Abp Gądecki: chrześcijaństwo zawsze wysoko ceniło męstwo
„Chrześcijaństwo zawsze wysoko ceniło męstwo i ze szczególnym szacunkiem odnosiło się do najwyższych jego postaci, czyli do bohaterstwa, heroizmu i męczeństwa za wiarę” - mówił abp Stanisław Gądecki podczas Mszy św. w kościele pw. św. Jerzego z okazji 25. rocznicy konsekracji poznańskiej świątyni.
W Eucharystii uczestniczyli m.in. gen. w stanie spoczynku Piotr Mąka, dowódca Oddziału Prewencji Policji insp. Jarosław Echaust, naczelnik Wydziału Komunikacji Społecznej Kinga Fechner-Wojciechowska i wicenaczelnik Paweł Mikołajczak oraz kompania honorowa Policji.
Mszę św. rozpoczęło wprowadzenie sztandaru Wielkopolskiej Policji.
W homilii metropolita poznański przypomniał postać św. Jerzego, który żył na przełomie III i IV w., i był, podobnie jak jego ojciec, rzymskim legionistą. Odmówił wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej i złożenia ofiary bóstwom pogańskim, za co został poddany najpierw okrutnym torturom, a potem ścięty mieczem.
Abp Gądecki zwrócił uwagę, że w męczeńskiej śmierci ujawniło się męstwo św. Jerzego, a jego samego obdarzono tytułem „wielkiego męczennika”.
Przypomniał, że męstwo pochodzi od Boga, jest cnotą moralną, która zapewnia wytrwałość w trudnościach i wytrwałość w dążeniu do dobra.
„Zapewnia możliwość przezwyciężenia przeszkód w życiu moralnym, uzdalnia do przezwyciężenia strachu, nawet strachu przed śmiercią, do stawienia czoła prześladowaniom, nawet do wyrzeczenia i do ofiary z życia w obronie słusznej sprawy” - zauważył ks. arcybiskup.
Reklama
Podkreślił, że „męstwo sytuuje się między lękiem o własne życie skłaniającym do ustępliwości a bezmyślną zuchwałością, która wiedzie do narażenia życia wówczas, gdy wytyczony cel tego nie usprawiedliwia”.
„Bohaterstwo i heroizm kojarzą się ze wzorcowymi postawami żołnierzy czy policji w walce, tymczasem zwykła codzienność domaga się zazwyczaj czynów bohaterskich czy wręcz heroicznych” - zaznaczył metropolita poznański.
Abp Gądecki wskazał na misję rodziców, wychowanie podopiecznych przez wychowawców, posłannictwo służby zdrowia. Stwierdził, że napotykają oni niekiedy „przeciwności, których niepodobna pokonać bez wielkich ofiar i bez cnoty męstwa”.
„Męstwo nosi znamię powinności moralnej, tzn. chrześcijanin powinien starać się o jej zdobycie i tam, gdzie potrzeba, dawać jemu wyraz” - mówił abp Gądecki.
„Męstwo chrześcijańskie stanowi połączenie mężnej postawy ducha zdobywanej ludzkim staraniem i wysiłkiem oraz uzdolnienia nadprzyrodzonego udzielanego przez Boga” - przekonywał.
Na zakończenie Eucharystii zebrani w poznańskiej świątyni odmówili Litanię do św. Jerzego.
W 1985 r. abp Jerzy Stroba powołał ośrodek duszpasterski, a w 1988 r. erygował parafię pw. św. Jerzego. Kościół budowano w latach 1992-1999. Został poświęcony 9 listopada 1999 r.
W 2010 r. abp Stanisław Gądecki ustanowił świątynię kościołem garnizonowym Wielkopolskiej Policji.
Tam, gdzie Kościół jest przeżywany konkretnie, człowiek szukający miejsca nie pozostaje sam. Konkretne wspólnoty pomagają mu odkryć własne charyzmaty – napisał w liście pasterskim na Wielki Post abp Stanisław Gądecki.
List został odczytany w kościołach archidiecezji poznańskiej w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu. Przypominając, że wiara św. Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego zrodziła się i dojrzewała w Kościele na polskiej ziemi, metropolita poznański wezwał wiernych do odkrycia miejsca we wspólnocie Kościoła. „Gdzie ono jest? Gdzie się odnajdujemy? Co byśmy chcieli robić w tym Kościele?” – pytał abp Gądecki.
