Trwająca w naszej diecezji peregrynacja Wielkopiątkowego Krzyża Jana Pawła II przynosi okazję do modlitwy, refleksji, ale i do wdzięczności. W takim właśnie duchu nawiedzenie Krzyża Papieskiego przeżywali parafianie z Lipska koło Zamościa, którzy dziękowali Bogu za dar 20 lat istnienia w swojej wspólnocie Prezydium Legionu Maryi.
Pierwsze informacje o Legionie Maryi dla mieszkańców naszej parafii przekazał ks. Zdzisław Ciżmiński podczas rekolekcji adwentowych w 1996 r. W styczniu 1997 r. rozpoczęły się regularne cotygodniowe spotkania kandydatów do Legionu Maryi pod kierownictwem legionistów z Zamościa i Krasnobrodu. W ciągu kilku miesięcy parafianie z Lipska zapoznali się z zasadami działalności Legionu Maryi. W niedzielę 4 maja 1997 r., na plebanii w Lipsku, w obecności ks. Zdzisława Ciżmińskiego, ks. proboszcza Józefa Dudka, ks. Andrzeja Stopyry – ówczesnego wikariusza, legionistów z Zamościa i Krasnobrodu, odbyło się przyrzeczenie legionowe. Złożyło je 8 osób. Od tego dnia w parafii Lipsko rozpoczęło działalność Prezydium Legionu Maryi, które przyjęło za patronkę Matkę Bożą Niebieską Królową Pokoju.
I chociaż 20. rocznica działalności Legionu Maryi wypadała w maju, to jej obchody przeniesiono na czas peregrynacji Krzyża św. Jana Pawła II. W poniedziałek 24 lipca o godz. 8 została odprawiona dziękczynna Msza św. za obecność Legionu Maryi w parafii Lipsko. Przewodniczył jej ks. Krzysztof Hawro, wikariusz parafii i zastępca kierownika duchowego Komicjum Legionu Maryi Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej.
– Stajemy pod Krzyżem Chrystusa wraz z Maryją. To nas zobowiązuje, by w wędrówce za Chrystusem naśladować cnoty Najświętszej Maryi Panny – wskazał ks. Krzysztof. – Jak młodziutki Apostoł Jan – weźmy do siebie słowa Jezusa: „oto Matka twoja”. To brzmi jak zaproszenie, by razem z Maryją pójść drogą powołania ku świętości. Chcę zauważyć, że to tam, na Golgocie powstało niejako pierwsze Prezydium Legionu Maryi, do którego sam Jezus powołał swojego umiłowanego ucznia, żonę Kleofasa i Marię Magdalenę. Nie patrzył na wiek, stąd Legion Maryi jest dla każdego, nie tylko dla osób starszych i schorowanych – zaznaczył kaznodzieja.
Czas Wielkiego Postu przyprowadza nas pod krzyż Chrystusa. Kontemplujemy udręczone męką Oblicze i próbujemy znaleźć w tych okrutnych ranach jakiś sens. Często pytamy: Czy Chrystus musiał cierpieć? Czy nie było innego sposobu, aby odkupić człowieka?
Jako lekarz często pochylam się nad chorym, który bardzo cierpi. Każdy pacjent, ale często także my, lekarze, zadajemy sobie wtedy to samo pytanie: Czy człowiek musi cierpieć? Chorzy nieuleczalnie pytają: Dlaczego ja, skoro tak się starałem, żyłem uczciwie, modliłem się, dbałem o rodzinę, dzieliłem się swoimi dobrami. Dlaczego ja…? Wiele z tych pytań towarzyszy ludzkości od zawsze i nie znajdujemy na nie takiej odpowiedzi, która byłaby światłem rozjaśniającym mroki wątpliwości i lęku w czasie wielkiej próby. Mierzymy się, po swojemu, z bólem, z chorobą, ale cierpiąc jednak nie tracimy nadziei.
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? W kolejnym dniu naszego katechizmu odpowiedź na pytanie - czy jeśli sakramentu udziela człowiek niegodny, to traci on swoją moc?
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
