Zmieniono obrządek pogrzebowy papieży. Jak było, a jak będzie teraz?
W zeszłorocznym wywiadzie przeprowadzonym przez Valentinę Alazraki Franciszek ujawnił, że chce być pochowany w Bazylice Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore). Papież darzy szczególną czcią ikonę Matki Bożej Salus Populi Romani, która przechowywana jest w tej bazylice Rzymu – modli się przed Jej obliczem przed i po każdej podróży.
Informacja ta została potwierdzona ostatnio przy okazji prezentacji zaktualizowanej księgi „Ordo Exsequiarum Romani Pontificis” o obrządku pogrzebowym papieży. Znajdują się w niej nowe wytyczne dotyczące pogrzebu. Pierwsza nowość dotyczy stwierdzenia zgonu papieża – odbywa się to w jego prywatnej kaplicy a nie w pokoju. Następnie zwłoki zostają złożone w dwóch trumnach – zewnętrznej drewnianej i wewnętrznej cynkowej. Do tej pory zwłoki papieży wkładano do trzech trumien: wewnętrznej z drewna cyprysu, cynkowej i zewnętrznej, dębowej. Drugi etap «w Bazylice Watykańskiej» przewiduje zamknięcie trumny i Mszę pogrzebową. W Bazylice Watykańskiej ciało zmarłego Papieża wystawione ma być bezpośrednio w trumnie, a nie „na wysokich marach”, jak było do tej pory. Wreszcie trzeci etap „w miejscu pochówku” przewiduje przeniesienie trumny do grobu i pochówek.
Włodzimierz Rędzioch
Nagrobki papieskie
Franciszek zadecydował, że chce być pochowany w Bazylice Najświętszej Maryi Panny Większej w Rzymie, a nie w Grotach Watykańskich, gdzie spoczywa większość jego poprzedników. Będzie pierwszym papieżem od ponad wieku, który zostanie pochowany poza Watykanem - ostatnim był zmarły w 1903 r. Leon XIII, którego grób znajduje się w Bazylice św. Jana na Lateranie.
Tradycja chowania papieży w Bazylice św. Piotra jest bardzo stara i sięga IV wieku. Jednak na przestrzeni wieków zdarzali się także papieże, którzy chcieli być pochowani gdzie indziej. Powodów, które skłoniły ich do podjęcia tej decyzji, było wiele. W niektórych przypadkach był to wybór osobisty, podyktowany względami religijnymi, sentymentalnymi lub politycznymi. W innych przypadkach pochówek poza Watykanem był wymuszony okolicznościami historycznymi lub politycznymi. Z takich powodów dziewięciu papieży spoczywa nie tylko poza Watykanem, ale i poza Włochami. Chodzi przede wszystkim o sześciu papieży z czasów tzw. niewoli awiniońskiej (1309-76), pochowanych we Francji.
Włodzimierz Rędzioch
Nagrobki papieskie
Od zakończenia Soboru Trydenckiego w 1563 r. do dnia dzisiejszego było 42 papieży, od Piusa IV, który zakończył Sobór Trydencki, aż po Franciszka, obecnego papieża. Spośród nich 14 nie jest pochowanych w Watykanie. Dla przykładu w Bazylice św. Jana na Lateranie, tzn. w katedrze Rzymu, znajdują się groby Klemensa XII (1730-1740) i wspomnianego już Leona XIII (1878-1903), natomiast błogosławiony Pius IX (1846-1878) jest pochowany w Bazylice św. Wawrzyńca fuori le Mura. Klemens VII, Leon X i Benedykt XIII spoczywają w bazylice Santa Maria Sopra Minerva, a Klemens XIV (1769-1774) w bazylice Świętych Dwunastu Apostołów. W Bazylice Matki Bożej Większej jest już pochowanych kilku papieży: św. Pius V (1566-1572), Sykstus V (1585-1590), Klemens VIII (1592-1605), Paweł V (1605-1621), Klemens IX (1667-1669). Pewnego dnia bazylika ta stanie się też miejscem pochówku Papieża Franciszka.
Bazylika Santa Maria Maggiore w Rzymie – najważniejszy kościół dedykowany Matce Bożej
Każdy pielgrzymujący do Rzymu zna bazylikę Santa Maria Maggiore (Matki Bożej Większej). Jest to jedna z czterech głównych świątyń Wiecznego Miasta. „Maggiore” znaczy większy, i rzeczywiście
jest ona największa spośród licznych maryjnych świątyń rzymskich. Jaka jest jej historia? Wszystko zaczęło się w roku 363. Według podania, bezdzietny, bogaty senator Jan miał zamiar uczynić Najświętszą
Dziewicę spadkobierczynią swego majątku. Wtedy to jemu i ówczesnemu Papieżowi Liberiuszowi pojawiła się w nocy 5 sierpnia Matka Boża, życząc sobie, by wybudowano na Equilinie (jednym z siedmiu rzymskich
wzgórz) kościół w miejscu, na którym rano będzie leżał śnieg. Senator i Papież udali się rano na miejsce, gdzie rzeczywiście w pełni lata znaleźli plac pokryty śniegiem. Historycy uznali ten przekaz za
legendę. Jest ona jednak nadal przekazywana pod nazwą: „Santa Maria ad Nives” (Maria Śnieżna). Po soborze w Efezie (431), na którym zdefiniowano dogmat o Bożym macierzyństwie Maryi (Theotocos),
Papież Situs III nakazał przebudowę i rozszerzenie kościoła. Zachował się on do dziś, choć na przestrzeni wieków stale był modernizowany i poszerzany. Na odwiedzających duże wrażenie wywiera fasada z
pięcioma portalami i mozaikami z XIV w. We wnętrzu (dł. 85m, szer. 18m) wzrok przykuwa bogactwo ornamentów wykonanych w marmurze, 36 antycznych kolumn, które oddzielają środkową nawę od bocznych, wspaniałe
mozaiki ukazujące sceny z życia Maryi oraz strop kasetonowy. To wszystko przypomina pielgrzymom prawdę o Bożym macierzyństwie Maryi i Jej cielesnym wejściu do nieba.
Pod głównym ołtarzem w relikwiarzu jest przechowany żłobek, w którym Maryja miała złożyć Dzieciątko. Stąd też wzięła się inna nazwa kościoła: „Santa Maria ad Praesepe” (kościół maryjny
ze żłobkiem). Spośród licznych znajdujących się tam kaplic najwspanialszą i najbardziej znaną jest Capella Borghese, nazwana tak dla uczczenia jej fundatora - Papieża Paolo Borghese (1605-1620).
Ponad ołtarzem znajduje się cudowny obraz „Kościoła pielgrzymującego”: „Maria, Salus Populi Romani” (Maryja, Ratunek Narodu Rzymskiego).
Pobożna legenda przypisuje autorstwo tego obrazu Ewangeliście Łukaszowi. Z pewnością jest on pochodzenia bizantyjskiego i pokazuje Matkę Boża otuloną ciemnoczerwonym płaszczem. Trzyma na ramieniu
Dziecię Jezus, które ma w lewej ręce książkę, a prawą wznosi do błogosławieństwa. Miliony wiernych modliły się przed tym obrazem, w tym wielu papieży i świętych. Począwszy od XVI w. zaczęto go kopiować.
Mniej lub bardziej wierne kopie znajdują się w wielu kościołach katolickich. Obraz ten nazywany jest często „Maria Śnieżna”, ale również „Trzykrotnie Cudowna Matka”. Wspaniała
bazylika Santa Maria Maggiore ukazuje wiernym wielkości i wspaniałości Maryi.
„Szukałem Was, teraz przyszliście do mnie, za to Wam dziękuję”. Słowa, które z trudem wypowiedział Jan Paweł II na łożu śmierci, gdy został powiadomiony o rzeszy młodych ludzi modlących się za Papieża na Placu św. Piotra w Watykanie.
Ks. prof. Tadeusz Styczeń SDS - etyk, uczeń bp. prof. Karola Wojtyły, twórca Instytutu Jana Pawła II KUL, salwatorianin - 5 kwietnia br. w Lublinie obchodził 50-lecie święceń kapłańskich. Mszy św. w kościele akademickim przewodniczył biskup pomocniczy Mieczysław Cisło, a ks. prof. Andrzej Szostek, współpracownik Jubilata, w homilii dziękował mu za „dar i tajemnicę” jego kapłaństwa. Na zakończenie Eucharystii ks. Styczeń mówił o ostatnich chwilach Ojca Świętego. Oto obszerne fragmenty jego świadectwa:
W wyjątkowym dniu, 20. rocznicy śmierci św. Jana Pawła II, w Szpitalu Specjalistycznym im. Ducha Świętego w Sandomierzu odbyła się uroczystość poświęcenia odnowionej kaplicy pw. Matki Bożej Częstochowskiej. Aktu poświęcenia dokonał Biskup Sandomierski Krzysztof Nitkiewicz.
Wydarzenie rozpoczęło się Mszą Świętą, której przewodniczył bp Nitkiewicz. Liturgię koncelebrował ks. Tadeusz Pawłowski SAC, wieloletni kapelan sandomierskiego szpitala, który sprawuje duchową opieką nad pacjentami i personelem placówki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.