Reklama

Polska

Wymodliła powołanie dla połowy swoich dzieci

Z arcybiskupem nominatem Tadeuszem Wojdą SAC rozmawia Włodzimierz Rędzioch

Niedziela Ogólnopolska 18/2017, str. 12-13

[ TEMATY ]

Rzym

abp Tadeusz Wojda SAC

Włodzimierz Rędzioch

Arcybiskup nominat Tadeusz Wojda SAC

Arcybiskup nominat Tadeusz Wojda SAC

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

WŁODZIMIERZ RĘDZIOCH: – Jak to się stało, że troje z sześciorga dzieci w Waszej rodzinie odkryło w sobie powołanie służenia Bogu, Ksiądz oraz brat – jako kapłani w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego, a siostra – w Zgromadzeniu Sióstr Elżbietanek Cieszyńskich?

Reklama

KS. TADEUSZ WOJDA SAC: – Urodziłem się 29 stycznia 1957 r. w Kowali na Kielecczyźnie. U podstaw mojego powołania bez wątpienia była żywa wiara moich rodziców i rodziny. Oboje rodzice dużo się modlili. W rodzinie mamy nadto były dwie siostry zakonne – jedna zmarła niedawno, dożywszy 100. roku życia. Tato trzymał dyscyplinę, mama uczyła nas modlitwy i razem z nią się modliliśmy. Nie zapomnę tych chwil wspólnej modlitwy. Każdego dnia rano przypominała nam, że trzeba się pomodlić i poprosić Pana Boga o dobre przeżycie dnia. Wieczorem zaś wszyscy razem klękaliśmy, aby odmówić pacierz. Nie opuszczaliśmy nigdy niedzielnej Mszy św. ani pierwszych piątków miesiąca. Bardzo często chodziliśmy do kościoła na nabożeństwa majowe i październikowe. Z tęsknotą wspominam nasze poranne wyprawy do kościoła na Msze św. roratnie. Do kościoła miałem ok. 3 km. Wychodziliśmy z mamą wcześnie rano, aby dotrzeć do kościoła na szóstą rano, polną ścieżką, często zasypaną śniegiem. Po Mszy św. szybko wracaliśmy do domu, jedliśmy małe śniadanie i szliśmy do szkoły, która była oddalona o ponad kilometr. Gdy byłem już księdzem, mama wyznała mi, że zawsze się modliła, aby któryś z jej synów został księdzem – jej modlitwa została wysłuchana. Cieszyła się, że siostra wstąpiła do zgromadzenia zakonnego, a ja i mój brat zostaliśmy kapłanami.
Jako młody chłopak poznałem wielu wspaniałych kapłanów. To przede wszystkim ks. Jan Nowobilski, wikariusz w mojej rodzinnej parafii, w Brzezinach, który potrafił pracować z młodzieżą, a szczególną troską otaczał ministrantów – było nas ok. 100 ministrantów. Był dla nas wzorem. Gdy wyznałem mu, że myślę o kapłaństwie, sam napisał do pallotynów, którzy następnie odwiedzili mnie w domu.

– Dlaczego akurat pallotyni?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Bogosławiony dzisiaj ks. Józef Stanek, pallotyn, którego Niemcy powiesili w czasie powstania w Warszawie, był wujkiem ks. Nowobilskiego. On sam nie wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, ale był cały czas w kontakcie z pallotynami, szczególnie z ks. Stanisławem Kuracińskim, z Pallotyńskim Sekretariatem Misyjnym, interesował się misjami i wysyłał na nie pieniądze. Tę więź duchową chciał podtrzymać i dlatego zaproponował mi pallotynów. W ten sposób poznałem to zgromadzenie i wstąpiłem do niego, a za moim przykładem poszedł brat.

– Od kiedy Ksiądz został kapłanem, cały czas zajmuje się misjami i ewangelizacją, również w Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, w której przez wiele lat pracował. Dlaczego mimo wielkiego wysiłku misyjnego Kościoła orędzie Chrystusa nie dotarło jeszcze do tak wielu ludzi na świecie?

Reklama

– Prawdę mówiąc, dzisiaj nie ma już aż tak wielu obszarów, gdzie orędzie Chrystusowe nie dotarło. Problem w tym, że krzewienie Ewangelii nie może wydać odpowiednich owoców ze względu na niechętną lub wprost wrogą postawę wielkich religii: islamu, buddyzmu i hinduizmu – w większości z nich jest zakaz przechodzenia na inne religie. Dlatego w wielu krajach nie jest łatwo przejść na chrześcijaństwo, a chrześcijanie są dzisiaj najbardziej prześladowaną grupą religijną na świecie. Z tego powodu w Azji chrześcijaństwo jest obecne zaledwie w minimalnym procencie, z wyjątkiem Filipin, Korei Południowej, Wietnamu i Indii. Jeżeli chodzi o Afrykę, chrześcijaństwo zostało tam przyjęte stosunkowo niedawno i dlatego nie jest jeszcze ugruntowane – istnieją więc problemy z formacją kleru, chociaż jest dużo powołań.

– Od pewnego czasu w Kościele mówi się o nowej ewangelizacji w krajach tradycyjnie katolickich...

– Papież Franciszek powiedział, że każdy chrześcijanin musi się czuć ewangelizatorem, bo to powinno być pierwsze powołanie osoby ochrzczonej. Papież nie używa słów: pierwsza, druga, wtórna czy nowa ewangelizacja, tylko mówi po prostu o ewangelizacji. Bo każda osoba naprawdę wierząca powinna czuć potrzebę głoszenia słowa Bożego, przede wszystkim swoim życiem i przykładem. Ewentualna klasyfikacja: pierwsza, druga czy też nowa ewangelizacja zależy od kontekstu, w którym słowo Boże jest głoszone.

