Simoradz: Jakubowa świątynia zajaśniała dawnym blaskiem
W zabytkowym kościele parafialnym św. Jakuba w Simoradzu, sięgającym swoimi początkami XV wieku, zakończyły się zakrojone na szeroką skalę prace konserwatorskie. Zdaniem ks. Szymona Tracza, diecezjalnego konserwatora zabytków, działania te przyniosły bardzo zadowalające efekty.
„Przede wszystkim zatroszczono się o usunięcie zawilgoceń w nawie oraz masywie podwieżowym. Zmurszałe tynki zostały usunięte, a w ich miejsce wprowadzono tynki konserwatorskie. Przy tej okazji wykonano badania stratygraficzne ścian w nawie oraz na jej sklepieniu, a także odświeżono ściany i sklepienie wraz z malowidłami je zdobiącymi” - wylicza kpałan
Dawną świetność przywrócono także ołtarzowi głównemu. „Na jego XIX-wiecznej strukturze odsłonięto pierwotną marmoryzację, a zdobiące go barokowe rzeźby odzyskały swoją pierwotną szypolenową kolorystykę, bardzo popularną w tamtym czasie. Konserwacji poddano również retabulum bocznego ołtarza Matki Boskiej, na którym odsłonięto XVII-wieczne dekoracje malarskie. Nowe złocenia przywróciły jego dawny blask, mimo że nastawa w obecnym kształcie została w bliżej nieokreślonym czasie złożona z różnych elementów” - dodaje historyk sztuki.
Ciekawym odkryciem były wykonane ołówkiem na desce z odwrocia ołtarza informacje o kolejnych jego konserwacjach. Pierwsza pochodziła z 1649 roku i została najprawdopodobniej przepisana z wcześniejszego elementu.
Prace były możliwe dzięki staraniom ks. proboszcza Grzegorza Pala, ofiarności parafian oraz wsparciu województwa śląskiego i Rządowego Programu Odbudowy Zabytków „Polski Ład”.
Parafia w Simoradzu jest jedną z najstarszych, obok Dębowca i fary cieszyńskiej, na Śląsku Cieszyńskim. Pierwsza zachowana wzmianka o niej pochodzi z 1286 r. W dokumencie wymieniony został proboszcz simoradzki ks. Tilo, który odczytał w kościele raciborskim karę ekskomuniki na księcia Henryka wrocławskiego. Potwierdzenie wiadomości o istnieniu parafii znalazło się także w księdze fundacyjnej biskupstwa wrocławskiego z 1305 r.
Ks. Krzysztof Górzny pokazuje projekt nowego kościoła
Parafia Świętej Rodziny w Wiechlicach 29 grudnia 2019 r. świętowała srebrny jubileusz. Została ustanowiona w 1994 r. decyzją ówczesnego ordynariusza diecezji zielonogórsko-gorzowskiej bp. Adama Dyczkowskiego.
Parafia liczy 2 050 wiernych. Na jej terenie zamieszkują także grekokatolicy i prawosławni. Tworzą ją miejscowości Wiechlice i Dziećmiarowice. Kaplica znajduje się na tzw. Lotnisku – w budynku, który został zaadaptowany z poradzieckiego kompleksu kulturalnego, tzw. Domu Żołnierza, ponieważ do 1992 r. stacjonowały tu wojska radzieckie. Znajdowało się w nim kino, restauracja, biblioteka, kawiarnia, sala telewizyjna, odbywały się bale i dyskoteki – mówi proboszcz ks. Krzysztof Górzny. – Po wyprowadzeniu wojsk radzieckich zaczęli się tu osiedlać pierwsi mieszkańcy. W 1994 r. bp Adam Dyczkowski powołał samodzielny wikariat, którego rektorem został ks. Mieczysław Pośpiech. W 1998 r. wikariat został przekształcony na pełnoprawną parafię pw. Świętej Rodziny z proboszczem ks. Ryszardem Mulawą – dodaje ks. Górzny, który od 1 września 2018 r. był administratorem parafii, a od 1 sierpnia 2019 r. pełni posługę proboszcza.
Drzewa, dekoracje i światła wszędzie przypominają, że również w tym roku będą święta. Machina reklamowa zaprasza, by obdarować siebie coraz nowymi prezentami, aby nawzajem się zaskoczyć. Ale czy takie święta podobają się Bogu? Jakich świąt chciałby On, jakich prezentów i niespodzianek? Spójrzmy na pierwsze Boże Narodzenie w dziejach, aby odkryć gusty Boga. Tamto Boże Narodzenie było pełne niespodzianek. Zaczyna się od Maryi, która była oblubienicą Józefa: przyszedł anioł i przemienił jej życie. Z dziewicy stanie się matką. Podobnie z Józefem, powołanym do bycia ojcem dziecka, chociaż go nie zrodził. (...) Krótko mówiąc, Boże Narodzenie przynosi nieoczekiwane zmiany życiowe. Jeśli zatem chcemy przeżyć Boże Narodzenie, to musimy otworzyć serce i być gotowi na niespodzianki, czyli na nieoczekiwaną przemianę życia.
„Przyjaciel Boga” to niezwykły film dokumentalny wydawnictwa Biały Kruk, który w wyjątkowy sposób opowiada o życiu i duchowości św. Jana Pawła II, największego autorytetu XX wieku. Reżyser Katarzyna Kotula zabiera widzów w podróż przez miejsca, które były kluczowe w życiu Karola Wojtyły – od jego rodzinnych Wadowic, przez Kraków i Kalwarię Zebrzydowską, aż po Rzym, gdzie jako papież zyskał miano „Papieża Nadziei”.
Dokument przybliża postać Jana Pawła II z perspektywy jego bliskich współpracowników. W filmie głos zabierają m.in. Arturo Mari – osobisty fotograf papieża, który przez ponad 27 lat towarzyszył mu podczas najważniejszych chwil pontyfikatu, oraz biskup Piero Marini – wieloletni mistrz papieskich ceremonii liturgicznych, czy Adam Bujak, który fotograficznie towarzyszył Janowi Pawłowi II jeszcze od czasów krakowskich. Ich wspomnienia i refleksje tworzą wyjątkowy portret papieża jako człowieka głębokiej wiary, pokory i niezwykłej mądrości.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733754438.jpg)
_1733754340.jpg)
