„Nasz Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy (...) ustanowił eucharystyczną Ofiarę swojego Ciała i Krwi, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża i tak powierzyć Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, pamiątkę swej męki i zmartwychwstania” (z Konstytucji o liturgii św. Soboru Watykańskiego II).
„Także prezbiter, który na mocy święceń posiada w Kościele świętą władzę składania Ofiary w osobie Chrystusa, na tejże podstawie przewodniczy tu i teraz zgromadzonemu ludowi, kieruje jego modlitwą, głosi mu orędzie zbawienia oraz jednoczy ze sobą lud w składaniu Ofiary Bogu Ojcu przez Chrystusa w Duchu Świętym; rozdaje braciom Chleb życia wiecznego i razem z nimi go spożywa. Kiedy więc celebruje Eucharystię, winien służyć Bogu i ludowi z godnością i pokorą, a sposobem zachowania się i wypowiadania Bożych słów ukazywać wiernym żywą obecność Chrystusa” (z Ogólnego wprowadzenia do Mszału rzymskiego). To Chrystus Eucharystyczny daje nade wszystko moc kapłanowi, aby był sługą Prawdy i Miłości.
Wielu jest dzisiaj ludzi, którzy służą kłamstwu. Wielu jest zwodzicieli, oszustów i podżegaczy. Dlatego tym bardziej potrzebni są ludzie, którzy by całe swe życie poświecili służbie Chrystusowi. By byli świadkami wiary. By uczyli, że człowiek od Boga wyszedł i do Boga wróci, że ma nieśmiertelną duszę, że przez chrzest staje się dzieckiem Boga. By przekazywali ewangeliczną prawdę o sensie życia, cierpienia, śmierci, która nie jest absolutnym końcem, ale początkiem nowego życia. Aby głosili nadzieję wszystkim, a szczególnie tym, którzy są smutni, zrezygnowani, samotni.
Słowa objawione są pociechą. Tylu ludzi szuka dziś umocnienia, pociechy, otuchy. Tylu jest ludzi, którzy nie kochają i nie są kochani. Tym wszystkim potrzebni są ludzie, którzy głosiliby Ewangelię nadziei: „Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”.
Nienawiść, wrogość, obojętność spory, kłótnie - to choroba wielu małżeństw, rodzin sąsiedztw, społeczeństw. A jednocześnie jesteśmy świadkami wielkiej tęsknoty za miłością. Ilu ludzi tęskni po prostu za dobrym słowem, życzliwym spojrzeniem, ludzkim uśmiechem. Jak bardzo ceni się bezinteresowność. Symbolem miłości i życzliwości we współczesnym świecie był Jan Paweł II.
Tej szlachetnej służby życzę, w imieniu Redakcji, naszym Neoprezbiterom.
Reklama
Ks. Przemysław Pokorski
Urodzony 21.04.1982 r. Świnoujściu
Parafia pw. Niepokalanego Serca Maryi w Gryfinie
Szkoła: I Liceum Ogólnokształcące im. M. Omieczyńskiego w Gryfinie
Motto: „Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością!” (1J 4, 16)
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Ks. Norbert Sawicki
Urodzony 4.02.1976 r. w Szczecinie
Parafia pw. św. Kazimierza w Policach
Szkoła: Liceum Ekonomiczne w Policach
Motto: „Wita Krzyżu, jedyna nadziejo” (Edyta Stein)
Ks. Dominik Zakrzewski
Urodzony 10.12.1982 r. w Szczecinie
Parafia pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Szczecinie
Szkoła: XVI Liceum Ogólnokształcące w Szczecinie
Motto: „Na tym polega miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, lecz On nas umiłował i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy” (1 J 4, 10)
Ks. Andrzej Zaniewski
Urodzony 8.07.1982 r. w Świnoujściu
Parafia pw. Chrystusa Króla w Świnoujściu
Szkoła Społeczne Liceum Ogólnokształcące S.T.S.G. w Świnoujściu
Motto: „Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę za łaskę i wierność Twoją” (Ps 115)
