Reklama

Wiadomości

Nie pozwolimy na kolonizację

– Wielu decydentów żyje w bańce i nie zdaje sobie sprawy z tego, że wdrażając różne ideologiczne pomysły, hamują rozwój Europy – mówi Beata Kempa, deputowana do Parlamentu Europejskiego.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Artur Stelmasiak: Lektura europejskich tytułów prasowych i wypowiedzi wielu brukselskich polityków nt. Polski i Węgier nie napawa optymizmem. Czy obecnie Polska na forum Unii Europejskiej ma statut chłopca do bicia?

Beata Kempa: Rzeczywiście, ostatnio aktywność niektórych instytucji UE w stosunku do Polski i Węgier jest coraz bardziej niepokojąca, bo przeradza się w stały trend. Niestety, europejscy urzędnicy i politycy nie rozumieją, że Polska dopiero chce przeprowadzić np. reformę wymiaru sprawiedliwości, która jest jednym z bardzo ważnych elementów transformacji po 1989 r., wcześniej zaniedbanym.

Chodzi o reformę sądownictwa?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Politycy w UE nie rozumieją, że my nie burzymy demokratycznie ustalonych reguł i zasad, tylko musimy ten ład i porządek dopiero wprowadzić. To, co się działo przed 1989 r. w systemie sprawiedliwości jest nie do przyjęcia i nigdy nie zostało zreformowane. W Brukseli tego nie rozumieją albo nie chcą zrozumieć, bo jest to wygodny pretekst do narzucania swoich rozwiązań, ideologii i wykorzystywania tej sytuacji dla własnych interesów.

Wydawało się jednak, że brexit da trochę do myślenia europejskim elitom. Dlaczego ta lekcja pokory nie wyszła?

Brexit nikogo niczego nie nauczył, a już na pewno nie nauczył pokory w myśleniu o Europie ani szacunku dla odrębności społeczeństw, różnych kultur i narodów. Socjaliści i liberałowie nadal z uporem dążą do tego, by UE przestała być związkiem państw narodowych, a stała się państwem federalnym z jednym ośrodkiem decyzyjnym. Ciągle pojawiają się pomysły na poszerzanie kompetencji Komisji Europejskiej kosztem państw narodowych, dlatego frakcja Europejskich Konserwatystów i Reformatorów broni suwerenności państw narodowych oraz prawa zapisanego w traktatach.

Reklama

W Polsce poświęca się wiele uwagi na kwestie ideologiczne w UE, ale chciałbym zajrzeć za kulisy tych mechanizmów, bo zwykle gdzieś ukryte jest drugie dno. Kto i jaki będzie miał interes w tym, że UE stanie się bytem bardziej federalnym?

Bogate kraje uważają, że będą miały więcej władzy nad krajami takimi jak Polska, Węgry i innymi państwami Europy Środkowo-Wschodniej, a tym samym będą mogły mieć nieograniczony wpływ na ich funkcjonowanie w każdym obszarze.

Czyli to taki nowy instrument neokolonializmu?

Mamy być rynkiem zbytu i zapleczem taniej siły roboczej, na którym robi się potężne interesy. Ten proces stanie się o wiele łatwiejszy, gdy w UE będzie jeden wspólny rząd, a państwa członkowskie będą stopniowo odzierane z prawa do samostanowienia. Cały czas próbuje się stworzyć takie mechanizmy, by niewybieralni urzędnicy w Brukseli oceniali demokratycznie wybrane rządy, a to wszystko pod płaszczykiem ładnie nazwanej „ochrony praworządności”. Nawet nie kryją się z tym, że głównym zarzutem w stosunku do Polaków jest fakt, iż wybierają konserwatywno-prawicowe rządy. Przecież Frans Timmermans powiedział, że nasz naród ma się nauczyć, jak ma wybierać.

– Skoro wspomniała Pani o komisarzu Timmermansie, zapytam: dlaczego Holandia nas tak bardzo nie lubi? Przecież nie mamy z nimi żadnych historycznych zatargów ani wielkiego konfliktu interesów...

Niestety, Holendrzy mają bardzo wielkie ideologiczne zacięcie i chcą nas podporządkować swojemu modelowi życia. Jest wielu holenderskich polityków, którzy nas atakują głównie za nasz konserwatyzm i narodową dumę. Jest to bardzo bogaty kraj, który uzurpuje sobie prawo do narzucania swoich poglądów państwom mniej zamożnym. A my, Polacy pamiętamy, że to armia gen. Stanisława Maczka brała udział w wyzwoleniu Holandii w czasie II wojny światowej.

Co z mitem o europejskiej równości i solidarności? Czy w UE bogatemu wolno więcej?

Tak uważają Holendrzy, a my się temu opieramy, nie będziemy ulegać zapędom kolonialnym. Długie lata komunizmu nauczyły nas, Polaków, jak mamy walczyć o swoje.

