Gdyby nie obrazy Wojciecha Kossaka oraz starania władz samorządowych, pewnie nie udałoby się odtworzyć figury św. Antoniego w Rodakach, która uległa zniszczeniu najprawdopodobniej podczas II wojny światowej. 4 maja uroczyście odsłonięto i poświęcono zrekonstruowany pomnik.
Uczestnicy uroczystości, w asyście orkiestry i mażoretek przeszli na plac obok drewnianego kościoła św. Marka z 1601 r. Tam Mszę św. odpustową odprawił ks. dr Włodzimierz Skoczny, który wcześniej poświęcił odbudowaną figurę. W czasie Mszy św. mieszkańcy i goście dziękowali za kanonizację Jana Pawła II oraz modlili się w intencji strażaków, w dniu wspomnienia św. Floriana.
– Pomnik został odbudowany w ramach tworzenia szlaku I wojny światowej w Małopolsce, z racji setnej rocznicy wybuchu wojny. Rodaki znalazły się na szlaku w związku z pamiątkami, jakie tu odnaleziono. Są nimi obrazy Wojciecha Kossaka, który razem z legionistami odpoczywał w Rodakach przy takiej właśnie kapliczce, prawdopodobnie po bitwie pod Krzywopłotami. Tu naszkicował, a następnie namalował kilka obrazów, które sukcesywnie odnajdujemy w albumach z jego artystyczną twórczością – tłumaczy Halina Ładoń, radna gminy Klucze i mieszkanka Rodak. Głównym, niepodważalnym dowodem pobytu malarza w Rodakach jest obraz pt. „Rodaki olkuskie 1914 – Refugium dolentium”. Inne obrazy prezentujące odpoczywających legionistów malowane były również przy tej kapliczce, w nieco innej scenerii. – Bardzo się cieszymy, że figura św. Antoniego powróciła do Rodak. Malował ją na swoich obrazach i to aż trzykrotnie znakomity malarz Wojciech Kossak. Odpoczywali przy niej po bitwie w 1914 r. żołnierze – powiedział ks. Jarosław Kwiecień, proboszcz parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Rodakach.
Szlak Frontu Wschodniego I Wojny Światowej, na którym znalazły się Rodaki, wiedzie do historycznych miejsc – z krakowskich Oleandrów, przez Jurę Krakowsko-Częstochowską, Gorlice.
Uroczystości ku czci św. Antoniego w przeworskim kościele Ojców
Bernardynów
Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Stolicy Apostolskiej wydała dekret zatwierdzający św. Antoniego z Padwy Patronem u Boga miasta Przeworska
Bernardyni przeworscy i licznie zgromadzeni wierni w dniach 10-13 czerwca świętowali odpust ku czci św. Antoniego z Padwy. W tym roku obchody miały szczególny charakter. 8 kwietnia 2016 r. Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów działając na mocy uprawnień udzielonych jej przez Papieża Franciszka wydała dekret zatwierdzający św. Antoniego z Padwy Patronem u Boga Miasta Przeworska. Jest to efekt prośby abp. Józefa Michalika, który zaaprobował wybór św. Antoniego na patrona miasta, dokonany przez radnych 26 marca 2015 r. Na mocy dekretu Kongregacji, dzień św. Antoniego, 13 czerwca, obchodzony będzie na terenie całego Przeworska jako uroczystość.
Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.
O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
W piątek 3 października 2025 r., w 46. rocznicę swoich urodzin i w 21. roku kapłaństwa, w szpitalu w Zielonej Górze zakończył swoją ziemską pielgrzymkę śp. ks. Adam Żygadło, wikariusz Parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Żaganiu - informuje portal diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Był był harcmistrzem i zaangażowanym opiekunem harcerzy.
Zmarłego kapłana we wzruszającym wpisie żegnają harcerze
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
