Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Misje u stóp Krzyża

Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Golczewie

Przed Wielkanocą parafia dziekańska w Golczewie, której przewodzi św. Andrzej Bobola, rozpoczęła „Misje u stóp Krzyża”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Po raz pierwszy nazwa miasta „Gulzov” odnotowana została w dokumentach w 1304 r. Jednakże już wcześniej tereny te były zamieszkałe, na co wskazują odkopane przez archeologów dwie osady kultury łużyckiej. We wczesnym średniowieczu nad jeziorem Okonie powstało grodzisko, zabezpieczające rubież plemienia Wolinian. Kościół poświęcił 16 października 1945 r. ks. Henryk Kulikowski TChr, ówczesny wikariusz w Kamieniu Pomorskim. Parafię erygowano 1 czerwca 1951 r. Administrowali nią księża: Piotr Kowalówka (1947-54), ks. Antoni Rauer (1954-68), ks. Henryk Cudak (1968-80), ks. Wacław Kiersnowski (1980-94), ks. Alfons Nuernberg (1994-2003). Następnie przybył tutaj 1 sierpnia 2003 r. ks. Wojciech Musiałek. Obecnym proboszczem jest nowo mianowany kanonik Stargardzkiej Kapituły Kolegiackiej ks. Jacek Fabiszak, którego wspiera ks. Andrzej Rasiński.

Reklama

„Misje u stóp Krzyża” w Golczewie miały nietypowy charakter przynajmniej z dwóch względów. Przypadły na czas Wielkiego Tygodnia, a także tuż po Zmartwychwstaniu Pańskim. W ten sposób święte znaki zbawienia przebywały tutaj aż do 28 kwietnia, kiedy to rozpoczęło się pielgrzymowanie po kolejnym dekanacie, tym razem nowogardzkim. Był to więc czas błogosławiony, szczególnie jeśli chodzi o wymowę Wielkiego Piątku, podczas którego wierni z Golczewa mogli oddać hołd cząstce Krzyża Pańskiego. Powitanie cząstki Krzyża Pańskiego po przewiezieniu przeze mnie z Moracza nastąpiło w Golczewie w niezwykle godny sposób. Ks. kan. Jacek Fabiszak wraz z grupą swych oddanych parafian przygotował bowiem pasyjne nabożeństwo Drogi Krzyżowej, które odbyło się w centrum miasta poprzez procesyjne przejście do świątyni razem z Krzyżem św. Ottona i rozważaniem poszczególnych stacji. W Drodze Krzyżowej uczestniczył także abp Andrzej Dzięga, który przybył tutaj w ramach trwającej wizytacji dekanatu w tym parafii golczewskiej. Kilkaset osób rozważało teksty ks. Piotra Pawlukiewicza bardzo trafnie dobrane przez katechetkę Danutę Grzejszczak. Była to prawdziwa manifestacja wiary i bardzo wartościowe świadectwo, jakie wierni całej parafii złożyli wobec prawdy o krzyżu. Trzeba koniecznie zaznaczyć, że 14 różnych delegacji społecznych przeniosło Krzyż św. Ottona na swoich ramionach, ukazując wspólnotowość wszystkich parafian.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Po intronizacji w świątyni odprawiona została Eucharystia pod przewodnictwem Księdza Arcybiskupa ze słowem Bożym uświadamiającym świętość Krzyża Pańskiego. Przed błogosławieństwem miałem okazję przybliżyć wiernym fundamentalne znaczenie „Misji u stóp Krzyża” wraz z duchowym wymiarem trwania przy krzyżu. Bogaty w przeżycia wieczór zakończył Apel Jasnogórski, który był nieodłącznym punktem każdego dnia. Plan misyjny zakładał bogactwo treści, do których m.in. należały oprócz codziennej długiej okazji do osobistego trwania na modlitwie adoracyjnej także odwiedziny przez kapłanów chorych wraz z błogosławieństwem udzielanym Relikwiami Krzyża Świętego, pierwsza spowiedź dzieci przygotowujących się do I Komunii św. czy rekolekcje szkolne, które prowadzone były przez tutejszych kapłanów.

Reklama

Eucharystie sprawowane w czasie misji miały również głęboki wymiar modlitewny, gdyż ich intencje obejmowały: prośbę o uzdrowienie duchowe lub fizyczne, modlitwę wstawienniczą za nieobecnych w rodzinach, o umocnienie małżeństw wraz z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich, a także o właściwe wybory życiowe dla młodzieży ponadgimnazjalnej. W sobotę homilie głosił ks. dr Tomasz Perz z Sikorek, a w poniedziałek ks. Grzegorz Galwas z Mechowa. Swoje miejsce przy krzyżu znaleźli także mieszkańcy filii w Gadomiu, Samlinie i Uniborzu. Sprawowana tam była Msza św. z błogosławieństwem relikwiami oraz wszyscy uczestniczyli w Drogach Krzyżowych.

Na osobne wspomnienie zasługuje Niedziela Palmowa, kiedy to popołudniem przy kościele w Golczewie odbyła się tradycyjna inscenizacja Męki Pańskiej z grą aktorską opartą tym razem na nabożeństwie „Gorzkich żali”. Autorem i reżyserem była Krystyna Grzeszczyk, która z gronem oddanych parafian bardzo sugestywnie przy obecności relikwii oddała Mękę Zbawiciela. Bardzo istotnymi w przeżyciach były dni Triduum Paschalnego, kiedy to w Wielki Czwartek wieczorem przybyli do Golczewa księża z całego dekanatu i trwali we wspólnocie braterskiej na modlitwie za kapłanów i o nowe powołania do służby Bożej. Natomiast w Wielki Piątek liturgia sprawowana była przy relikwiach Krzyża Pańskiego i wierni zostali nimi pobłogosławieni, a dodatkowo zostały także uświęcone dotknięciem relikwii krzyże przyniesione przez wiernych z ich domów. Po świętach zaś swoje dłuższe spotkania również z Krzyżem św. Ottona mieli także mieszkańcy gromadzący się w wokół trzech kościołów filialnych w Uniborzu, Samlinie i Gadomiu.

„Misje u stóp Krzyża” w Golczewie, bardziej rozbudowane niż to bywa w innych parafiach, były dla tutejszych kapłanów i wiernych czasem ogromnej łaski i otwarcia się na orędzie o zbawczej mocy krzyża. Będzie to niewątpliwie owocowało w świadectwie codziennego życia, nacechowanego od teraz promieniowaniem łask płynących od Relikwii Krzyża Świętego.

2017-04-26 14:49

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zamiast obrączek plastikowy różaniec

Niedziela sandomierska 41/2012, str. 7

[ TEMATY ]

misje

modlitwa

różaniec

ARCHIWUM AUTORÓW

Nasze afrykańskie wesele przeszło najśmielsze oczekiwania. Najpierw była Msza św. - w darach ofiarnych dostaliśmy... żywą kurę

Nasze afrykańskie wesele przeszło najśmielsze oczekiwania. Najpierw była Msza św. - w darach ofiarnych dostaliśmy... żywą kurę
Myśleliśmy, że to dobry żart, kiedy ks. Marceli Prawica, proboszcz zambijskiej parafii Chingombe, w liście zapraszającym do współpracy wolontariackiej obiecał tabuny witających nas baboonsów i huczne wesele. A jednak... Minęły „już” trzy tygodnie od naszego ślubu, a mieszkańcy przygotowali dla nas prawdziwą ucztę. Najpierw uroczysta Msza św. Kościół pęka w szwach, ludzie gromadzą się także przed świątynią. Połączenie kultur – zapach kadzidła przywiezionego z Polski, afrykańskie tańce liturgiczne, kazanie w trzech językach: cibemba, angielskim i polskim. W darach ofiarnych dostajemy żywą kurę. Będzie mięso na następny dzień. Dobrze jest znowu popatrzeć na znajome twarze – kto jest, kto przytył, kto urodził, kto wyjechał do szkoły, ale jest nadzieja, że wróci za kilka dni, gdy będzie transport. Nasze afrykańskie wesele – to jedno wielkie przedstawienie przygotowane specjalnie dla nas. Rytualne tańce ociekające erotyką naturalną dla tego regionu. Przemówienia. Quizy, skecze i zabawy. Wspólnotowe picie mukoyo, napoju przygotowanego ze specjalnych korzeni i wszechobecnej kukurydzy. Zachwyca nas symbolika ukazująca znaczenie rodziny w kulturze afrykańskiej. Dostajemy też prezenty – ręcznie wykonaną siekierkę i motykę. Bo mąż ma za zadanie walczyć z problemami. Niezależnie od tego jakie będą – czy jak młody bambus czy olbrzymie, jak baobab, mąż powinien się z nimi zmierzyć. Najlepiej wycinając je w pień uderzeniem za uderzeniem. A kobieta ma mu towarzyszyć użyźniając to, co tworzą razem, by wydało owoce. Dalej: tradycyjna mowa weselna będąca odzwierciedleniem otaczającej nas przyrody. Kiedy idziesz przez busz, możesz znaleźć wiele dróg. Dookoła usłyszysz tysiące głosów, zawiesisz wzrok na tysiącu pięknych stworzeń. Ale musisz być ostrożny, żeby nie zagubić właściwej ścieżki. Dla małżonków jest tylko jedna droga: razem. Niezależnie od tego, co ich spotka w czasie wędrowania. A jednak – tu także są problemy. Wiele dziewcząt porzuca szkołę, by urodzić dzieci. Tyle osób zarażonych wirusem HIV. Tyle samotnych kobiet z gromadką dzieci, którymi zajmują się inne kobiety z rodziny. Przemoc, gwałty, zdrady. Czy jest recepta na ulecznie sytuacji? W ciągu tylu lat pracy misjonarzy udało się wypracować wśród lokalnej społeczności przekonanie, że rozwiązaniem może być małżeństwo sakramentalne. I tak w dwa tygodnie później uczestniczymy w uroczystości zawarcia związku małżeńskiego…pary żyjącej od prawie 30 lat w małżeństwie rytualnym, posiadającą gromadkę dzieci. Zamiast drogich obrączek zakładają sobie na szyje plastikowe różańce. Da się? Da się…
CZYTAJ DALEJ

4 grudnia: wspomnienie św. Barbary – dziewicy i męczennicy

[ TEMATY ]

św. Barbara

Karol Porwich/Niedziela

Chrześcijanie – katolicy łacińscy i wschodni oraz prawosławni – wspominają 4 (prawosławni, według kalendarza juliańskiego – 17) grudnia św. Barbarę, dziewicę i męczennicę. Mimo że należy ona do najpopularniejszych i najbardziej czczonych świętych, niewiele wiemy o jej życiu, a nawet nie mamy historycznych dowodów na to, że w ogóle istniała. Jej życiorysy opierają się bowiem głównie na legendach narosłych w ciągu wieków.

Jeden z przekazów mówi, że była ona córką bogatego kupca Dioskura, żyła w Nikomedii nad Morzem Marmara (dzisiejszy Izmit w płn.-zach. Turcji) i miała ponieść śmierć męczeńską w 306 r. za to, że mimo gróźb i ostrzeżeń nie chciała się wyrzec wiary w Trójcę Świętą. Dlatego często jest przedstawiana na ilustracjach na tle symbolicznej wieży więziennej o trzech oknach.
CZYTAJ DALEJ

Dobra lektura na Święta

2024-12-05 11:33

[ TEMATY ]

kiermasz

MAW

MAW

Już jutro w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej mieszczącym się tuż obok archikatedry św. Jana Chrzciciela na Starym Mieście rozpocznie się Świąteczny Kiermasz Książek.

Warto w pierwszy weekend grudnia wybrać się na ul. Dziekania 1. Będzie okazja di zakupu dobrych, bo wartościowych książek prosto od Wydawców. Kiermasz to także możliwość spotkania i rozmów z autorami książek oraz otrzymania imiennej dedykacji w książce.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję