Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Promotorzy chrześcijańskiej nadziei

W sanktuarium św. Mikołaja w Pierśćcu odbył się odpust ku czci patrona.W poprzednie lata do sanktuarium pierścieckiego zjeżdżały licznie pielgrzymki na odpust. Najliczniejszą była grupa wiernych z Chybia. W tym roku obostrzenia uniemożliwiły tłumne gromadzenie się w kościele, więc parafia przygotowała transmisję online, inaugurując ją w odpust 6 grudnia. Wtedy w sanktuarium było sprawowane więcej Mszy św., a przed ołtarzem wystawiono relikwie patrona.

[ TEMATY ]

odpust

parafia św. Mikołaja

odpust św. Mikołaja

Monika Jaworska

Bp Piotr Greger głosił kazania odpustowe w Pierśćcu.

Bp Piotr Greger głosił kazania odpustowe w Pierśćcu.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kazania odpustowe głosił biskup pomocniczy Piotr Greger. Zauważył w nich, że postać św. Mikołaja kojarzy się z tym, co dobre i radosne, ale w liturgii tej niedzieli nie ma nic na jego temat. Za to jest katecheza o nadziei oraz chrześcijańskim modelu pocieszenia, co też jest bliskie św. Mikołajowi.

Ludzkość zawsze potrzebowała pocieszenia i podtrzymania na duchu. Patrząc na otaczający świat, dostrzegamy narastające zagubienie i wyobcowanie. Dochodzi do tego świadomość zagrożenia ludzkiego życia. W obliczu takich sytuacji doświadczamy stanu apatii, zniechęcenia, czy zwątpienia. Człowieka należy pocieszyć, ale trzeba to zrobić mądrze. Dla nas, ludzi wiary, źródłem pociechy i nadziei jest orędzie zbawienia, które wpierw głosił sam Chrystus, a następnie kontynuuje to Kościół w Jego imię i z Jego wyraźnego nakazu. Kościół głosi Ewangelię i daje ludziom nadzieję, ale jednocześnie wzywa do przemiany życia – zauważył biskup, zachęcając, by stawać prorokami adwentu dla innych: wskazywać na Chrystusa i pomagać innym okryć prawdę o Jego istnieniu w codziennym życiu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bądźmy promotorami chrześcijańskiej nadziei i autentycznej radości – apelował do wiernych. Po Sumie odpustowej poprowadził nabożeństwo do św. Mikołaja z odczytaniem intencji i śpiewem litanii.

Reklama

Przed odpustem zostało zamontowane nowe oświetlenie prezbiterium i podświetlony fresk na sklepieniu prezbiterium, co nadało wydarzeniu bardziej uroczysty charakter. Odpust poprzedziła nowenna ku czci św. Mikołaja.

O odpuście piszemy również w najnowszej Niedzieli na Podbeskidziu nr 51 na 20 grudnia 2020 r.

2020-12-19 11:23

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nasz Pan jest Dobrym Pasterzem

Niedziela przemyska 17/2015, str. 1, 5

[ TEMATY ]

odpust

Jan Marczak

Kościół pw. Dobrego Pasterza w Przychojcu

Kościół pw. Dobrego Pasterza w Przychojcu

„Nasz Pan jest dobrym Pasterzem,/zagubionych szuka stroskany./Wracających z radością wita i w ramiona bierze,/bo nasz Pan jest dobrym Pasterzem”. Tą, jakże wymowną lokalną pieśnią miejscowy zespół „Kalina” z Przychojca rozpoczyna śpiew na corocznym odpuście Dobrego Pasterza, który patronuje kościołowi i wiosce Przychojec. Przychojec wraz z sąsiednią Łukową od niedawna tworzą nową parafię w dekanacie Leżajsk II. Przychojec, niezbyt duża miejscowość, dawniej będąca przysiółkiem Starego Miasta, liczy nieco ponad 200 lat, natomiast Łukowa, położona bardziej na północ, wzmiankowana była już w drugiej połowie XVII wieku. Od początku swego istnienia obydwie wioski należały do parafii farnej w Leżajsku, dopiero w XX wieku nastąpiło przypisanie Przychojca najpierw do Starego Miasta, następnie do parafii klasztornej po jej utworzeniu przy leżajskiej bazylice w 1969 r.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Rada KEP ds. Społecznych o relacji Kościół – Państwo: Wroga separacja szkodzi dobru człowieka

2024-05-21 18:51

[ TEMATY ]

episkopat

Episkopat News

Kościół i Państwo, niezależne i autonomiczne - każde w swojej dziedzinie, są zobowiązane do współpracy dla dobra wspólnego. Wroga separacja szkodzi dobru człowieka - napisali członkowie Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych w stanowisku wydanym po spotkaniu Rady, które miało miejsce 21 maja w Warszawie. Obradom przewodniczył bp Marian Florczyk.

W wydanym po obradach stanowisku dotyczącym aktualnej relacji Kościół - Państwo członkowie Rady zauważyli, że „w obecnej rzeczywistości polityczno-społecznej zamiast separacji skoordynowanej, typowej dla państwa świeckiego, promowany jest wzorzec separacji wrogiej, właściwej dla ideologii laicyzmu”. Członkowie Rady wskazali, że separacja skoordynowana to „wzajemna autonomiczna współpraca Kościoła i Państwa, zapewniająca realizację dobra wspólnego opartego o transcendentną godność człowieka i naturalne prawo moralne”. „W tym modelu Państwo jest bezstronne wyznaniowo a w konsekwencji otwarte na współpracę z Kościołami i wspólnotami religijnymi” - czytamy w stanowisku. Separacja wroga natomiast, polega „na usuwaniu i ostatecznym zwalczaniu symboli religijnych i przejawów kultu religijnego, eliminowaniu społecznej roli Kościoła oraz wszelkich przejawów prywatnego i publicznego życia religijnego”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję