Zapowiedziawszy uczniom posłanie innego Pocieszyciela, czyli Ducha Świętego, Jezus skierował do nich jeszcze wiele ważnych słów, zanim wyszedł z Wieczernika do Getsemani.

Najpierw odwołał się do obrazu krzewu winnej latorośli, wskazując Apostołom, że to On jest jedyną prawdziwie owocującą latoroślą i jeśli oni chcą owocować, to stanie się tak tylko wówczas, gdy będą trwali w Nim. Jest to niezwykle ważny szczegół, gdyż w świątyni jerozolimskiej, a dokładnie w jej przedsionku, umieszczono pokrytą złotem, owocującą latorośl, która miała symbolizować cały naród wybrany. To sprawia, że cały fragment, który za chwilę przytoczę, nabiera zupełnie nowego znaczenia. Oto i on: „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który [go] uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami. Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna” (J 15,1-11).

Jezus mówiący o sobie „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym” wskazuje, że jedynie w relacji z Nim można w pełni owocować i zjednoczyć się z Ojcem. Ponadto zwraca uwagę na to, iż nikt z nas nie jest w stanie sam z siebie przynosić owoców. Nasze „owocowanie” będzie konsekwencją trwania w Nim na co dzień. Jednocześnie nasz Zbawiciel jasno stwierdza, że Jego uczniowie będą doświadczać także nieprzyjemnych sytuacji, jak nieprzyjemne jest przycinanie dla latorośli, ale dzięki temu wydadzą jeszcze większe i piękniejsze owoce. Warto o tym pamiętać, gdy spotyka nas coś trudnego w życiu.

* * *

Ks. Krystian Malec
diecezjalny moderator Dzieła Biblijnego, student biblistyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II