Zacznijmy od tego, że dla nas Matka Boża Fatimska ma w sobie coś z archetypu – pokazuje pewną zasadę. Jaką? Rozumujemy następująco: skoro Maryja mogła 13 maja 1981 r. ocalić życie papieża, to z łatwością może ocalić i moje. – Jej dłoń może włożyć cud i w moje życie.

Ten zadziwiający mirakel to tylko jeden z archetypicznych znaków fatimskich. To do Madonny Fatimskiej wołał 3 lata później ten sam papież, błagając, by Maryja wybawiła świat od wojny i nieszczęść. Nie czas na szczegóły, ale tak – to Ona pomieszała plany przygotowanego przez Sowietów atomowego ataku na Europę w 1985 r. Ufamy więc, że i dziś może wejść w nasze życie osobiste i ingerować w losy narodu, kontynentu, globu, kosmosu.

*

Kto wie, czy nie istnieje nawet ważniejszy powód popularności Fatimy. Pochodzące stamtąd orędzie przynosi potrzebną nam dzisiaj pewność nadziei. To tam Maryja zapowiedziała, że po wszystkim, co nas czeka, nadejdzie triumf Jej Serca. Choćby całe piekło i oddane mu „pokolenie szatańskie” (ostrzegała przed nim s. Łucja) sprzysięgło się przeciw temu, co dobre, prawdziwe i Boskie, choćby diabeł zmiótł ogonem całe piękno, które jest na świecie – i tak zwycięstwo należy do Niewiasty.