„Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak miłosierdzie Boże” – napisał Jan Paweł II. Za to miłosierdzie, które nie zna żadnych granic, w szczególny sposób dziękujemy w II Niedzielę Wielkanocną, zwaną Niedzielą Miłosierdzia.
To święto, ustanowione przez św. Jana Pawła II, zwyczajowo rozpoczyna Tydzień Miłosierdzia – czas, który jest wezwaniem do bardziej uważnego rozejrzenia się wokół, by dostrzec tych, którzy szczególnie potrzebują naszej pomocy. Ten wymiar miłosierdzia każdego dnia jest realizowany przez Caritas, która poprzez konkretne czyny wypełnia słowa św. Siostry Faustyny: „Dopomóż mi, Panie, aby serce moje było miłosierne, bym czuła ze wszystkimi cierpieniami bliźnich, abym nigdy nie odmówiła serca nikomu”.
Miłosierne serce okazują ludzie Caritas: pracownicy centrali oraz poszczególnych placówek, członkowie Parafialnych Zespołów Caritas, Szkolnych Kół Caritas, Caritas Academica, darczyńcy. Miłosierne serce okazują ci, którzy modlą się w intencji ludzi i dzieł Caritas, ofiarują swoje krzyże i cierpienia, wspierają finansowo i rzeczowo dzieła rzeszowskiej Caritas.
Caritas Diecezji Rzeszowskiej nikomu nie odmawia serca ani praktycznej pomocy. Poprzez swoje placówki opiekujemy się ludźmi obłożnie chorymi, niepełnosprawnymi, seniorami. Realizujemy programy opieki wytchnieniowej dla rodzin osób z niepełnosprawnością, zatrudniamy też asystentów, którzy pomagają osobom niepełnosprawnym. Przede wszystkim codziennie pomagamy ludziom, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji, bo brakuje im pieniędzy na wydatki związane z codziennym życiem, z leczeniem lub stracili cały dobytek z powodu kataklizmu (powodzi, pożaru). Wspieramy ich finansowo, materialnie i duchowo. Pomagamy tym, którzy przychodzą do nas – do Caritas w Rzeszowie, ale także tym, którzy żyją z dala od nas, ale są w trudnej sytuacji (np. ofiary wojny na Ukrainie, poszkodowani wskutek trzęsienia ziemi w Syrii i Turcji).
Tak wielka pomoc jest możliwa dzięki naszym pracownikom, wolontariuszom i darczyńcom. Za nich modlimy się codziennie, a w szczególny sposób w patronalne święto Caritas, czyli w Niedzielę Miłosierdzia. W tym dniu będą także w poszczególnych parafiach organizowane Msze św. oraz spotkania dla osób związanych z Caritas. Przedłużeniem tego świętowania będzie również Dzień Dobra, w ramach którego Caritas zorganizuje spotkanie z ubogimi seniorami i wolontariuszami.
Z całego serca dziękuję za każde wsparcie Caritas Diecezji Rzeszowskiej i proszę o dalszą pamięć o tych ludziach, którzy do Caritas przychodzą i otrzymują pomoc.
Uroczystość zgromadziła licznych gości, przyjaciół i sympatyków
Ośrodek Wypoczynkowo-Rehabilitacyjny Caritas Diecezji Rzeszowskiej w Myczkowcach funkcjonuje od 1994 r. Wybudowany w latach 50. ubiegłego wieku służył jako osiedle pracownicze dla budowniczych Zespołu Elektrowni Wodnych na Sanie w Myczkowcach i Solinie. Po zakończeniu tych inwestycji zmienił swój charakter na jednostkę wojskową, a w kolejnym etapie funkcjonował jako ośrodek wypoczynkowy dla rodzin wojskowych. Od 1989 r. w ramach restrukturyzacji armii pozbywano się zbędnego majątku.
Bazylika katedralna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu - posąg św. Cecylii
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Królestwo Jezusa nie wyklucza nikogo: każdy może do niego należeć, pod warunkiem, że jest w stanie podtrzymywać w sobie żywe pytanie, za którym królem pójść i którą prawdę wybrać - stwierdza komentując fragment Ewangelii (J 18, 33-37) czytany w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata (24 listopada 2024 r.) łaciński patriarcha Jerozolimy, kard. Pierbattista Pizzaballa OFM.
Księga Wyjścia jest pełna pytań, które będą towarzyszyły biblijnemu Izraelowi przez całą historię objawienia: kto jest prawdziwym królem? Czy ten, który daje mi pożywienie, ale mnie uciska i odbiera mi wolność, jak faraon w Egipcie, czy ten, który mnie wyzwala i zbawia, jak Pan Bóg? Jest to pytanie o to, który z nich jest królem naszego życia, którego z nich chcemy, jest to pytanie, jakie wszyscy musimy sobie postawić.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
