Jeszcze nie czas wyciągnąć wiosła na pokład

Dk. Zbigniew Wojtysek

stock.adobe.com

Bądź na bieżąco!

Kochani seniorzy! Starość jest szczególnym powołaniem i nie jest to czas, aby „wyciągnąć wiosła na pokład”. Zapraszam was do wypłynięcia w wyjątkową podróż z niezwykłymi starcami – Symeonem i Anną.

Symeon

Wiele przeżyliście w swoim życiu, tak jak wasi rówieśnicy z Ewangelii – starzec Symeon i prorokini Anna. Dziadkowie, czy wiecie, jakie główne pragnienie było w sercu dziadka Symeona? On chciał spotkać Jezusa. A jakie ty masz pragnienie w swoim życiu? Moglibyśmy powiedzieć, że Symeon to wzór dziadka: sprawiedliwy, pobożny i, jak nam mówi Pismo, dający się prowadzić Duchowi Świętemu. Właśnie te trzy cechy doprowadziły go do spotkania z Jezusem. Niesamowite jest to, co Symeon dalej zrobił z małym Jezusem. Wziął Go w objęcia – wziął Go na ręce. Wziął Go na ręce, jakby chciał Go ukazać światu, jakby chciał Go wywyższyć. Mówi do Boga: „moje oczy ujrzały Twoje zbawienie” (por. Łk 2, 30). Dziadkowie, pewnie nie raz, nie dwa trzymaliście na rękach swoje dzieci czy wnuczki. Wiecie o tym doskonale: żeby wziąć na ręce małe dziecko, trzeba mieć dużo odwagi, być za nie odpowiedzialnym. Taki też jest Symeon, który odważnie bierze Jezusa na ręce – w ten sposób staje się odpowiedzialny za Boga trzymanego w rękach. Drodzy dziadkowie, Symeon chce wam pokazać, abyście byli odważni w sprawach wiary i przekazali Jezusa kolejnemu pokoleniu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Anna

Drogie seniorki, kochane babcie. W świątyni obok Symeona była Anna. Miała 84 lata. Która babcia ma tyle lat? Gratuluję takiego pięknego wieku. Jest pani niczym prorokini Anna z Ewangelii. Drogie babcie i dziadkowie – zapewne dla niejednej i niejednego z was Anna to osoba bliska ze względu na przeżycie śmierci swojego współmałżonka. Jest wdową. Zaledwie po 7 latach małżeństwa zmarł jej mąż. Można byłoby się załamać. A Anna? Nie opuszcza świątyni, służy Bogu, modli się dniem i nocą. Mogłaby poczuć się niepotrzebna po śmierci ukochanego, ale ona odnalazła miłość w Jezusie. Co więcej, zaczęła o Nim mówić wszystkim – stała się ewangelizatorką, apostołką. I ty tak możesz! A czy chcesz tego?

Reklama

Ja Symeon – ja Anna

Czy zastanawiasz się, jak Jezusa przekazać swoim dzieciom, wnuczkom? Zrób to, co zrobił Symeon – weź Jezusa na ręce, a zaczniesz tak jak Symeon prorokować, czyli przemawiać w imię Boga. Inaczej będziesz mówił, a wszystko będzie „jak grochem o ścianę”. W słowach: „Weź Jezusa na ręce” jest zaproszenie do częstego przyjmowania Komunii św. Kapłan daje ci Jezusa i mówi do ciebie: „Ciało Chrystusa”, a ty odpowiadasz: „Amen”, czyli: „Niech się tak stanie”. To znaczy niech moje ciało zjednoczy się z Ciałem Jezusa. Chcę, by odtąd On był w moim sercu i w moich rękach – w każdym moim działaniu. Symeon i Anna są wrażliwi na Boga. Rozpoznają w dzieciątku Zbawiciela. Czy ty w dzieciątku z Tajemnicy Wcielenia rozpoznajesz Bożego Syna? Drogi dziadku Symeonie, droga babciu Anno, Jezus zaprasza cię dzisiaj, abyś wziął/-ęła Go na ręce i uwielbiał/-a. Weź Jezusa i powiedz: to jest mój Pan i Zbawiciel. Bądź dumny/-a, że masz takiego Pana.

Dziadek Franciszek

Drodzy seniorzy, papież Franciszek też jest dziadkiem, sam bowiem powiedział: „należę do tej grupy wiekowej”. Wspomina, że podczas wizyty na Filipinach pielgrzymi pozdrawiali go słowami: „Lolo Kiko”, a to znaczy: „Dziadku Franciszku”. Podkreśla, że starość jest szczególnym powołaniem i stanowczo stwierdza, że nie jest to czas, aby „wyciągnąć wiosła na pokład”. Zaprasza i zachęca każdego seniora do wyruszenia drogą tych niezwykłych starców – Symeona i Anny. A zatem – wiosła do rąk i płyniemy!

2019-11-13 08:09

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Usprawiedliwieni przez wiarę w Chrystusa

Niedziela Ogólnopolska 44/2012, str. 18

Ks. Jarosław Grabowski

[ TEMATY ]

Rok Wiary

wiara

BOŻENA SZTAJNER

Prawda o darmowym usprawiedliwieniu przez wiarę w Chrystusa jest dla wielu katolików wciąż nieznana. Czy wynika to z nieznajomości Biblii? Czy jest zbyt trudna w zrozumieniu? Czy wynika z przekonania, że tylko przez dobre uczynki człowiek może być zbawiony? Wyjątkową okazją do przypomnienia tej prawdy była „Wspólna deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu” (WDU), podpisana 31 października 1999 r. w Augsburgu przez przedstawicieli Kościoła katolickiego i Światowej Federacji Luterańskiej. Dokument ten stał się kamieniem milowym w próbach pokonania rozbieżności co do nauki o usprawiedliwieniu, istniejących między kontynuatorami Marcina Lutra i Kościołem katolickim. Uzyskano konsensus, który stanowi epokowe znaczenie na drodze luterańsko-katolickiej ekumenii, zatwierdzony przez Magisterium Kościoła. W ten sposób Kościół postawił w centrum uwagi wszystkich chrześcijan temat ludzkiego zbawienia, który dzisiaj ludziom niewiele mówi. Utrata świadomości grzechu spowodowała, że dzisiejszy człowiek nie rozpoznaje działania łaski, co jest niewątpliwie powodem dechrystianizacji życia. W Deklaracji zawarte jest życzenie, by wspólna doktryna na temat usprawiedliwienia weszła w życie, stając się częścią doświadczenia wszystkich wierzących, a nie tylko przedmiotem dyskusji teologów. Uczyńmy więc zadość temu życzeniu.
W Liście św. Pawła do Rzymian czytamy: „Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie, które jest w Chrystusie Jezusie” (Rz 3, 23-24). Czym jest usprawiedliwienie? Jest ono odpuszczeniem grzechów, działaniem Bożym, które grzesznego człowieka czyni sprawiedliwym, czyli świętym. Opisując zbawcze działanie Boże w akcie usprawiedliwienia, wskazuje się na Jezusa, który sam wychodzi naprzeciw człowiekowi i darmo gładzi jego grzech. Usprawiedliwienie jest uświęceniem i odnowieniem wnętrza człowieka przez dobrowolne przyjęcie łaski, dzięki jego współpracy z Bogiem. Oznacza więc łaskę otrzymaną w sakramencie i zmieniającą grzesznika w sposób wewnętrzny w nowe stworzenie. Wciąż jednak pozostaje w człowieku skłonność do grzechu, która sama w sobie nie jest grzechem, staje się nim dopiero, gdy na niego przyzwolimy. W akcie usprawiedliwienia Bóg wyprowadza człowieka z jego grzechu i otwiera przed nim nową, właściwą relację do samego siebie.
Pod wpływem zarzutów stawianych przez reformację Sobór Trydencki (1545-63) podał formułę katolicką, która łączyła wiarę i dobre uczynki: „Nie jesteśmy zbawieni przez dobre uczynki, ale też nie ma zbawienia bez dobrych uczynków”. Wobec jednostronnego podkreślenia wiary przez protestantów katolickie kaznodziejstwo podjęło przypomnienie o dobrych uczynkach i osobistym udziale człowieka w zbawieniu. Skutek był taki, że wielu katolików przez całe swoje życie nie słyszało nigdy jasno orędzia o darmowym usprawiedliwieniu przez wiarę.
Sprawiedliwość Boża - w przekonaniu Marcina Lutra - nie oznacza karania czy też zemsty ze strony Boga w stosunku do człowieka, przeciwnie, jest aktem, przez który Bóg czyni człowieka sprawiedliwym. Św. Augustyn dużo wcześniej napisał: „Podobnie sprawa się ma ze sprawiedliwością Bożą, która dzięki Jego darowi czyni nas sprawiedliwym”. Pojęcie sprawiedliwości Bożej wyjaśnia św. Paweł w Liście do Tytusa: „Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela naszego, Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym” (Tt 3, 45). Sprawiedliwość Boża jest więc dobrocią i miłością Boga, Jego miłosierdziem.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek: dzisiejszy świat potrzebuje nadziei

2024-05-08 09:30

st
/KAI

[ TEMATY ]

Franciszek

PAP

O teologalnej cnocie nadziei, której tak bardzo potrzebuje dzisiejszy świat, cechującej ludzi, których serce jest młode mówił papież podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.

Ojciec Święty przytoczył definicję nadziei zawartą w Katechizmie Kościoła Katolickiego, wskazującą, że dzięki niej „pragniemy jako naszego szczęścia Królestwa niebieskiego i życia wiecznego”. Zaznaczył, że odpowiada ona na najważniejsze pytania o sens naszego życia oraz pozwala żyć w teraźniejszości. Dodał, że chrześcijanin posiada nadzieję nie z powodu własnych zasług, lecz ze względu na Chrystusa, który umarł, zmartwychwstał i dał nam swojego Ducha. Jest ona darem, który pochodzi wprost od Boga.

CZYTAJ DALEJ