Reklama

Prosto i jasno

Państwo jak kupa kamieni

Niedziela Ogólnopolska 26/2014, str. 36

[ TEMATY ]

polityka

AndYaDontStop / Foter / Creative Commons Attribution 2.0 Generic (CC BY 2.0)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tygodnik „Wprost” upublicznił podsłuchane rozmowy m.in. szefa MSW Bartłomieja Sienkiewicza z prezesem NBP Markiem Belką o możliwości wsparcia przez Narodowy Bank Polski budżetu państwa kilka miesięcy przed wyborami, aby nie wygrało Prawo i Sprawiedliwość. Marek Belka w zamian za „dodrukowanie pieniędzy” postawił jako warunek dymisję ministra finansów Jacka Rostowskiego oraz korzystną dla siebie nowelizację ustawy o banku centralnym. Tygodnik twierdzi, że do rozmowy doszło w lipcu 2013 r. W listopadzie Jacek Rostowski został zdymisjonowany, a pod koniec maja 2014 r. do Rady Ministrów wpłynął projekt nowelizacji Ustawy o Narodowym Banku Polskim.

W ujawnionych nagraniach jest również wątek dotyczący premiera Donalda Tuska, odnoszący się do sprawy Amber Gold, firmy, w której był zatrudniony jego syn. Z rozmowy wynika, że premier dużo wcześniej wiedział, iż Amber Gold jest piramidą finansową. Niestety, nie uczynił nic, aby sprawą zajęła się prokuratura.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Takie słowa wypowiedział szef PO Donald Tusk w 2006 r., po ukazaniu się taśm z rozmową posła PiS próbującego nakłonić posłankę Samoobrony Renatę Beger do współpracy z jego partią: „Jestem poruszony zawartością tych taśm. Dziękuję dziennikarzom za wspieranie demokracji poprzez ujawnienie kompromitującego przypadku skandalicznej korupcji politycznej. (…) Miliony Polaków mogły poznać dzięki tym nagraniom kulisy kuchni politycznej kompromitującej obecny rząd. Dzisiaj wszyscy przyzwoici ludzie muszą się domagać natychmiastowego skrócenia kadencji Sejmu i dymisji rządu (…)”.

A co teraz powiedział premier Tusk o aferze w jego rządzie, aferze znacznie poważniejszej niż ta z 2006 r. w PiS? Otóż, nie tylko nie dostrzegł w niej przekroczenia prawa, ale wręcz uznał, że Bartłomiej Sienkiewicz z Markiem Belką rozmawiali o tym, „jak pomóc państwu polskiemu, a nie jak zaszkodzić”. Zachowali się jak „propaństwowcy”. Dlatego – oświadczył Donald Tusk – nie ma powodów, by zdymisjonować obecnego szefa MSW. Podsumował: „Mamy do czynienia z destabilizacją państwa polskiego przez proceder nielegalnego zakładania podsłuchów i to w sposób prawdopodobnie dobrze zorganizowany”.

Reklama

Także prezes NBP Marek Belka uznał, że nie poda się do dymisji, ponieważ w żaden sposób nie ucierpiała wiarygodność reprezentowanej przez niego instytucji. Nie było w rozmowie żadnego targu politycznego, ale – jak powiedział – „zatroskanie o państwo”.

Dlaczego tym razem Donald Tusk nie dziękował dziennikarzom za wspieranie demokracji, ale uznał, że parają się przestępczą działalnością i uczestniczą w pełzającym zamachu stanu? Czy to nie z jego polecenia do redakcji tygodnika „Wprost” wkroczyli funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, prokuratorzy oraz policjanci, domagając się wydania laptopów i nagrań jako „dowodów przestępstwa” w aferze podsłuchowej? Wiemy, że w redakcji doszło do przepychanek i prób obezwładnienia Sylwestra Latkowskiego, redaktora naczelnego„Wprost”, który działania ABW uznał za bezprawne i odmówił wydania materiałów. Oświadczył, że w Polsce dziennikarze są zobowiązani do chronienia swoich źródeł, jeżeli te zastrzegły sobie anonimowość, i tylko sąd może to uchylić.