Doskonale znany tekst dzisiejszej Ewangelii zachęca nas do konfrontacji z naszym podążaniem za Chrystusem. Zastanawiamy się nieraz nad naszą relacją do Boga, wiele możemy już o tym powiedzieć, ale życie nieustannie to weryfikuje i niejako wymusza na nas stanięcie w prawdzie wyrażonej nie tylko słowem, ale nade wszystko czynem. Już nieraz uświadamialiśmy sobie, że wiara i pójście za Chrystusem nie jest życiem usłanym różami, a dziś Jezus mówi nam wprost o drodze, na której trzeba dźwigać codzienny krzyż. I stoi przed nami wiele, na pozór sprzecznych, zachowań, jak choćby nienawiść do ojca, matki, żony, dzieci. Czy może nas ów tekst gorszyć? Myślę, że żadną miarą. Trzeba jednak należycie uporządkować hierarchię wartości w naszym życiu, by wiedzieć, co z czego wynika. Oczywiście, na pierwszym miejscu musi być Bóg. Potem – Jego wola względem naszego życia. To tak jakby z nieco innej strony modlitwa Ojcze nasz..., która przypomina wpierw o uświęceniu Boga, o Jego należytym miejscu w naszym życiu, o naszej otwartości na Jego wolę, a następnie dopiero wyraża prośbę o chleb powszedni, który jest symbolem doczesności. Wszystko musi być budowane na fundamencie, którym jest Bóg. Jeśli chcesz pójść za Chrystusem, musisz to uczynić bezkompromisowo. Stanąć przed nim sam na sam. Bez niczyjego wsparcia, zaplecza i zabezpieczeń. Tylko On i ja. Moje „ja” – ja sam przed Nim jestem nikim, bo wszystko, czym jestem, wynika z mojej relacji do Niego. Tym jest moja „nienawiść” do siebie samego: wyraża się w oddaniu wszystkiego Bogu – tak jak oddanie żony, dzieci, braci czy sióstr. Wszystko zaczyna się od mojej relacji do Niego. Od wzięcia tego wszystkiego jakby od nowa – w postaci krzyża obrazującego wszystko, z czym przychodzi mi żyć na co dzień. Jeśli nie przyjmę tego w duchu wiary, nie jestem uczniem Chrystusa. Cała rzeczywistość mojego ziemskiego pielgrzymowania musi być interpretowana w duchu wiary. Wszystko dzieje się po coś. Wszystko w Bożym planie ma swój sens i ma czemuś służyć. To fundament, o którym pisze dalej ewangelista Łukasz. Twoje życie musi być zaplanowane na współpracę z Bogiem. Zaczynasz budować. A jeśli już, to od początku do końca – mówiąc nieco prostym językiem: na dobre i na złe. Jestem z Nim wtedy, gdy moje życie „układa się”, ale i wtedy, gdy przychodzi moment próby. To jest nie tylko trwałe budowanie fundamentu, ale i zdolność wykończenia budowy. Jeśli w chwili próby porzucam Jezusa, to jestem człowiekiem godnym politowania albo obiektem drwin. Czym jest moja wiara tylko w chwili powodzenia, albo czym jest moja miłość tylko w dobrej, a nie złej doli? Życie nasze pozostaje ciągłym zmaganiem, walką – wygrana pozostaje tylko z Chrystusem.
Tysiące pielgrzymów przybyło do Matki Bożej Kębelskiej w Wąwolnicy. Wrześniowe święto jest czasem wielkiej modlitwy i radości.
- Maryja jest tutaj z nami, Ona wciąż czeka na nas, którzy przychodzimy z naszymi radościami i troskami, i pragnie, abyśmy przychodzili do Niej, Jej zawierzali nasze życie, od Niej uczyli się żyć nadzieją – powiedział ks. kan. Jerzy Ważny, kustosz sanktuarium Matki Bożej Kębelskiej. – Żyjmy nadzieją! – to wezwanie szczególnie mocno wybrzmiało, nie tylko z racji Roku Jubileuszowego, ale też w kontekście choroby, jakiej doświadcza kustosz Pani Kębelskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
