W niedzielę w narodowym sanktuarium św. Andrzeja Boboli na stołecznym Mokotowie odbyło się świętowanie Światowego Dnia Migranta i Uchodźcy w Kościele katolickim. Wzięły w niej udział osoby związane z Jezuicka Służba Uchodźcom (Jesuit Refugee Service – JRS Poland).

Liturgii przewodniczył metropolita warszawski, abp Adrian Galbas SAC.

W homilii powiedział, że „pierwszą pomocą, jaką cywilizowana ludzkość może okazać uchodźcom i migrantom, jest eliminowanie przyczyn, które powodują, że całe społeczności opuszczają swoją rodzimą ziemię, zmuszone do tego przez wojny i nędzę”.

Cytując Kompendium katolickiej nauki społecznej, wyjaśnił, że „troska o uchodźców powinna wyrażać się w potwierdzaniu i akcentowaniu powszechnie uznawanych praw człowieka oraz w żądaniu, by także oni mogli z nich korzystać”.

Zwrócił uwagę, że obowiązek chronienia ludności cywilnej przed skutkami wojny gwarantuje prawo międzynarodowe i humanitarne, jest „zbyt często naruszany w imię wojennych lub politycznych wymagań, które nigdy nie powinny przeważać nad wartością osoby ludzkiej”.

Zastrzegł jednak, że „konkretne działania muszą być poprzedzone opracowaniem przemyślanych, długofalowych strategii, innych wobec migrantów, a innych wobec uchodźców”.

– Potrzebna jest też dobra informacja i edukacja społeczeństwa kraju, do którego te osoby przybywają, bądź tymczasowo, bądź docelowo. Zawsze bowiem rodzi to konkretne obawy i problemy, co jest czymś naturalnym – ostrzegł abp Galbas.

Zwrócił uwagę, że „skrajne rozwiązania, jak blokowanie wjazdu wszystkim i wypędzanie wszystkich, albo z drugiej strony wpuszczanie wszystkich, nie są uzasadnione”.

– Nie można mówić: przyjmujemy wszystkich, albo: niech wszyscy idą precz. Muszą być jasne zasady, jasne kryteria i jasne działania. Wszystko musi być rozsądne, a nie naiwne, chaotyczne czy poddane bieżącym oczekiwaniom politycznym. Wszystko musi być też prowadzone w taki sposób, by nie stanowiło to zagrożenia dla bezpieczeństwa kraju, który przyjmuje przybyszów. Sami zaś przybysze muszą stosować się do praw obowiązujących w kraju, który ich przyjmuje – powiedział abp Galbas.

Wyjaśnił, że zgodnie z nauką Kościoła „pomoc świadczona uchodźcom i migrantom nie wynika z miłosierdzia, lecz ze sprawiedliwości”. – Miłosierdzie bowiem jest okazaniem drugiej osobie czegoś, co z natury jest jej nienależne, lub czego na mocy natury nie jest w stanie sama osiągnąć. (…) Sprawiedliwość zaś jest oddaniem człowiekowi tego, co mu się na mocy natury i z ustanowienia Bożego słusznie należy i do czego ma prawo – tłumaczył.

Zaznaczył, że „bezpieczne miejsce do życia i godziwa praca to coś, co się człowiekowi należy z tego powodu, że jest człowiekiem i ma swoją godność”.

Podziękował wszystkim, którzy „szczerze i gorliwie pomagają uchodźcom, zwłaszcza z Ukrainy”. Dodał, że „przykład polskiego zrywu był widoczny na całym świecie”. „Możemy być dumni, żeśmy się na to zdobyli” – stwierdził.

Za papieżem Leonem XIV nazwał migrantów i uchodźców „misjonarzami”, którzy przypominają Kościołowi o jego pielgrzymim wymiarze, a więc dążeniu do osiągnięcia nieba oraz są znakami nadziei, „wskazując nowe drogi wiary tam, gdzie orędzie Jezusa Chrystusa jeszcze nie dotarło, lub inicjując dialog międzyreligijny oparty na życiu powszednim i poszukiwaniu wspólnych wartości”.

Liturgię koncelebrowali m.in. dyrektor Jezuickiej Służby Uchodźcom ks. Dariusz Michalski SJ, Krajowy Dyrektor Duszpasterstwa Migrantów o. Wiesław Dawidowski oraz dyrektor działającego przy KEP biura Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie ks. Leszek Kryża.

W tym roku Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy będzie obchodzony nie jak zwykle w ostatnią niedzielę września, ale 5 października, z okazji Jubileuszu Migrantów oraz Świata Misyjnego w ramach trwającego Roku Jubileuszowego. Będzie obchodzony pod hasłem „Migranci, misjonarze nadziei”.

mgw/ mhr/