Wspólnota osób, którym leży na sercu dobro Kościoła, została założona w 2009 r. i stale się powiększa. Obecnie należy do niej 729 członków, którzy przez modlitwę i ofiarę pomagają w rozeznawaniu życiowej drogi oraz w odpowiedniej formacji alumnów. Co roku organizowane jest spotkanie przyjaciół i społeczności seminaryjnej. Tym razem odbyło się 17 lipca. Rektor MSD ks. Jarosław Marczewski podziękował za wielkie zaangażowanie przyjaciół, za modlitwę o nowe powołania i o wytrwanie dla tych, którzy pozytywnie odpowiedzieli na głos Jezusa. – Wasza modlitwa niesie nasze powołania. Wszystko, co dobrego w naszym życiu, ma na pewno związek z modlitwą. Jesteśmy za to bardzo wdzięczni – podkreślił. Przedstawił też nowego opiekuna TPS ks. Andrzeja Flisa, ojca duchownego MSD i przewodniczącego archidiecezjalnego zespołu ds. powołań kapłańskich.
Mszy św. w intencji przyjaciół seminarium i ich rodzin przewodniczył ks. Marcin Grzesiak, dyrektor administracyjny MSD. Konferencję formacyjną na podstawie listu papieża Franciszka Patris Conde o św. Józefie wygłosił ks. Andrzej Flis. Jak powiedział, papież wskazał w nim na kilka cech Opiekuna Świętej Rodziny, które można odnieść także do naszego życia i wiary. Święty Józef to człowiek dyskretnej obecności, mający poczucie służby, czuły, posłusznie przyjmujący wolę Bożą, człowiek pracy, „ojciec w cieniu”. Opiekun TPS podkreślił, że papież Franciszek na podstawie osoby św. Józefa daje wskazówki, jak ma wyglądać prawdziwe ojcostwo.
W drugiej części spotkania w ogrodzie seminaryjnym został przygotowany posiłek. Była to także okazja do wspólnych rozmów, jak też bliższego poznania księży pracujących w seminarium i kleryków z III roku studiów oraz diakonów z VI roku, którzy nie tylko służyli pomocą, ale i chętnie odpowiadali na pytania. Doroczne spotkanie zakończyło się odśpiewaniem Litanii do św. Józefa i błogosławieństwem.
Informacje o MSD dostępne na www.seminarium.lublin.pl
Papież Franciszek zawierzył teraźniejszość i przyszłość Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku, obchodzącego jubileusz 450-lecia istnienia, Bożej Opatrzności. Papieskie błogosławieństwo na ręce biskupa włocławskiego Wiesława Meringa i rektora uczelni ks. prał. Jacka Szymańskiego przekazał abp Salvatore Pennacchio, nuncjusz apostolski w Polsce.
„Dziękując Bogu Wszechmogącemu za 450 lat istnienia i posługi Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku za opiekę i dary Ducha Świętego, którymi wspiera pokolenia Moderatorów, Profesorów i powołanych do kapłaństwa Seminarzystów, zawierzam Bożej Opatrzności teraźniejszość i przyszłość Seminarium oraz Wszystkich, którzy go stanowią, i z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa” – napisał Ojciec Święty.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W Sali Okna Papieskiego odbyło się w sobotę 5 kwietnia sympozjum naukowe „Kard. Wojtyła i prof. Kępiński – o cierpieniu. W 50. rocznicę sesji naukowej w Pałacu Biskupim w Krakowie”.
Zorganizowała je Fundacja „Collegium Voytylianum”. Podczas wydarzenia, które było częścią diecezjalnych obchodów 20. rocznicy przejścia św. Jana Pawła II Wielkiego do Domu Ojca, referat wygłosił metropolita krakowski, abp prof. Marek Jędraszewski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
