Znanym "maryjnym" artystą jest dr Zbigniew Jóźwik, jego liczne grafiki przedstawiają Madonny. Ilustracją grafik są utwory Sergiusza Riabinina, m.in. Rysunki Matki Bożej Zbigniewa Jóźwika. Autor pisze w nim: "Matka Boża Królowa świata - w zakątkach ziemi - z małymi ludźmi... zapłakana wraz z nimi - w poniewierce wraz z nimi - człowiecza Matka Człowieka Boga, który po ludzku zawisł na Krzyżu - Matko Boża matko życia... matko ludzi... matko ziemi - bądź w nas i z nami i wokół nas - prowadź do Syna Twego Chrystusa...". Nieżyjący już Sergiusz Riabinin wraz z dr. Zbigniewem Jóźwikiem napisali książki: Prowadź św. Franciszku, Św. Franciszku..., Bezsilne są kolczaste druty (o św. M. Kolbe) i Matce Bożej. Grafiki i rysunki dr. Jóźwika znajdują się także w przewodniku po sanktuariach maryjnych w Polsce Z dawna Polski Tyś Królową. Staraniem i w opracowaniu Sióstr Niepokalanek z Szymanowa ukazało się już 6 wydań tej publikacji.
W grafikach Z. Jóźwika głowa Matki Bożej jest w czarnym kolorze. Linoryt Czarna Madonna powstał w roku 1981. Wiersz Riabinina mówi wszystko, co Autor przedstawił: "Na niebie znowu ptaki złowieszcze, a ziemia znowu w krzyże zasobna... Żyć na cmentarzu jak długo jeszcze? - Czarna Madonna znów więc żałobna... Lecz ludzie Pani swojej są wierni, ich rąk ku niebu wiatr nie zachwieje, więc chociaż żyją ciągle wśród cierni, hodują w krzyżu wiosny nadzieję". W czerni jest też kolejny wizerunek. Ale czy mogło być inaczej w latach po stanie wojennym? Z każdej grafiki i dedykowanego jej wiersza tchnie optymizm, który tak ciągle jest nam potrzebny. Kolejny linoryt nosi tytuł: Pani nasza, w wierszu do niej czytamy: "Pani nasza polno-leśna, konwaliowa, różnokwietna! Pani nasza urokliwa, niebo-ziemska, ziemiodzietna! Módl się za nami, byśmy się stali Twymi kwiatami na łąkoświatach w odwiecznolatach - Amen". W 1984 r. powstał linoryt zatytułowany Matka Boża Wielkiego Zawierzenia. Jej wizerunek tak widział Poeta: "Matka rodzaju ludzkiego, Ewa - mała, samotna, gdzieś na uboczu pod smutnym, martwym drzewem poznania, któremu chyba nikt już nie ufa... Faluje morze ludzkich pokoleń, po których szybko pusty ślad, wyłania z głębin, rzuca na plażę - w zębate tryby ścieżek istnienia...".
Piękne są prace, piękne są wiersze ku czci Tej, która dana jest nam jak Pośredniczka Łask. Autorzy grafik i poezji wielbią Maryję, a poprzez swój talent pozwalają i nam znaleźć w Niej coraz to nowe Oblicze. Naszą wędrówkę ku Niej i Jej Synowi tak opisał cytowany już Poeta: "Pani miąższu leśnego, gąszczu drzewnego tkania kwietnego! Polano nieba, wyjście z poplątań, prześwicie w wieczność! Módl się za nami, bądź zawsze z nami, dysonuj nami, byśmy w wędrówce poprzez materię nie dali zamknąć się jej ściankami".