W cieniu Jasnej Góry wzrastają dwa „Domy ziarna” – Seminarium wyższe i niższe. Gdy Kościół trwa w czasie Wielkiego Postu, warto na chwilę zatrzymać się przy Niższym Seminarium Duchownym i spojrzeć, jak alumni – młodzieńcy w wieku licealnym – przeżywają ten czas.

„Posypmy głowy popiołem, z Chrystusem nieśmy krzyż społem”

W tym roku Popielec przypadł bezpośrednio po zakończeniu ferii zimowych. Po dwóch tygodniach odpoczynku każdy z nas – mieszkańców seminarium – musiał nie tylko wrócić do szkolnego planu zajęć, ale i zastanowić się nad własną kondycją duchową.

Środa Popielcowa dla alumnów rozpoczęła się Jutrznią. Warty zauważenia jest fragment Pisma Świętego, który Kościół poleca wtedy do rozważenia: „Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, byś spośród wszystkich narodów, które są na powierzchni ziemi, był ludem będącym Jego szczególną własnością (...). Uznaj więc, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem; Bogiem wiernym, zachowującym przymierze i miłość do tysiącznego pokolenia względem tych, którzy Go miłują i strzegą praw Jego” (Pwt 7, 6b. 9). Czytanie podkreśla wpierw, że Pan nas wybrał, umiłował i przeznaczył do zbawienia. Benedykt XVI pisze, że Bóg nas stworzył, aby uczynić przestrzeń dla zawarcia przymierza – wolnej odpowiedzi na wezwanie Stwórcy. Choć życie w przyjaźni z Nim jest pełnią naszego szczęścia, to wola jest wolna. Pan zaś nie jest obojętny i woła, szuka nas, co często uświadamia nam seminaryjny spowiednik ks. Władysław Golis: „Uznaj, że Bóg jest Bogiem i kocha Cię, ty musisz tylko się ku Niemu odwrócić – swoją wiarą dać odpowiedź. Gdy stoisz plecami do Słońca, widzisz jedynie własny cień!”.

Ów duch refleksji zdawał się być przejmujący, zwłaszcza gdy w poczuciu miłości zachowywaliśmy post ścisły. Pełnię zaś sensu tego dnia wyraziły słowa abp. seniora Stanisława Nowaka, wypowiedziane w archikatedrze częstochowskiej podczas Mszy św., w której uczestniczyliśmy: „Choć byliśmy prochem, jesteśmy i będziemy prochem (...), nie bójmy się przyjąć słów, które mówi Bóg. Te słowa mówi Ten, który kocha”. Kaznodzieja cytował też Adama Mickiewicza, fragment, który, jak mówił, zwłaszcza my, młodzi, powinniśmy znać: „Panie! czymże ja jestem przed Twoim obliczem? – /Prochem i niczem; /Ale gdym Tobie moją nicość wyspowiadał,/Ja, proch, będę z Panem gadał”.

Popielec mogliśmy przeżywać zatem pod znakiem uznania własnej niedoskonałości, połączonej jednak z głęboką nadzieją i poczuciem odpowiedzialności za to, by odpowiedzieć na miłość Boga wobec nas.

Modlitwa z Bożogrobcami

Początek Wielkiego Postu kierował nas ku Jasnej Górze. Odbywały się tam od 20 do 22 lutego rekolekcje Zakonu Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie – prowadził je rektor Niższego Seminarium ks. Jerzy Bielecki, ceremoniarz kościelny Zakonu. W tych dniach bliska nam była sprawa pokoju w Ziemi Świętej – w tej intencji modliliśmy się w czasie Apelu Jasnogórskiego, w sobotę, 21 lutego. Wtedy też mieliśmy okazję spotkać dostojników zakonnych, wśród nich kard. Kazimierza Nycza oraz p. Lidię Dudkiewicz. Maturzyści otrzymali też błogosławieństwo od bp. Adama Wodarczyka, nowego biskupa pomocniczego archidiecezji katowickiej.

„Nie negocjuj z diabłem!”

Nasza wspólnota rekolekcje wielkopostne przeżywać będzie pod znakiem peregrynacji symboli Światowych Dni Młodzieży. Czas przygotowujący nas do Wielkanocy otworzył dzień skupienia, prowadzony w I Niedzielę Wielkiego Postu przez ks. prefekta Szymona Stępniaka. Tematem przewodnim był sakrament pokuty. Ks. Prefekt mówił o konieczności radykalnego zerwania ze złem, które w zbawczym okresie postu winno być realizowane przez gorliwszą więź z bliźnim: „Bóg mówi wyraźnie, najpierw pojednaj się z bratem, później złóż dar na ołtarzu!”. Kaznodzieja przypominał też o dobrym przeżywaniu spowiedzi jako recepcie na zakusy szatańskie i konieczności nieustannego wzrostu w życiu duchowym.

Ku życiu w Wielkanocy, ku życiu w służbie Kościoła

Czas postu zmierza jednoznacznie ku Wielkiej Nocy. Liturgia mówi w tym okresie: „Post otwiera nam bramę nieba. Rozpocznijmy go więc, modląc się i błagając Boga, abyśmy razem z Chrystusem triumfowali w dniu zmartwychwstania”. Przez bieg lat i kolejne miejsca, w których przychodzi nam żyć, każdy zmierza ku spełnieniu się życia – zmartwychwstaniu.

Jednym z owych, naznaczonych Bogiem, miejsc „przygotowania” i „zmierzania do Wielkiej Nocy” życia wielu młodych jest Niższe Seminarium Duchowne naszej archidiecezji. Abp Wacław Depo, świadomy odwagi, którą muszą się wykazać młodzieńcy, chcący do nas dołączyć, ale i nagrody, mogącej tu spotkać człowieka poszukującego Boga, pisał, zapraszając do naszego liceum: „Miejcie odwagę zawierzenia Chrystusowi!”.

Alumni naszego seminarium chcą być obecni na łamach częstochowskiej „Niedzieli”, by przypominać zarówno młodym, jak i starszym, kapłanom i świeckim o tej instytucji oraz prosić: nade wszystko o modlitwę w naszej intencji, ale również o działanie: nie każdy, kto tu przychodzi, musi być księdzem, ale każdy ma szansę doświadczyć Chrystusa, który jest z nimi dzień i noc. Warto zatem podpowiedzieć młodym w kościele, w szkole, w domu: Spojrzyj jeszcze na tę szkołę – może ona jest dla Ciebie!

* * *

Niższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Częstochowskiej jest trzyletnim Liceum Ogólnokształcącym z rozszerzonym programem nauczania j. polskiego, historii i filozofii. Szkoła prowadzi internat i posiada prawa szkół publicznych.

Adres: Niższe Seminarium Duchowne – Liceum Ogólnokształcące, ul. Piotrkowska 17, 42-200 Częstochowa, tel. (34) 324-11-09, fax (34) 324-55-94, www.nsd.niedziela.pl, e-mail: nsd@niedziela.pl