W ten sposób rzeszowska parafia stała się kolejnym miejscem, gdzie na stałe znajdują się relikwie pierwszego stopnia ex ossibus (cząstki kości) pierwszych polskich misjonarzy męczenników – zamordowanych w Peru 9 sierpnia 1991 r. przez terrorystów Świetlistego Szlaku w miejscowości Pariacoto.
Uroczystość wprowadzenia relikwii franciszkańskich misjonarzy, której towarzyszyło hasło: „Oni tutaj są”, odbyła się 9 stycznia. Przygotowania wspólnoty rozpoczęły się 8 stycznia uroczystą Eucharystią, po której został wyświetlony film o błogosławionych pt. Życia nie można zmarnować. Następnego dnia podczas każdej Mszy św. słowo Boże głosił o. Dariusz Gaczyński, franciszkanin. Natomiast oprawę tego szczególnego wydarzenia animował br. Jan Hruszowiec, franciszkanin – promotor kultu męczenników w prowincji krakowskiej franciszkanów konwentualnych. Nabożeństwo różańcowe i Koronkę do Bożego Miłosierdzia wspólnota parafialna ofiarowała w intencji pokoju na świecie i w naszej ojczyźnie.
Uroczyste przekazanie relikwii miało miejsce podczas Eucharystii o godz. 11 na ręce księdza proboszcza, odmówiono także akt zawierzenia parafii opiece męczenników bł. Zbigniewa i bł. Michała. Po Mszy św. odbyło się indywidualne błogosławieństwo rodzin oraz koncert parafialnego zespołu muzycznego, który prowadził całą oprawę muzyczną tych szczególnych wydarzeń.
Niech błogosławieni męczennicy wypraszają pokój naszym sercom, rodzinom, parafii i naszej ojczyźnie.
Franciszkanie o. Zbigniew Strzałkowski i o. Michał Tomaszek zaczęli pracę misyjną w Pariacoto w Peru w 1989 r. Zginęli z rąk terrorystów 9 sierpnia 1991 r. Decyzją papieża Franciszka zostali beatyfikowani 5 grudnia 2015 r. W liturgii Kościoła wspominani są 7 czerwca.
Bł. Michał jest patronem dzieci i młodzieży, wyprasza dar potomstwa. Bł. Zbigniew to patron cierpiących i chorych na duszy i ciele, orędownik osób zniewolonych i opętanych. Męczennicy z Pariacoto są także patronami krucjaty różańcowej w obronie przed terroryzmem. Ich relikwie pierwszego stopnia znajdują się już w 477 miejscach na świecie. Powstają kaplice pod ich wezwaniem, ich imionami nazywane są szkoły i ulice.
Do parafii św. Łukasza Ewangelisty na Kępie Tarchomińskiej uroczyście wprowadzono relikwie bł. kard. Stefana Wyszyńskiego.
Koncelebrowanej Mszy św. w liturgiczne wspomnienie bł. Prymasa Tysiąclecia przewodniczył i homilię wygłosił ks. prałat dr Maciej Miętek, kanclerz kurii diecezji warszawsko-praskiej.
Nauczanie i uprawianie teologii w środowisku wspólnoty klasztoru miało w średniowieczu pogłębiać duchowość. W XII wieku wybitnym przedstawicielem teologii monastycznej był Bernard z Clairvaux, opat cystersów, który przysporzył zakonowi ogromną liczbę nowych braci; za jego słowem i postawą poszło wielu, ponadto w ciągu całego życia założył 68 nowych klasztorów i objął swoim kierownictwem 160.
Bernard urodził się k. Dijon – stolicy Burgundii, w roku 1090. Jego rodzice byli pobożni. Ojciec był rycerzem i doradcą księcia Burgundii, matka pochodziła z możnego rodu. Po śmierci matki 17-letni chłopiec oddał się w opiekę Matce Bożej, jednak u progu dorosłości przeżył załamanie wewnętrzne. Trwająca 2 lata walka z pustką duchową przyniosła niezwykłe owoce. 22-letni młody człowiek wrócił do Boga i zapragnął życia w oddaleniu od świata. Uczynił to, pociągając za sobą ojca, kilku krewnych i niemal dwudziestu przyjaciół. Po 3 latach życia w cysterskim opactwie w Citeaux, wybudował i objął klasztor w dzikiej kotlinie Szampanii, a miejscu temu po oswojeniu nadał nazwę Clairvaux – Jasna Dolina. Przez 38 lat był tam opatem, jednak jego działalność nie ograniczyła się ani do tego miejsca, ani do ludzi, którymi przewodził. Zreformował życie klasztorne, brał udział w istotnych wydarzeniach politycznych i kościelnych, wiele podróżował, utrzymywał kontakty z wszystkimi ważniejszymi postaciami swoich czasów. Jego zdanie i poparcie były decydujące m.in. podczas organizowania drugiej wyprawy krzyżowej w 1147 r. Zmarł 20 sierpnia 1153 r. Do chwały świętych wyniósł go Aleksander III w 1174 r. Doktorem Kościoła ogłosił go Pius VIII w 1830 r.
Podczas audiencji generalnej Leon XIV rozważał w katechezie sens chrześcijańskiego miłosierdzia - darmowego uścisku, ofiarowanego bez żadnych warunków wstępnych, tak istotnego dla pokoju.
„Prawdziwe przebaczenie nie czeka na nawrócenie, lecz ofiaruje się jako pierwsze, jako darmowy dar, jeszcze zanim zostanie przyjęte”. Tymi słowami Leon XIV skomentował fragment Ewangelii św. Jana, w którym Jezus podaje chleb także zdrajcy Judaszowi. To logika Boża, tak odległa od ludzkiej logiki do ut des. Jezus - wyjaśnił Papież - nie ignoruje tego, co się dzieje, lecz właśnie dlatego, że widzi jasno, wie, iż „wolność drugiego człowieka, nawet gdy gubi się w złu, może jeszcze zostać dosięgnięta światłem łagodnego gestu”. To skandal przebaczenia „uprzedzającego”, które wyprzedza, ofiarowując uścisk miłosierdzia, nie wymagając żadnych warunków wstępnych. Tak jak stało się z celnikiem Zacheuszem, który się nawrócił, ponieważ został wezwany i przyjęty przez Jezusa, samemu zapraszającego się do jego domu, ku wielkiemu zgorszeniu wszystkich wobec tego gestu przełamania tradycji i konwenansów dokonanego przez Nazarejczyka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
