W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – 8 grudnia 2014 r. rozpoczął się w Krakowie proces beatyfikacyjny, mający dowieść na szczeblu diecezjalnym heroiczności cnót i świętości życia sługi Bożego ks. Piotra Skargi.
Pierwsza sesja miała charakter publiczny. Przewodniczył jej kard. Stanisław Dziwisz, który w sprawie ks. Piotra Skargi powołał trybunał. W jego skład weszli: ks. dr Andrzej Scąber – delegat biskupa, o. dr hab. Szczepan T. Praśkiewicz OCD – promotor sprawiedliwości, ks. mgr Krzysztof Tekieli – notariusz oraz ks. dr Jacek Poznański SJ – notariusz pomocniczy.
Podczas uroczystości w kaplicy Pałacu Arcybiskupów Krakowskich wicepostulator procesu ks. Krystian Biernacki SJ przedstawił zgromadzonym postać sługi Bożego. Zaznaczył, że ks. Piotr Skarga był przede wszystkim kaznodzieją, ale był także wybitnym pisarzem religijnym, który bronił chrześcijańskich prawd wiary, nawoływał do miłości Chrystusowego Kościoła i czci Najświętszego Sakramentu, ukazywał niezwykłą rolę Maryi. Wicepostulator podkreślił zaś, że niezwykle ważna apostolsko była twórczość hagiograficzna sługi Bożego.
Przez ostatnie 24 lata swego pracowitego życia ks. Piotr Skarga pełnił urząd kaznodziei królewskiego na dworze Zygmunta III Wazy. Przemawiał na 18 sejmach. Był założycielem w Krakowie Arcybractwa Miłosierdzia pw. Bogurodzicy, a także innych dzieł dobroczynnych, takich jak: Skrzynka św. Mikołaja i Bank Pobożny.
402 lata od śmierci ks. Piotra Skargi w Krakowie, gdzie żył i pracował i gdzie spoczywają jego doczesne szczątki rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny. Podczas etapu diecezjalnego zostanie przesłuchanych ok. 30 świadków.
Strony informacyjne przygotowano na podstawie doniesień korespondentów własnych, Radio Vaticana, KAI, BP KEP oraz RIRM.
Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.
O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
Nowenna do odmawiania pomiędzy 3 a 11 października (przed wspomnieniem św. Carlo Acutisa) lub w dowolnym terminie.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty, dziękuję Wam za wszystkie przysługi i łaski, którymi wzbogacona została dusza św. Carla Acutisa podczas 15 lat przeżytych przez niego na tej ziemi i za pośrednictwem wszelkich zasług uwielbionego Anioła Młodości proszę o udzielenie mi łaski…
Święta Faustyna uczy, że zaufanie Bogu jest jedynym sposobem wypełnienia powołania i że nie zazna ludzkość spokoju, dopóki nie zwróci się z ufnością do Miłosierdzia Bożego – przypomniał kard. Dominique Mamberti w homilii podczas Mszy św. sprawowanej w rzymskim kościele Ducha Świętego, w rocznicę śmierci św. siostry Faustyny Kowalskiej, w dniu, w którym wypada jej liturgiczne wspomnienie.
Na uroczystości w rzymskim kościele, w którym szczególnie oddaje się cześć Bożemu Miłosierdziu, obecnych było wielu wiernych, przybyłych, aby oddać cześć zmarłej 5 października 1938 roku polskiej świętej, apostołce Bożego Miłosierdzia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
