Włochy: zmienia się stosunek do osób z Zespołem Downa
We Włoszech przełamywane są stopniowo stereotypy i uprzedzenia względem osób z Zespołem Downa. To przede wszystkim zasługa samych rodzin, ich inicjatyw i zakładanych przez nie stowarzyszeń, które pokazują, że obecność ludzi dotkniętych tym upośledzeniem wnosi wiele wspaniałych wartości - mówi Radiu Watykańskiemu Gianfranco Salbini, przewodniczący Włoskiego Stowarzyszenia Osób z Zespołem Downa. Dziś przypada światowy dzień poświęcony tym właśnie osobom.
We Włoszech rodzi się z tą wadą jedno na 1200 dzieci. Wielu innym nie daje się jednak szansy przyjść na świat, ponieważ są likwidowane w łonie matki w ramach aborcji eugenicznej. Dlatego - jak podkreśla Salbini - wielkie znaczenie ma dzisiaj kampania informacyjna również z myślą o rodzicach, którzy dowiadują się, że u ich dziecka zdiagnozowano Zespół Downa.
„Staramy się pokazać - mówi Salbini - że te osoby nie tylko wymagają naszej pomocy, ale one same mogą również pomagać innym. Z ludzi korzystających z pomocy społecznej, mogą się stać tymi, którzy pomagają społeczeństwu. Ale, aby tak było, potrzeba widzieć w każdym przede wszystkim osobę, a nie jego kondycję. Bo tylko w ten sposób można odkryć walory danej jednostki, to co może ona z siebie dać, co może zrobić dla innych, na miarę swych możliwości, oczywiście. Bo każdy z nas ma swoje ograniczenia, zarówno my, jak i osoby z Zespołem Downa. Ale w ostatnich dziesięcioleciach osoby te podejmują pracę, uczą się niezależności, łączą się w pary, chcą żyć samodzielnie. Wykonano na tym polu dużo pracy. Społeczeństwo reaguje na to bardzo dobrze. Teraz ważna jest informacja. Nad tym pracujemy, ponieważ nadal utrzymują się stereotypy, a to rodzi uprzedzenia. Chodzi o to, by ci ludzie w sposób godny zintegrowali się ze społeczeństwem, nie ze względu na ich kondycję, ale z szacunkiem dla ich możliwości jako osób”.
Franciszek złożył przedświąteczną wizytę w jednym z rzymskich liceów. Wybór nie był przypadkowy. W Liceum Pilo Albertelli uczył do niedawna nowy redaktor naczelny "L’Osservatore Romano" Andrea Monda. To właśnie jego uczniowie przygotowali w ubiegłym roku rozważania papieskiej Drogi Krzyżowej w Koloseum.
Podziel się cytatem
Odpowiedział też na kilka zadanych mu pytań. Mówił między innymi o samotności, która może prowadzić do melancholii. Wskazał na potrzebę świadectwa, które wzbudza zaciekawienie Ewangelią i wiarą. Przypomniał licealistom o potrzebie zdrowej zabawy i snu, który, jak się wyraził, natlenia duszę.
Święty Wacław był Czechem. Jest głównym patronem naszych południowych sąsiadów, czczonym tam jako bohater narodowy i wódz. Był królem męczennikiem, a więc osobą świecką, nie duchowną, i to piastującą niemal najwyższą godność w narodzie i w państwie. Jest przykładem na to, że świętość życia jest nie tylko domeną osób duchownych, ale może być także zrealizowana na najwyższych stanowiskach społecznych. Nie mamy dokładnych danych dotyczących życia św. Wacława. Jego postać ginie w mrokach historii. Historycy wysuwają różne hipotezy co do jego życia. Jest pewne, że Wacław odziedziczył po ojcu tron królewski. Podobno był dobrym, walecznym rycerzem, co nie przeszkadzało mu być także dobrym i wrażliwym na ludzką biedę. Nie jest znana przyczyna jego konfliktu z bratem Bolesławem, który stał się jego zabójcą i następcą na tronie. Nie znamy też bliżej natury i rozwoju konfliktów wewnętrznych oraz ich związków z polityką wobec sąsiadów, które wypełniły jego krótkie rządy i które były prawdopodobnie tłem bratobójstwa. Śmierć Wacława nastąpiła 28 września 929 lub 935 r. w Starym Bolesławcu. Kult Wacława rozwinął się zaraz po jego śmierci. Ciało męczennika przeniesiono do ufundowanego przez niego praskiego kościoła św. Wita. Wczesna cześć znalazła wyraz w bogatym piśmiennictwie poświęconym świętemu. Kult Wacława rozszerzył się z Czech na nasz kraj, zwłaszcza na południowe tereny przygraniczne. Zadziwiające, że Katedra na Wawelu otrzymała jego patronat. Także wspaniały kościół św. Stanisława w Świdnicy ma go jako drugorzędnego patrona.
W kaplicy zamontowano już witraż z oazową symboliką
Ośrodek Szkoleniowo-Formacyjny Myśli Katolicko-Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Zalesiu jest coraz bliższy ukończenia.
Oazowy dom rekolekcyjny k. Bełżyc powstaje na bazie dawnej szkoły. Jest odpowiedzią na tęsknotę członków Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Lubelskiej za własną przestrzenią do modlitwy i odpoczynku, ale też wynikiem owocnej współpracy licznych środowisk i wielu darczyńców. – W starej części budynku zakończył się już remont. W miejscu dawnych klas są m.in. pokoje gościnne z pełnym węzłem sanitarnym, które mogą pomieścić ok. 60 osób, tymczasowe sale konferencyjne, a nawet kaplica, w której znajduje się Najświętszy Sakrament – mówi z radością ks. Jerzy Krawczyk. Archidiecezjalny moderator podkreśla, że dzięki środkom, pozyskanym m.in. z archidiecezji lubelskiej, ale też zaangażowaniu wielu osób, prace w starej części szkoły są na ukończeniu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