– Przez wiele lat utrzymywał Ksiądz kontakty z biskupami z całego świata, głównie w krajach misyjnych. Teraz wraca Ksiądz do Polski, aby służyć jako arcybiskup metropolita białostocki. Co, według Księdza, jest najważniejsze w posłudze biskupa?

– Posługa biskupa jest piękna, a zarazem bardzo wymagająca i odpowiedzialna. Ma wiele wymiarów, ale najważniejsze są jej trzy aspekty: prowadzenie ku świętości wiernych lokalnego Kościoła; stanie na straży czystości wiary chrześcijańskiej i jej przekazywanie; bycie ojcem – pasterzem dla lokalnej wspólnoty.

2017-04-26 10:01

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tajemnice Rzymskiego Kościoła Redemptorystów

Niedziela Ogólnopolska 4/2016, str. 26-27

[ TEMATY ]

Kościół

Rzym

Archiwum autorów

Namalowane w kryjówce wizerunki – Maryi z Dzieciątkiem oraz Chrystusa

Namalowane w kryjówce wizerunki – Maryi
z Dzieciątkiem oraz Chrystusa

W centrum Rzymu przy Piazza dei Quiriti, 15 minut pieszo od Placu św. Piotra, znajduje się piękna świątynia, rzadko odwiedzana przez turystów. To kościół pw. San Gioacchino, czyli św. Joachima – ojca Matki Bożej, z którym wiąże się pewna tajemnica

Kościół pw. św. Joachima w Rzymie to tzw. kościół papieski, ponieważ należy on do nielicznych świątyń w świecie, które są własnością papieża. Zbudowany został jako dar katolików całego świata dla papieża Leona XIII, który na chrzcie świętym w 1810 r. otrzymał właśnie imię Joachim. Gdy był już papieżem, wyraził pragnienie, aby wybudować w Rzymie kościół ku czci swojego patrona. Wkrótce nadarzyła się dobra okazja do realizacji tego pragnienia – zbliżała się bowiem 50. rocznica święceń kapłańskich papieża, która przypadała w roku 1887. Postanowiono, że odpowiednim darem dla niego będzie właśnie taki kościół. Sam dostojny jubilat zatwierdził projekt świątyni, nie przypuszczając wtedy jeszcze, że w dużej mierze sam będzie musiał pokryć koszty budowy tego niecodziennego prezentu.
CZYTAJ DALEJ

Czy i ja dziś zdołam dostrzec prawdziwie potrzebujących?

2024-12-05 20:50

[ TEMATY ]

adwent

rozważania

św. Ojciec Pio

Adwent z o. Pio

Red.

Prawdziwym nieszczęściem jest duchowa ślepota, stan, kiedy człowiek nie widzi nic poza samym sobą: ani Boga działającego we własnym życiu, ani drugiego człowieka. Jezus przychodząc, otwiera nam oczy. Czy będę miał odwagę wołać do Niego jak niewidomi z dzisiejszej Ewangelii?

„Według wiary waszej niech się wam stanie” – mówi Pan. Jakże rzadko z moją ślepotą, z moją niezdolnością widzenia, przychodzę do Jezusa. Wolę trwać w swej krótkowzroczności, a może nawet zaślepieniu. Dlaczego? Bo przywykłem nie widzieć więcej niż własne sprawy, własny interes, samego siebie. Widzieć więcej oznacza dostrzec i przyjąć nowe wyzwania, oznacza czuć się wezwanym, by kochać bardziej, dawać więcej z siebie. Łatwo jest zamknąć swe oczy i serce.
CZYTAJ DALEJ

Katedra Notre Dame w Paryżu - polskie ślady

2024-12-07 07:31

[ TEMATY ]

katedra Notre‑Dame

Notre Dame

polskifr.fr

Polska kaplica w katedre Notre Dame

Polska kaplica w katedre Notre Dame

Gromadzili się w niej emigranci Powstania Listopadowego; w latach osiemdziesiątych XX w. odbywały się msze za „Solidarność”; w 2014 r. w pobliżu odsłonięto pomnik św. Jana Pawła II a cztery lata później w katedrze Notre-Dame umieszczono kopię jasnogórskiego wizerunku Matki Boskiej.

Budowa paryskiej katedry Notre Dame rozpoczęła się na wyspie na Sekwanie, zwanej Île de la Cité, w 1160 r., w miejscu znajdującej się w tym miejscu od czasów rzymskich bazyliki. Wzorem dla świątyni była pierwsza wielka katedra gotycka w Saint-Denis. W trakcie trwających do 1345 r. prac zastosowano wiele przełomowych rozwiązań technicznych i architektonicznych, które pozwoliły na wzniesienie imponującej świątyni, olśniewającej witrażami i niezwykle bogatą ornamentyką, wywołującej zachwyt największych uczonych średniowiecza. Francuski filozof z przełomu XIII i XIV w. Jan z Jandun (?-1328) stwierdził, że jest to „najwspanialsza świątynia ku czci Najświętszej Marii Panny”. Już w XII wieku wokół budowanej katedry powstało środowisko kompozytorów muzyki kościelnej nazywane Szkołą Notre Dame, która wpłynęła na ukształtowanie się polifonii i gatunku nazywanego później motetem.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję