Reklama

Niedziela Małopolska

Wzór doskonały

Jego rozczarowanie przybliżało go do Pana Boga – powiedział o kandydacie na ołtarze ks. Zygmunt Kostka, salezjanin.

Niedziela małopolska 20/2023, str. V

[ TEMATY ]

salezjanie

EDC/Niedziela

Ks. Włodzimierz Szembek inspiruje młodych i ich rodziny

Ks. Włodzimierz Szembek inspiruje młodych i ich rodziny

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wydarzenie z okazji 140. rocznicy urodzin ks. Włodzimierza Szembeka (1883-1942), męczennika obozu koncentracyjnego w Auschwitz rozpoczęło się 23 kwietnia od uroczystej Mszy św. koncelebrowanej w kościele Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Skawie w intencji rychłej beatyfikacji salezjanów – ks. Włodzimierza Szembeka oraz ks. Ludwika Mroczka.

Powołanie

Eucharystii przewodniczył ks. Zygmunt Kostka, wikariusz Inspektorii Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie. Nawiązując do Ewangelii dnia, w której uczniowie Chrystusa, zawiedzeni śmiercią swojego Mistrza, udali się do Emaus, jednak po spotkaniu Jezusa Zmartwychwstałego powrócili do Jerozolimy, celebrans wskazał na podobieństwo w kształtowaniu drogi do kapłaństwa ks. Szembeka, mówiąc: – Jego rozczarowanie przybliżało go do Pana Boga. Podkreślił, że Włodzimierz decyzję o wstąpieniu do zgromadzenia podjął, będąc już człowiekiem dojrzałym, mającym ponad 40 lat. – Chrystus przemienił jego lęki, wyciągnął ku niemu rękę – zaznaczył ks. Kostka.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Inspiruje młodych

Reklama

Sługa Boży ks. Szembek przebywał w Skawie od 1939 r. aż do aresztowania przez gestapo w 1942 r. W tym czasie gorliwie wypełniał obowiązki duszpasterskie. – Ofiarność ks. Włodzimierza Szembeka sprawia, że jest on dla nas niebywałym wzorem człowieka pokornego i oddanego wierze – powiedział wiceminister Edward Siarka podczas otwarcia konferencji poświęconej duchownemu. Kapłan pracował również z dziećmi i młodzieżą, ucząc katechezy w pobliskich szkołach. Jego postawa życiowa zainspirowała organizatorów do przygotowania gminnego konkursu plastycznego dla uczniów klas 3 i 4 szkół podstawowych oraz wiedzy dla klas 5-8 szkół podstawowych, młodzieży i całych rodzin pt. „Hrabia… ksiądz… salezjanin...Włodzimierz Franciszek Szembek – w drodze do beatyfikacji”. Podczas wydarzenia wójt gminy Raba Wyżna Andrzej Dziwisz wraz z ks. Janem Hańderkiem nagrodzili laureatów.

Buduje lokalną społeczność

Prelegenci przybliżyli m.in. sylwetki umęczonych kapłanów oraz działalność zgromadzenia. – Dobrym podsumowaniem życia ks. Szembeka jest świadectwo salezjanina ks. Lucjana Strady, który napisał m.in.: „Należał do tych «szaleńców Bożych», którzy dla Boga potrafili wyrzec się dostatków, narażać na pośmiewisko i z radością wybrać męczeństwo” – powiedziała Zofia Nieć, mieszkanka Skawy i uczestniczka konferencji, która nie tylko opracowała szczegółowy biogram księdza, ale przygotowała monografię o salezjańskiej Skawie. – Moje zainteresowanie ks. Włodzimierzem Szembekiem rozpoczęło się wraz z planowaną konferencją naukową. Oczywiście, znałam tę postać z kroniki parafialnej oraz informacji okazjonalnych przekazywanych przez starszych salezjanów. Bliżej zapoznałam się z życiorysem i opracowaniami dotyczącymi tej postaci na prośbę ks. proboszcza Tadeusza Szamary, aby przygotować materiały dla dzieci i młodzieży do konkursu wiedzy o tym kapłanie. W oparciu o kronikę oraz źródła w archiwum salezjanów w Krakowie sporządziłam m.in. jego bogaty życiorys, zestaw stron internetowych o tej postaci, a także opracowałam scenariusz lekcji – katechezy, w celu przekazania informacji młodzieży do udziału w konkursie – wymienia p. Zofia.

Organizatorami uroczystości byli: Towarzystwo Historyczne im. Szembeków, parafia Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Skawie przy współpracy wiceministra klimatu i środowiska Edwarda Siarki. Głównym partnerem wydarzenia została Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krakowie.

2023-05-10 08:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

95 lat parafii salezjańskiej

Niedziela przemyska 49/2018, str. III

[ TEMATY ]

salezjanie

Ks. Mieczysław Faruń SDB

Pamiątkowe zdjęcie z abp. Adamem Szalem

Pamiątkowe zdjęcie z abp. Adamem Szalem
Wspólnota parafii Księży Salezjanów pw. św. Józefa w Przemyślu 18 listopada przeżywała uroczystość 95-lecia swojego istnienia. Dzieje parafii związane są z przybyciem salezjanów do Przemyśla w roku 1907. Ówczesny bp Józef Sebastian Pelczar zakupił dom parterowy wraz z zabudowaniami gospodarczymi oraz grunty orne i przekazał je salezjanom, którzy przybyli z Oświęcimia. Pierwszym przełożonym był ks. August Hlond, późniejszy kardynał, Prymas Polski. Po wybudowaniu pomieszczeń Oratorium, z dużą kaplicą służącą dla młodzieży i ogółu wiernych, 12 sierpnia 1912 r. rozpoczęto budowę kościoła według projektu architekta, profesora Akademii w Turynie Mario Ceradiniego. 4 maja 1913 r. bp Pelczar dokonał aktu poświęcenia kamienia węgielnego pod nową świątynię. Wybuch I wojny światowej przerwał prace budowlane. Po zakończeniu działań wojennych wznowiono budowę, kładąc dach nad nawami bocznymi. 18 listopada 1923 r. kościół został poświęcony przez bp. Pelczara. W tym dniu także erygował parafię pw. św. Józefa, która obejmowała dzielnicę Zasanie oraz wioski: Ostrów, Kuńkowce i Lipowicę.
CZYTAJ DALEJ

Panie! Ucz mnie wychodzić naprzeciw potrzebom bliźnich!

2025-03-27 09:40

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Prawdziwym grzechem jest żyć przekonaniem, że gdzie indziej żyje się lepiej, wygodniej, przyjemniej. Przekonanie, jakoby „wszędzie było dobrze tylko nie we własnym domu”.

W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
CZYTAJ DALEJ

Dlaczego Kościół tak często sprawuje liturgię?

2025-03-31 20:56

[ TEMATY ]

Katechizm Wielkopostny

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? Dziś co nieco o liturgii.

Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję