historia oświaty w Borowej ma swoje początki już w 1927 r., kiedy to powstała Publiczna Szkoła Powszechna. Naukę w czterech oddziałach klasowych, w wynajętych pomieszczeniach, prowadził wówczas jeden nauczyciel. Po wojennych zawieruchach, tuż po wyzwoleniu, działalność szkoły została wznowiona. Nauka w siedmiu oddziałach klasowych, kursy dla analfabetów i kursy doszkalające prowadzone były wówczas w surowych warunkach w poniemieckim baraku. Potrzeby i pragnienia mieszkańców Borowej, by posiadać odpowiednie warunki do nauki, ziściły się kilkanaście lat później. W ramach państwowego programu: „1000 szkół na 1000-lecie Państwa Polskiego” Borowa doczekała się nowego budynku szkoły. W budowę podstawówki włączyła się miejscowa ludność, przekazując na potrzeby szkoły pieniądze, materiały budowlane i swoją pracę. Po kilku latach wytężonej pracy, 10 lutego 1963 r., nowy budynek został oddany do użytku. W szkole, z czasem remontowanej i ulepszanej pod względem funkcjonalności, do dziś uczą się kolejne pokolenia dzieci nadwiślańskich rodzin.

Młodość wielu pokoleń

Jubileusz 50-lecia budynku szkoły stał się okazją do przywołania historii Borowej oraz spotkania przedstawicieli władz samorządowych i oświatowych z jej mieszkańcami. W murach jubilatki zgromadzili się m.in.: dawni i obecni uczniowie, nauczyciele i pracownicy szkoły – z dyrektorem Beatą Aftyką, Krzysztof Babisz – Lubelski Kurator Oświaty, Krzysztof Brzeziński – Wójt Gminy Puławy oraz jego zastępca Paweł Kamola, księża z parafii pw. św. Floriana i św. Katarzyny w Gołębiu z proboszczem ks. Waldemarem Stawinogą, a także zaproszeni goście. Spotkanie, na które złożyła się część artystyczna przywołująca historię szkoły, poprowadziła Beata Aftyka oraz Jarosław Chmielewski.

– Dziękuję wszystkim, którzy na wiele lat oddali szkole swoje serce i umiejętności – mówiła dyrektor B. Aftyka. – Przez 50 lat nasza szkoła współtworzy i wpisuje się w historię regionu. Przez lata zmieniała się, ale dzięki wysiłkowi wielu osób wciąż jest szkołą przyjazną i otwartą na nowe wyzwania. Jubileusz szkoły jest najlepszą okazją do sięgnięcia w przeszłość, przywołania pamięci o zdarzeniach i ludziach współtworzących świadectwo, którego zostaliśmy spadkobiercami. To czas analizy i oceny dotychczasowych dokonań oraz inspiracja do dalszych, ambitnych przedsięwzięć na rzecz dobra publicznego i najmłodszych mieszkańców Borowej i okolic – zapewniała Pani Dyrektor. Jak napisała we wstępie do okolicznościowego folderu, „złoty jubileusz szkoły to doniosłe wydarzenie, to młodość kilku pokoleń będąca okazją do wspomnień”. Zapraszając absolwentów, w tym pierwszy rocznik uczący się w nowym budynku, do sentymentalnej wędrówki po szkole, mówiła: „Trudno być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część życia. Każdy zakątek szkolnych korytarzy i sal lekcyjnych dzisiaj do nas przemawia, łączy bowiem przeszłość z teraźniejszością”.

Troska o małe szkoły

Krzysztof Brzeziński, przywołując słowa Janusza Korczaka – „Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat” – podkreślał, że samorządowcom szczególnie zależy na młodych mieszkańcach ziemi puławskiej. – W codziennej pracy staramy się dostrzegać to, co najważniejsze: miłość do najmłodszych i troskę o ich wychowanie, zarówno intelektualne jak i moralne. Dzisiejsi uczniowie szkoły są bowiem naszą nadzieją na owocną przyszłość ojczyzny – mówił wójt, deklarując opiekę nad małymi szkołami. – Małe szkoły są dla nas bardzo ważne. Nie ustaniemy w wysiłkach, by usprawnić ich działanie tak, by sprostały wyzwaniom XXI wieku – zapewniał.

Ze słowami wdzięczności za edukację kolejnych pokoleń wystąpił również kurator K. Babisz. – historia szkoły wpisuje się w historię waszego życia. Dziękuję wszystkim, którzy sprawili i nadal sprawiają, że historia oświaty na tym terenie jest tak bogata – mówił kurator. Uczniom złotej jubilatki życzył, by szkoła była nie tylko miejscem przyjaznym i bezpiecznym, ale nade wszystko miejscem rozwoju pasji i talentów.

Boża edukacja

Sprawując dziękczynną Mszę św. w sąsiadującej ze szkołą kaplicy, ks. Waldemar Stawinoga podkreślał, że skuteczna edukacja wymaga współdziałania uczniów i nauczycieli. – Wiedza potrzebna jest do właściwego funkcjonowania w świecie i do osobistego rozwoju. Zdobywa się ją całe życie, a jej szczytem jest zbawienie. Wprawdzie zbawienie nie zależy od wiedzy, ale wiedza ma znaczenie w dochodzeniu do źródła prawdy i mądrości, jakim jest Bóg – mówił Ksiądz Proboszcz. Jak wyjaśniał, dzięki wiedzy człowiek poznaje sens i cel życia, umie nawiązywać właściwe relacje i potrafi podejmować słuszne decyzje. – W tym kontekście zdobywanie wiedzy jawi się jako obowiązek moralny, a edukacja z kwestii wyuczenia się formułek staje się sposobem dochodzenia do prawdy – podkreślał. Zdaniem Księdza Proboszcza, uczestnictwo w Eucharystii jest prawdziwą edukacją, zbliżaniem się do prawdy, do Boga który jest Prawdą. Dziękując za rozpoczęcie szkolnego świętowania w kościele, podkreślał: „Obecność na Eucharystii jest korzystaniem z Bożej edukacji. Bóg naucza swoim słowem oraz przykładem, ofiarowując się za nas i oddając się nam. Korzystajmy jak najczęściej z tych eucharystycznych lekcji, by współpracować w naszym działaniu z Bogiem i wzrastać w Jego mądrości”.