Reklama

Konferencja Maryjna

Niedziela Ogólnopolska 24/2014, str. 29

B.M. Sztajner/Niedziela

Siedziba Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie

Siedziba Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W dniu 30 maja 2014 r. w Wyższym Instytucie Teologicznym odbyła się konferencja naukowa zatytułowana: „Teologia zawierzenia Najświętszej Maryi Pannie”.

Rok Zawierzenia w archidiecezji częstochowskiej

Konferencja nawiązywała bezpośrednio do Roku Zawierzenia w archidiecezji częstochowskiej, obchodzonego jako owoc Roku Wiary w Kościele powszechnym. Rok Zawierzenia został ogłoszony listem pasterskim metropolity częstochowskiego abp. Wacława Depo: „Zawierzmy Jej Niepokalanemu Sercu”. Przypomnijmy, że 2 maja 2014 r., podczas uroczystości na Jasnej Górze, gdy z udziałem Episkopatu Polski obchodzono pierwsze narodowe dziękczynienie za kanonizację Jana Pawła II, delegacje parafialne archidiecezji częstochowskiej podczas Mszy św. złożyły na ołtarzu Księgi Zawierzenia. Każda parafia otrzymała te księgi wraz z rozpoczęciem Roku Zawierzenia, aby rodziny i osoby indywidualne mogły się do nich wpisać.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Biblijne podstawy zawierzenia

Reklama

Spotkanie, zainaugurowane przez dyrektora Wyższego Instytutu Teologicznego ks. dr. hab. Mariana Dudę, poprzedziła pieśń maryjna, odśpiewana przez słuchaczy pod czujnym uchem ks. dr. Mikołaja Węgrzyna. I w takiej atmosferze wiary, która szuka zrozumienia, głos zabrał ks. dr Łukasz Laskowski. Mówił o „Biblijnych podstawach zawierzenia Bogu”. Zaczął od wyjaśnienia słowa „hyperoon”, które w języku klasycznej greki tłumaczy się jako „sala na górze”, a na różnych stronach Pisma Świętego – jako „wieczernik”, miejsce szczególne, naznaczone obecnością Ducha Świętego i cudami wskrzeszania umarłych (Eliasz, Elizeusz, św. Piotr). W takiej sali, będącej górną kondygnacją domu, dokonał się w czasie Zwiastowania akt Maryjnego zawierzenia Boskiej Obietnicy, dopełniony potem Jej obecnością w „hyperoonie” w Dniu Pięćdziesiątnicy. – Nasze zawierzenie – jak podkreślił ks. Laskowski – oparte jest na zawierzeniu Maryi, która czuwając po śmierci Syna w „hyperoonie” wraz z uczniami na modlitwie, trwała u początku Kościoła. Czy znajdziesz i dla mnie miejsce w swoim „hyperoonie”? – tym pytaniem i w naszym imieniu prelegent zakończył swoje rozważania.

Z teologii zawierzenia Jana Pawła II

Temat zawierzenia kontynuował mariolog ks. dr Teofil Siudy. Tytuł jego wypowiedzi brzmiał: „Totus Tuus – z teologii zawierzenia św. Jana Pawła II”. Swoje przedłożenie oparł na dwóch fundamentalnych dokumentach – encyklikach „Redemptor hominis” oraz „Veritatis splendor” i uzupełnił o ostatnią pielgrzymkę Jana Pawła II do Kalwarii Zebrzydowskiej w roku 2002. – Maryja prowadzi nas – mówił ks. Siudy – w pielgrzymce wiary. Poprzedza nas w wierze całego Kościoła. Odbija jak zwierciadło wielkie dzieła Boże.

Trudno odtworzyć głębię teologiczną tematu konferencji w tak krótkim sprawozdaniu. Niech zadośćuczynieniem będzie informacja o niebieskiej armii Małych Sióstr Baranka z Choronia, obecnych na spotkaniu, wśród których mogliśmy się poczuć jak rycerze Niepokalanej intonujący: „Błękitne rozwińmy sztandary”.

Papieskie „Totus Tuus”

Podsumowanie spotkania stanowiła pieśń autorstwa ks. dr. hab. Mariana Dudy, w której został przywołany pierwszy rycerz Niepokalanej – św. Jan Paweł II: „Janie Pawle, zostań z nami./Przez Twój wzór i nauczanie/Uproś z Polski patronami/Dla nas w wierze świętej trwanie”.

Była to ostatnia konferencja naukowa w roku akademickim 2013/2014. Zapewne jej uczestnicy z niecierpliwością będą czekać na kolejny sezon.

2014-06-10 14:43

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Hubert - prawda i legendy

Niedziela toruńska 44/2003

[ TEMATY ]

św. Hubert

en.wikipedia.org

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy i mity. Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert. Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w. Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza w Kościele wschodnim. Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”. Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię. Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
CZYTAJ DALEJ

Dusze czyśćcowe zawsze pomogą

Od wielu lat praktykuję modlitwę za dusze czyśćcowe i jestem przekonana o jej niezwykłej skuteczności – mówi s. Agnieszka, franciszkanka

Jak to się zaczęło? Byłam młodą zakonnicą, rozpoczęłam naukę w szkole pielęgniarskiej. Mieszkałam w klasztorze. Pewnej nocy poczułam, że ktoś wszedł do pokoju, ale nikogo nie widziałam. Na pytanie, kim jest, nie otrzymałam od przybysza żadnej odpowiedzi. Wówczas poczułam paraliżujący strach. Gdy zjawa zniknęła, zerwałam się z łóżka, padłam na kolana i zaczęłam się żarliwie modlić. Prosiłam Boga, by nigdy więcej nikt z tamtego świata do mnie nie przychodził, bo zwyczajnie po ludzku się boję. W zamian obiecałam stałą modlitwę za dusze czyśćcowe. Podobnej sytuacji doświadczyłam kilka lat później. Szłam na Mszę św. za zmarłe siostry z naszego zgromadzenia i w pewnej chwili dostrzegłam postać ubraną w stary strój zakonny (sprzed reformy strojów), jak zmierza do kaplicy. Pomyślałam, że przyszła prosić o modlitwę i trzeba jej tę modlitwę dać.
CZYTAJ DALEJ

Otwarto „przestrzeń słuchania” w Bazylice św. Piotra

2025-11-04 10:36

[ TEMATY ]

Watykan

Bazylika św. Piotra

ks. Adrian Put

Bazylika św. Piotra w Rzymie

Bazylika św. Piotra w Rzymie

W watykańskiej Bazylice św. Piotra otwarto Spazio d’Ascolto (Przestrzeń Słuchania). Dostępna dla wszystkich przychodzących do tej świątyni, zarówno wiernych, jak i turystów, daje okazje do duchowego spotkania, w czasie którego kapłani lub ludzie świeccy są gotowi wysłuchać każdego i wejść z nim w dialog na temat jego wątpliwości i problemów.

„Drzwi Święte otwarte na czas zainspirowały nas do otwarcia «innych drzwi» w Bazylice św. Piotra i stworzenia przestrzeni słuchania – wyjaśnia prał. Orazio Pepe, sekretarz Fabryki św. Piotra, instytucji odpowiedzialnej za zarządzanie, utrzymanie, konserwację i dekorację watykańskiej bazyliki. – To otwarta przestrzeń, okazja do spotkania, miejsce, w którym brat: kapłan, siostra zakonna, świecki słucha innego brata w człowieczeństwie”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję