Umiłowany Kościele częstochowski, który dzisiaj z woli Bożej poślubiam w wiecznej miłości, biorąc na palec pierścień zaślubinowy z krzyżem i znakiem Maryi. Chcę być Ci wiernym do końca. Tak mi dopomóż Bóg i Najświętsza Maryjo Panno, co Jasnej bronisz Częstochowy. Wszystkich bardzo proszę o modlitwę za przyczyną Królowej Polski, Patronki diecezji, w intencji mojej posługi, by powierzona mi diecezja stawała się rzeczywistym królestwem Jezusa Chrystusa Zbawiciela świata. Wszystkim też z całego serca błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

Te słowa 8 grudnia 1984 r. wypowiadał 32 lata temu obecny arcybiskup senior Stanisław Nowak na początku swojej biskupiej posługi w Kościele częstochowskim. Jako hasło przewodnie swojej posługi obrał słowa: „Iuxta crucem Tecum stare” (Chcę pod krzyżem stać przy Tobie). Cieszymy się, że Ksiądz Arcybiskup jest wśród nas i tak bardzo dobrze jest odbierany przez duchowieństwo oraz wiernych. To Pasterz odznaczający się wielką gorliwością i inteligentnym zaangażowaniem w życie Kościoła diecezjalnego. Ojciec Święty Jan Paweł II powierzył mu także ważne misje dotyczące całego Kościoła – był m.in. wiceprzewodniczącym Papieskiej Akademii Niepokalanej. Odgrywał też ważną rolę w życiu Kościoła w Polsce i zawsze cechowała go ogromna troska o lud Boży. Jako biskup diecezjalny podejmował ważne decyzje w sprawie budowy nowych kościołów – erygował 90 parafii, zainicjował budowę wielu świątyń. Powołał również pierwszą w Polsce personalną parafię akademicką pw. św. Ireneusza BM. Ale przede wszystkim wierni są mu wdzięczni za to, że często odwiedzał wspólnoty parafialne – dokonywał poświęceń, prowadził uroczystości i nabożeństwa, bierzmował, udzielał święceń, rozmawiał z kapłanami – że żywo interesował się problemami duszpasterskimi. Z tego powodu nawet podzielił archidiecezję na cztery regiony duszpasterskie: częstochowski, radomszczański, wieluński i zawierciański – by głębiej wnikać w specyfikę pracy na tych terenach. Księża nie lękali się spotkań z Pasterzem, wiedzieli, że ich zrozumie i że mogą liczyć na jego wsparcie. Wielu otrzymywało też od niego pomoc materialną, gdy chodziło o budowę świątyń czy remonty, wysyłał kapłanów na studia za granicą. Ksiądz Arcybiskup wiedział bowiem, że wszystko to stanowi wartość Kościoła, który był i pozostaje zawsze nie tylko najdroższą matką, ale i oblubienicą Chrystusa. Naśladował w tym swojego mistrza – św. Jana Pawła II, pod którego skrzydłami wyrastał i który do końca traktował go z prawdziwą miłością.

Wielką troską abp Nowak otaczał sanktuaria w diecezji. Wiele z nich doczekało się koronacji świętych wizerunków, m.in. sanktuaria w Mrzygłodzie, Dankowie, Rudzie, Rozprzy, Bęczkowicach, Pajęcznie, Kłobucku, Praszce przeprowadzanych z powagą i uszanowaniem świętości. Ksiądz Arcybiskup zawsze sięgał do głębszych, ukrytych pokładów wiary w człowieku, odznaczał się też wyjątkową wiedzą teologiczną i znawstwem człowieka. Zachęcał księży do tworzenia sanktuariów pasyjnych – sam mówił, że jest kalwariarzem, czcicielem Męki Pańskiej. Głosił referaty, wykłady, napisał wiele książek i artykułów, m.in. do naszej „Niedzieli”. Bardzo szanował to pismo wychodzące w Częstochowie, a jej redaktorowi naczelnemu powierzył stanowisko wikariusza biskupiego ds. mediów. Powołał też Wydział Duszpasterstwa przez Środki Społecznego Przekazu, co było zgodne z watykańskim dokumentem w tej sprawie „Aetatis novae”. „Niedziela” dostrzegała pracę swojego Pasterza i odnotowywała jego działania. Dobrej wiedzy o tej pracy służyły te nasze spotkania – każdego tygodnia byłem zapraszany na śniadania do Księdza Arcybiskupa, podczas których toczyły się rozmowy na aktualne tematy. Dwa razy w miesiącu odbywaliśmy zebrania z udziałem dyrektorów wydziałów kurii, podczas których omawiano problemy diecezji i Kościoła w Polsce.

Arcybiskup Senior jest i dzisiaj bardzo żywotnym Pasterzem, znacząco pomagającym obecnemu Arcybiskupowi Metropolicie Częstochowskiemu w posłudze pasterskiej w archidiecezji. Kapłani i wierni bardzo go kochają i doceniają – jest to wszak miłość obopólna, także wielka miłość ojcowska. Cieszymy się oddaniem Księdza Arcybiskupa Stanisława naszej archidiecezji. Jest synem ziemi krakowskiej, ale z wielką miłością i odpowiedzialnością podjął zadanie pasterzowania naszemu Kościołowi lokalnemu i jest w tym niezwykle konsekwentny. Na uwagę zasługują też teologiczno-pastoralne wypowiedzi Księdza Arcybiskupa w Radiu Fiat, a także bogata spuścizna literacka zebrana m.in. przez Wydawnictwo „Regina Poloniae” i Bibliotekę „Niedzieli”.

Plurimos annos, Księże Arcybiskupie!