Do dyskusji o praworządności na forum UE można mieć wiele zastrzeżeń, całkowitym absurdem jednak była debata o aborcji i orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. Czy to oznacza przekroczenie kolejnej czerwonej linii?

To jest próba wejścia z butami w obszar naszej suwerenności, obszar chrześcijańskich wartości i światopoglądu. Dyskusja na temat orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego była nieporozumieniem, ponieważ Konstytucja RP w tym przypadku jest wyższym prawem od praw Unii Europejskiej. Również Traktat o UE wyłącza możliwość ingerencji w te obszary państw członkowskich. Politycy europejscy w swej zapiekłości idą bardzo daleko... za daleko! Niektóre panie w europarlamencie wprost twierdziły, że skoro nie przestrzegamy tzw. praw kobiet, to trzeba zabrać nam pieniądze. Ta debata bardzo wyraźnie pokazała, jak wielka jest chęć narzucenia Polsce aborcyjnych rozwiązań z innych państw. Nie trzeba zbyt wielkiej wyobraźni, by wiedzieć, że w ślad za tymi naciskami będą postulaty „małżeństw” jednopłciowych, eutanazji i surogacji. To przecież jest spór cywilizacji życia z cywilizacją śmierci.

Bruksela ciągle zajmuje się lewicowymi ideologiami, które tylko nas skłócają i osłabiają, W tym czasie na świecie zaistniała nowa Unia Gospodarcza (RCEP), która ma kilkakrotnie większy potencjał od UE. Czy politycy w Brukseli mają świadomość, że kilka tygodni temu powstała Unia 15 krajów Azji i Pacyfiku, m.in. Japonii, Korei, Australii, oczywiście, z Chinami na czele?

Wielu decydentów żyje w bańce i nie zdają sobie oni sprawy z tego, że przez to, iż wdrażając różne ideologiczne pomysły, hamują nasz rozwój. Europa zaczyna się zwijać, mamy bardzo złą demografię, jesteśmy coraz mniej innowacyjni. Pandemia COVID-19 pokazała, że UE nie ma żadnej strategii lekowej. Okazało się, że praktycznie cały przemysł farmaceutyczny jest w Chinach czy Indiach. Gdy pojawiły się problemy, to okazało się, że w Europie nie ma leków, sprzętu medycznego, bo wszystko jest produkowane w dalekiej Azji. Niestety, elity w Brukseli są zbyt zapatrzone w siebie, by dostrzec, że Azjaci coraz bardziej nas prześcigają, a Unia na ich tle staje się coraz bardziej nieporadna i niekonkurencyjna.

Beata Kempa
z wykształcenia prawnik, wiceprezes partii Solidarna Polska, od 2019 poseł do Parlamentu Europejskiego

2020-12-16 08:57

Ocena: 0 -3

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież przesłał kondolencje po śmierci prezydenta Iranu

2024-05-21 08:05

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/EMANUELE PENNACCHIO

Ojciec Święty zapewnił naród irański o swej duchowej bliskości po śmierci prezydenta tego kraju Ebrahima Ra’isi, ministra spraw zagranicznych Hosejna Amir Abdollahijana oraz innych siedmiu osób - ofiar katastrofy śmigłowca w Warzaghanie w ostanie Azerbejdżan Wschodnim, wracających z uroczystego otwarcia kompleksu hydroelektrycznego Giz Galas.

W telegramie kondolencyjnym wystosowanym na ręce Najwyższego Przywódcy Islamskiej Republiki Iranu ajatollaha Ali Chameneiego Franciszek zapewnił o swej modlitwie za ofiary katastrofy i ich rodziny. Jednocześnie zapewnił naród irański o swej „duchowej bliskości”.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: oskarżenia wobec kanadyjskiego kardynała okazały się bezpodstawne

2024-05-21 12:25

[ TEMATY ]

kardynał

sąd

oskarżenie

Kanada

made by © Peter Potrowl/pl.wikipedia.org

Kard. Gérald Lacroix

Kard. Gérald Lacroix

Oskarżenia wysuwane wobec arcybiskupa Quebecu, kardynała Géralda C. Lacroix okazały się bezpodstawne - wynika z komunikatu opublikowanego dzisiaj przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. Wynika to z wniosków ze wstępnego dochodzenia kanonicznego w sprawie anonimowego oskarżenia przeciwko arcybiskupowi Québecu.

W watykańskim komunikacie przypomniano, że 8 lutego 2024 r. Ojciec Święty powierzył emerytowanemu sędziemu Sądu Najwyższego prowincji Québec, André Denisowi, misję wyjaśnienia zarzutu postawionego w kontekście pozwu zbiorowego wniesionego przeciwko archidiecezji Québec. Sprawozdanie ze wstępnego dochodzenia kanonicznego przeprowadzonego przez sędziego zostało zakończone 6 maja 2024 r. i przekazane w następnych dniach Ojcu Świętemu.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję