Betlejemskie Światło symbolizuje pokój i wzajemne zrozumienie między pojedynczymi ludźmi i całymi narodami. Co roku skauci odpalają malutką świeczkę od wiecznego ognia z Betlejemskiej Groty. Co ciekawe Betlejemskie Światło Pokoju, pomimo wielu zmian na świecie, wyruszało w drogę za każdym razem. Betlejemski dar wyrusza później w wielkiej sztafecie po krajach i kontynentach. Trafia również do Polski, gdzie harcerze Związku Harcerstwa Polskiego dzielą się nim z każdym, kto tej światłości potrzebuje.

Łyk historii

Akcja roznoszenia Betlejemskiego Światła Pokoju została zainicjowana w 1986 r. w Linzu w Austrii i była częścią bożonarodzeniowych działań charytatywnych na rzecz ludzi potrzebujących oraz dzieci niepełnosprawnych. Szybko stała się międzynarodową inicjatywą na rzecz pokoju i braterstwa międzyludzkiego. Niedługo potem akcję swoim patronatem objęli austriaccy skauci. To oni do dzisiaj animują dzieło.

Każdego roku wybrane dziecko odbiera ogień z betlejemskiej Groty Narodzenia Pańskiego. Później Światło trafia do stolicy Austrii, gdzie podczas nabożeństwa ekumenicznego zostaje przekazane do różnych krajów. Harcerze roznoszą je do kościołów, szpitali, sierocińców, urzędów, instytucji i wszędzie tam, gdzie ludzie wyrażą chęć przyjęcia tego znaku pokoju.

Od 1991 r. Światło z Betlejem dociera także do Polski. W tym roku zatem akcja w naszej Ojczyźnie obchodzi 30. rocznicę. W to dzieło bardzo aktywnie włączają się lubuscy harcerze ze Związku Harcerstwa Polskiego. Z ich inicjatywy w roku 2004 Światełko dotarło po raz pierwszy do Niemiec. We wschodnich landach Niemiec ten zwyczaj był prawie wcale nieznany, w odróżnieniu od landów południowych, które uczestniczą w akcji, przyjmując Światło z Austrii.

W pamięci

Sam moment przekazania Światła dla organizacji skautowskich w Europie był i jest dla naszych harcerzy niesamowitym przeżyciem. – Bardzo dobrze wspominam chorągwiany wyjazd do Wiednia, podczas którego wzięliśmy udział w ceremonii przekazania Betlejemskiego Światła Pokoju. Było to niesamowite przeżycie głównie przez to, że w ceremonii brała udział większość organizacji skautowych Europy. Była to niesamowita okazja do poznania kultury i zwyczajów drużyn z całego kontynentu oraz poczucia na własnej skórze idei pokoju, poświadczenie wzajemnego zrozumienia i pojednania między narodami, niesionej corocznie wraz z betlejemskim ogniem – rok 2019 wspomina pwd. Wojciech Gramacki – członek Rady Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP; instruktor Hufca Zielona Góra ZHP.

Przez cały okres prowadzenia dzieła na Środkowym Nadodrzu harcerze nie tylko dbali o sprawny przebieg akcji roznoszenia Światła do przeróżnych miejsc, ale troszczyli się także o to, by roznoszone Światło prawdziwie zwiastowało pokój.

– Myślę, że takim najważniejszym wspomnieniem związanym z Betlejemskim Światłem Pokoju jest moment, w którym byliśmy na Wigilii Miejskiej i przekazywaliśmy to Światło tym najbardziej potrzebującym. Przy okazji śpiewaliśmy kolędy i pastorałki, ale też piosenki harcerskie. To była atmosfera pełna dobra. Byliśmy tam naprawdę piękną wspólnotą – wspomina pwd. Maciej Dudziak z Hufca Nowa Sól ZHP.

Lubuscy harcerze ze Światłem z Betlejem docierali do przeróżnych instytucji. I tych troszczących się o nasze bezpieczeństwo i tych, co ratują zdrowie. Ale jak podkreślają, największym darem akcji jest możliwość docierania ze Światłem do domów rodzinnych. – Betlejemskie Światło Pokoju to przede wszystkim piękna tradycja docierania w miejsca, w których ludzie codziennie odbywają jakąś służbę. Wielokrotnie byliśmy w szpitalach, jednostkach Państwowej Straży Pożarnej, jednostkach wojskowych, komendach policji, a także w instytucjach – bankach, lokalnych urzędach. Bardzo znaczącym zwyczajem jest to, że każdy członek danej wspólnoty parafialnej może zabrać to Światło ze swojego kościoła do domu i dzielić się nim na wigilijnym stole. To naprawdę wielowymiarowy symbol Bożego Narodzenia, Światłość z Betlejem na wigilijnym stole – mówi pwd. Dariusz Cichała, członek Rady Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP, instruktor Hufca Międzyrzecz ZHP im. Zawiszaków.

Światło w pandemii

Ostatnie kilkanaście miesięcy zostało naznaczonych walką z pandemią i jej skutkami w życiu osobistym i społecznym. Co godne podkreślenia, nawet w czasie największego zagrożenia epidemicznego, przy zachowaniu wszelkich zasad bezpieczeństwa, Światło z Betlejem trafiło do domów wierzących. Obok daru Światła nasi harcerze zatroszczyli się również o seniorów i najmłodszych. – 2020 rok i przede wszystkim hasło towarzyszące akcji pozostanie mi w pamięci na bardzo długi czas – podkreśliła phm. Agnieszka Maik – członkini Komendy Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP, komendantka Hufca Międzyrzecz ZHP im. Zawiszaków. – „Światło Służby”! Dla wielu z nas czas pandemii okazał się pierwszym tak poważnym zetknięciem z służbą na rzecz życia innych ludzi. Podejmowaliśmy się robienia zakupów seniorom, opiekowania się dziećmi pracowników służby zdrowia lub po prostu szyliśmy maseczki dla szpitali. Ta pomoc była dla nas czymś naprawdę naturalnym. Kiedy przyszedł grudzień chcieliśmy podzielić się Światłem ze wszystkimi służbami mundurowymi! Chcieliśmy dzielić się przekonaniem o tym, że niesiona przez nas pomoc jest ważna i potrzebna! Dać sobie wsparcie. W pewnej rozmowie z instruktorką mojego hufca usłyszałam również o tym, co dzieje się ze Światłem, gdy trafia ono do domu dziecka. Wówczas wszyscy są zaangażowani w trwanie przy Świetle. Każde dziecko pełni swoją wartę, aż do wieczerzy wigilijnej. To bardzo wzruszająca historia, która pokazuje znaczenie tego harcerskiego symbolu – zaznaczyła phm. Agnieszka.

W tym roku Betlejemskie Światło Pokoju zostało przekazane Lubuszanom podczas nabożeństwa w konkatedrze pw. św. Jadwigi Śląskiej w Zielonej Górze w piątek 17 grudnia. Po uroczystości Światło zostało przekazane do różnych urzędów, instytucji i zrzeszeń w naszej diecezji. Do domów zabrali je także mieszkańcy Zielonej Góry i okolic. A w tym roku hasłem towarzyszącym sztafecie Światła były słowa „Światło Nadziei”. W trudnym czasie pandemii bardzo często nadzieja jest tym, co nas podtrzymuje, ale również wiąże się z tym, że Boże Narodzenie to czas bycia na nowo, stawania się nowym człowiekiem, dawania sobie nowych szans…