Reklama

Głos z Torunia

Złoty jubileusz

W tym roku mija 50 lat od konsekracji świątyni w Cierpicach przez Prymasa Tysiąclecia, który zapisał się nie tylko na kartach historii, ale przede wszystkim w sercach zwykłych ludzi.

Niedziela toruńska 37/2020, str. VI

[ TEMATY ]

Jubileusz parafii

50 lecie

Archiwum parafii w Cierpicach

Kościół powstał w zaledwie osiem miesięcy

Kościół powstał w zaledwie osiem miesięcy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Świątynia wzniesiona została w 1938 r. według projektu Wiery i Kazimierza Sylwestrowiczów. Do jej powstania przyczyniły się środki zebrane przez mieszkańców za pośrednictwem Towarzystwa Budowy Kościoła. Teren pod budowę został ofiarowany przez Lasy Państwowe z Nadleśnictwa Cierpiszewo. 3 grudnia tegoż roku dekretem prymasa kard. Augusta Hlonda z terenów należących wcześniej do parafii Podgórz powołana została parafia w Cierpicach. Pierwsza Msza św. została odprawiona 4 grudnia 1938 r. Na początku II wojny światowej został aresztowany pierwszy proboszcz i budowniczy kościoła ks. Bernard Sadecki, który 3 sierpnia 1940 r. zmarł w obozie w Stutthoffie. W okresie wojny kościół służył okupantowi za magazyn zboża, a od 1945 r. znów zaczął pełnić rolę domu Bożego. W wieży kościoła znajduje się dzwon ufundowany przez przedwojennego biskupa gnieźnieńskiego. Z chwilą powstania diecezji toruńskiej na początku lat 90. parafia Cierpice stała się jej częścią.

Niezwykła wizyta

Przebieg konsekracji kościoła w Cierpicach zawarty jest na kartach kroniki parafialnej. Oddajmy jej głos: „19 września 1970 r. kard. Stefan Wyszyński dokonał konsekracji kościoła w Cierpicach. Uroczystość ta stanowiła ukoronowanie przeszło 40-letnich wysiłków mieszkańców tutejszej parafii i ich duszpasterzy, by wśród cierpickich lasów stanął dom godny Boga Najwyższego. Do tej uroczystości parafia przygotowała się duchowo przez triduum. Nauki wygłaszał ks. Kazimierz Kaczmarek, spowiedzi słuchali zaproszeni księża (…). W sobotę 19 września o godz. 17 powitano Prymasa przed bramą kościoła, następnie (…) dokonał konsekracji kościoła i ołtarza, na zakończenie uroczystości ks. proboszcz Jerzy Gołębiewski odprawił uroczystą Mszę św. z asystą, w czasie której Prymas wygłosił kazanie. Późnym wieczorem żegnany przez parafian Prymas opuścił Cierpice”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W wieży kościoła znajduje się dzwon ufundowany przez przedwojennego biskupa gnieźnieńskiego.

Podziel się cytatem

Podczas konsekracji w ołtarzu, zgodnie z ówczesnym rytem, zostały wmurowane relikwie świętych – męczennika Lucydiana i zakonnika Pacyfika. W czynności tej pomagał Księdzu Prymasowi radny Klimkiewicz. Podczas uroczystości kard. Wyszyńskiemu asystował kleryk Leon Ulatowski, późniejszy proboszcz w Czerniewicach.

Reklama

Radość świętowania

Nie była to jednak pierwsza wizyta sługi Bożego w parafii. Rankiem 1 lutego 1949 r. przed kościołem zgromadziła się spora grupa parafian, by móc skorzystać z nadarzającej się okazji i choć na chwilę spotkać się z niecodziennym gościem. Kard. Stefan Wyszyński, jadąc na ingres starym szlakiem prymasowskim, zatrzymał się wówczas na kilka minut w Cierpicach. Już od rana na szosie stała grupa młodzieży, która wyjechała na spotkanie niecodziennego gościa. Wreszcie zza zakrętu ukazało się auto z prymasem. Krótkie powitanie przez proboszcza i parafian, błogosławieństwo i auto znów zniknęło za kolejnym zakrętem.

Proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski ks. kan. Tomasz Pokornowski na swojej kapłańskiej drodze również spotkał wiele osób, które zetknęły się z Prymasem Tysiąclecia. Jeden z proboszczów cierpickiej parafii – śp. ks. Stefan Bryll – przyjął święcenia z jego rąk. Z kolei mama Księdza Proboszcza miała to szczęście, że udzielił jej sakramentu bierzmowania.

Złoty jubileusz konsekracji świątyni w Cierpicach to dla proboszcza i wiernych wielkie święto, zwłaszcza że zbiega się w czasie z oczekiwaniem na beatyfikację Prymasa Tysiąclecia. Pragniemy uczcić to wydarzenie nie tylko w sposób duchowy przez uczestnictwo w Eucharystii. Jednym z zaproszonych gości, który uświetni uroczystość swoim śpiewem, będzie ks. Stefan Ceberek. 19 i 20 września 2020 r. staną się kolejnymi datami, które wypełnią w sposób radosny karty naszej kroniki, przypominając następnym pokoleniom o kard. Stefanie Wyszyńskim.

2020-09-09 11:45

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Najlepsze zwierciadło

Niedziela kielecka 43/2022, str. I

[ TEMATY ]

Jubileusz parafii

TER

Historia parafii tak wiele mówi o wierze pokoleń

Historia parafii tak wiele mówi o wierze pokoleń

Ten kościół, nawet najpiękniejszy, z lśniącą posadzką i z pięknymi żyrandolami będzie niczym, jeśli nie będzie w nim kochającego ludzkiego serca człowieka, który oddaje cześć Bogu w duchu i prawdzie – mówił bp Jan Piotrowski w parafii Trójcy Świętej i Matki Bożej Szkaplerznej w Ćmińsku.

Wierni z tej parafii obchodzili 100-lecie konsekracji świątyni. 2 października, we wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów, uroczystej Eucharystii przewodniczył bp Jan Piotrowski. Świętowanie poprzedziły misje głoszone przez ks. prał. Dariusza Gącika, który wprowadził wiernych w duchowy klimat 100-lecia konsekracji kościoła.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Jasna Góra: zaproszenie na uroczystość Królowej Polski

2024-04-29 12:48

[ TEMATY ]

Jasna Góra

uroczystość NMP Królowej Polski

Karol Porwich/Niedziela

Na Maryję jako tę, która jest doskonale wolną, bo doskonale kochającą, wolną od grzechu wskazuje o. Samuel Pacholski. Przeor Jasnej Góry zaprasza na uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski 3 maja. Podkreśla, że Jasna Góra jest miejscem, które rodzi nas do wiary, daje nadzieję, uczy miłości, a o tym świadczą ścieżki wydeptane przez miliony pielgrzymów. Zachęca, by pozwolić się wprowadzać Maryi w przestrzeń, w której uczymy się ufać Bogu i „wierzymy, że w oparciu o tę ufność nie ma dla nas śmiertelnych zagrożeń, śmiertelnych zagrożeń dla naszej wolności”.

- Żyjemy w czasach, kiedy nasza wspólnota narodowa jest bardzo podzielona. Myślę, że główny kryzys to kryzys wiary, który dotyka tych, którzy nominalnie są chrześcijanami, są katolikami. To ten kryzys generuje wszystkie inne wątpliwości. Trudno, by ci, którzy nie przeżywają wiary Kościoła, nie widząc naszego świadectwa, byli przekonani do naszych, modne słowo, „projektów”. To jest ciągle wołanie o rozwój wiary, o odrodzenie moralne osobiste i społeczne, bo bez tego nie będziemy wiarygodni i przekonujący - zauważa przeor. Jak wyjaśnia, jedną z głównych intencji zanoszonych do Maryi Królowej Polski będzie modlitwa o pokój, o dobre decyzje dla światowych przywódców i „byśmy zawsze potrafili budować relacje, w których jesteśmy gotowi na dialog, także z tymi, których nie rozumiemy”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję