Katarzyna Dobrowolska: - Włoszczowa jest miejscem szczególnym na mapie naszej diecezji. Kojarzona jest przede wszystkim z sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Rodzin. W najbliższym czasie w parafii będziemy przeżywać koronację słynącego łaskami obrazu. Jak dekanat przygotowuje się do tej uroczystości?
Ks. prał. Edward Terlecki: - Matka Boża wybrała to miejsce, by dla ludzi ziemi włoszczowskiej i nie tylko być przypomnieniem o łączności między niebem i ziemią. Jej sanktuarium przez pokolenia, od XVII wieku, jest miejscem wypełniania tej łączności. Jak głosi napis na kartuzie jej ołtarza: „Tu Maryja Panna jest ucieczką grzeszników, uzdrowieniem chorych, pocieszycielką utrapionych”. Lud Boży garnął się do Niej i szukał możliwie dobrej odpowiedzi, jaka należy się Patronce, Matce i Opiekunce. Obecnie chcemy odpowiedzieć, wkładając na skronie Jezusa, którego trzyma w ramionach, i Jej Matczyne skronie - papieskie diademy. Papież Benedykt XVI wydał dekret zezwalający na ukoronowanie obrazu, a 9 maja 2007 r. pobłogosławił diademy podczas audiencji. To są nasze zewnętrzne znaki.
Do tego wydarzenia przygotowywaliśmy się najpierw w wymiarze duchowym. W każdą środę były nabożeństwa do Matki Bożej Włoszczowskiej, modliliśmy się w pierwsze soboty miesiąca, podczas nabożeństw fatimskich, maryjnych, udzielano błogosławieństwa dzieci w święto patronalne Matki Bożej Włoszczowskiej, obchodziliśmy święta i uroczystości maryjne. W odczytywanie maryjnego zatroskania o nas próbowaliśmy włączyć zwłaszcza nasze rodziny. Duszpasterze wiele mówili o naszym sanktuarium, przywozili tutaj dzieci, modlili się z rodzinami. W ostatnich dniach przed koronacją nowennę odprawia codziennie inna parafia wraz z delegatami rodzin z jej terenu - w intencji rodzin dekanatu i całego Kościoła kieleckiego. Tym modlitewnym wołaniem pragniemy szczególnie zaprosić rodziny diecezji do Matki Bożej Opiekunki Rodzin, którą czcimy we Włoszczowie.
- Parafie dekanatu włoszczowskiego leżą przede wszystkim na terenach wiejskich. Jakie są główne problemy duszpasterskie tych parafii?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
- Ziemia włoszczowska nie różni się problemami od innych parafii wiejskich. Obserwujemy smutne zjawisko niżu demograficznego. Parafie starzeją się, młodzi wyjeżdżają do miast i za granicę. Gdy zjawiają się w rodzinie, często są już religijnie wyobcowani. Jeśli uczestniczą w liturgii, to jak najdalej od ołtarza.
- Włoszczowa i jej okolice mają bardzo bogate tradycje patriotyczne i walk niepodległościowych.
- W walkach za ojczyznę brali udział również mieszkańcy. Okoliczne lasy były miejscem wielu potyczek partyzanckich podczas II wojny światowej oraz ostatnim miejscem zbrojnych działań AK. Tu były ostatnie spotkania dowódców. 2 styczna w lasach włoszczowskich Główny Komendant AK, gen. Leopold Okulicki „Niedźwiadek”, dokonał ostatniego przeglądu oddziałów i wydał rozkaz rozwiązania AK. We Włoszczowie powstał pierwszy w Polsce pomnik gen. bryg. Leopolda Okulickiego, ostatniego komendanta AK i mjr. Mieczysława Tarchalskiego, dowódcy I Batalionu 74. Pułku AK. Każdego roku w ostatnią niedzielę kwietnia odbywają się uroczystości modlitewne i patriotyczne, poświęcone AK. Przybywają kombatanci i sympatycy z różnych stron Polski.
- Pamiętamy historię strajków włoszczowskich w obronie krzyży i postawę młodzieży, która była chyba na ustach całej Polski, ale i Europy. Dziś to pokolenie ma już ma dorastające dzieci. Chciałabym zapytać o obecność młodych w Kościele?
- Po wojnie Włoszczowa została objęta szczególnym nadzorem komunistycznej indoktrynacji. Władze zwracały baczną uwagę na ludzi młodych. Wówczas z młodzieżą pracowali ks. prał. Józef Błaszczyk, a po nim ks. prał. Kazimierz Biernacki. Dzielnie im w tym pomagali księża prefekci. Kiedy zdejmowano krzyże ze ścian szkolnych, młodzież upomniała się o prawo do krzyża i tym samym do Chrystusa w swoim życiu. Patrzenie na życie przez ideologię filozofii materialistycznej nie wystarczało im. Wychowani pod szczególną opieką Maryi, po drodze do szkoły wstępowali do kościoła. Mieli odwagę szukać więcej niż im podawano w programie szkolnym. Była to młodzież nie tylko z Włoszczowy, ale z całej okolicy.
To pokolenie młodych ludzi rozeszło się po całej Polsce. We Włoszczowie pozostali bardzo nieliczni. Próby szukania jakiejkolwiek oceny zaangażowania w sprawy Kościoła, zarówno samych uczestników, jak też ich dorastających dzieci, byłyby bardzo powierzchowne i fragmentaryczne. A problem duszpasterstwa młodzieży we Włoszczowie, ich uczestnictwa w życiu Kościoła, nie odbiega od zachowań i trudności w całym kraju.