Nie mam szczególnej sympatii do tygodnika „Wprost”, ponieważ nie pierwszy raz wchodzi on w posiadanie materiałów z podsłuchu, ale solidaryzuję się z dziennikarzami prawie większości mediów, którzy w specjalnym oświadczeniu napisali, że to „pierwszy po 1989 r. przypadek ingerencji tajnych służb w sferę wolności słowa w jej najbardziej wrażliwym aspekcie, jakim jest ochrona źródeł, które zastrzegły sobie anonimowość”.

Podobnie też Kongres Mediów Niezależnych wydał oświadczenie, uznając, że „obecne władze III RP od dawna zagrażają wolności słowa i mediów. Jest na to wiele drastycznych przykładów w ostatnich latach. (…) Arogancja obecnych władz wobec mediów oraz obywateli przybrała niebezpieczne dla demokracji rozmiary. Zagraża to porządkowi prawnemu Polski i jej Konstytucji”. Kongres Mediów Niezależnych wezwał wszystkich obywateli i media do przeciwstawiania się tym skandalicznym praktykom.

Reklama

Nalot służb specjalnych na redakcję tygodnika „Wprost” jest wręcz książkowym przykładem bezprawnego oraz nacechowanego politycznie wykorzystywania przez ekipę premiera Tuska aparatu władzy, aby uniemożliwić jakiekolwiek działania, które zagroziłyby stabilności jego rządów. Dlatego upublicznienie tych rozmów, mimo że pochodzących z podsłuchów, to nie żaden zamach stanu, ale ujawnienie korupcji, krętactw i lekceważenia prawa, wykorzystywania urzędów publicznych do załatwiania partyjnych i prywatnych interesów. Jeśli ujawnione nagrania stanowią wierzchołek góry lodowej podobnych, pozakonstytucyjnych działań najwyższych osób w państwie – co redakcja „Wprost” ma opisać w kolejnych numerach – to prawdę powiedział minister Bartłomiej Sienkiewicz, że „państwo polskie nie istnieje” – to tylko „kupa kamieni”.

* * *

Czesław Ryszka
Pisarz i polityk, publicysta „Niedzieli”, poseł AWS w latach 1997 – 2001, w latach 2005-11 senator RP;
www.ryszka.com

2014-06-24 16:47

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święte oburzenie nieprawicy

Niedziela Ogólnopolska 43/2012, str. 14-15

[ TEMATY ]

polityka

dziennikarze

www.radiownet.pl

Red. Krzysztof Skowroński - prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich

Red. Krzysztof Skowroński - prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich

W Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich zawrzało, jak nigdy dotąd w jego długiej historii, w związku z osobą jego prezesa Krzysztofa Skowrońskiego, który poprowadził dwa spotkania zorganizowane przez partię opozycyjną

Nawet stan wojenny i późniejsze perturbacje z odzyskiwaniem utraconej siedziby nie wywoływały tak wielkich namiętności, jak obecna dyskusja o politycznym zaangażowaniu prezesa Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP) Krzysztofa Skowrońskiego po stronie nielubianej w środowisku dziennikarskim partii opozycyjnej. Krzysztof Skowroński, demokratycznie wybrany prezes SDP i szef prywatnego Radia Wnet prowadził debatę ekonomiczną i konferencję PiS.
Zdaniem sygnatariuszy listu otwartego (grupy członków SDP) pt. „My się na to nie zgadzamy” Skowroński naruszył art. 21 kodeksu etyki dziennikarskiej SDP mówiący o tym, że angażowanie się dziennikarzy w bezpośrednią działalność polityczną i partyjną prowadzi do konfliktu interesów i należy „wykluczyć podejmowanie takich zajęć oraz pełnienie funkcji w administracji publicznej i w organizacjach politycznych”. Być może Skowroński jako prezes postąpił nierozważnie (bo mógł przewidzieć, że zostanie skrytykowany), ale warto by dokładniej rozważyć, czy rzeczywiście aż tak bardzo naruszył etykę dziennikarską, czy raczej uraził przede wszystkim sympatie polityczne wewnątrz samego SDP? Warto też osądzić jego czyn w szerszym, dziennikarsko-politycznym kontekście. Wtedy ocena zdarzenia nie będzie już tak jednoznaczna i oczywista, jak w liście oburzonych z SDP.
Czy Krzysztof Skowroński powinien ustąpić z funkcji prezesa SDP? Nie wszyscy członkowie stowarzyszenia są co do tego przekonani, doszło do politycznego podziału. Nic dziwnego, bo organizacja ta nie jest już dawnym monolitem pod honorowym patronatem historycznego prezesa Stefana Bratkowskiego. Mniej więcej rok temu pojawiła się w niej świeża krew - ludzie z całkiem innej bajki, bliżsi „Gazecie Polskiej” niż „Wyborczej”. To oni doprowadzili do wyboru Skowrońskiego, ku ogromnemu niesmakowi tych „bardziej dla stowarzyszenia zasłużonych”. To za ich sprawą SDP stało się prawicowe, niepoprawne politycznie. A teraz - piszą w swym proteście m.in. takie tuzy dziennikarstwa, jak Stefan Bratkowski, Maciej Wierzyński, Krzysztof Bobiński - stało się też jednostronnie polityczne. Piszą: „Od lat 80. ubiegłego wieku Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich pracowało na opinię niezależnej organizacji dziennikarskiej. Włączenie się Krzysztofa Skowrońskiego w działalność partyjną oznacza wybór kariery partyjnej i zejście z drogi niezależnego dziennikarstwa. Nie wyrażamy zgody na rujnowanie dorobku i pozycji SDP. Przywrócenie autorytetu SDP w środowisku dziennikarskim i społeczeństwie wymaga od Krzysztofa Skowrońskiego ustąpienia z funkcji prezesa naszego Stowarzyszenia”.
To „postbolszewicka część warszawskiego SDP szykuje zadymę wymierzoną w prezesa SDP” - tak to z wielkim przejęciem skomentowały media życzliwe Skowrońskiemu, czyli te spoza tzw. głównego nurtu.
Prezes Krzysztof Skowroński ustępować nie zamierza pod naciskiem od samego początku nieżyczliwej mu grupy, bo jak uzasadnia, został wybrany w demokratycznych wyborach, a jego zgoda na prowadzenie konferencji PiS nie wiązała się z żadną partyjną transakcją, nie była aktem bezpośredniego zaangażowania w działalność polityczną i partyjną, nie było więc żadnego konfliktu interesów, a siedziba SDP powinna być ważnym miejscem debaty publicznej. Z pewnością to tłumaczenie nie przekonuje tych, którzy poczuli się urażeni, którzy uważają, że cnota polskiego dziennikarstwa została nadszarpnięta. Ale pojawia się też nadzieja, iż może wreszcie to urażenie zaowocuje dyskusją o jakości polskiego dziennikarstwa, jego miejscu i roli w demokratycznym państwie. Mówi o tym sam podsądny, ciesząc się z wywołanej przez siebie burzy: „Z przyjemnością spotkam się z każdym, by dyskutować o tym, czym jest niezależne dziennikarstwo”.

CZYTAJ DALEJ

Litania nie tylko na maj

Niedziela Ogólnopolska 19/2021, str. 14-15

[ TEMATY ]

litania

Karol Porwich/Niedziela

Jak powstały i skąd pochodzą wezwania Litanii Loretańskiej? Niektóre z nich wydają się bardzo tajemnicze: „Wieżo z kości słoniowej”, „Arko przymierza”, „Gwiazdo zaranna”…

Za nami już pierwsze dni maja – miesiąca poświęconego w szczególny sposób Dziewicy Maryi. To czas maryjnych nabożeństw, podczas których nie tylko w świątyniach, ale i przy kapliczkach lub przydrożnych figurach rozbrzmiewa Litania do Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywana Litanią Loretańską. Wielu z nas, także czytelników Niedzieli, pyta: jak powstały wezwania tej litanii? Jaka jest jej historia i co kryje się w niekiedy tajemniczo brzmiących określeniach, takich jak: „Domie złoty” czy „Wieżo z kości słoniowej”?

CZYTAJ DALEJ

Fatima: Ponad 250 tys. pielgrzymów na obchodach 107. rocznicy maryjnych objawień

2024-05-13 12:44

[ TEMATY ]

Fatima

Adobe Stock

Ponad 250 tys. pielgrzymów z całego świata dotarło w poniedziałek do Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Fatimie, w środkowej Portugalii, na uroczystości upamiętniające 107. rocznicę objawień maryjnych w tej miejscowości.

W rozpoczętych w niedzielę późnym wieczorem modlitwach uczestniczą w strugach deszczu pątnicy z ponad 30 państw świata, w tym kilkuset Polaków.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję