Budowa nowego kościoła przy ul. Puławskiej 95 rozpoczęła się w sierpniu 1950 r. Świątynia powstała w miejscu zniszczonego pod koniec II wojny światowej kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Wschodnią część kościoła ukończono dziewięć lat później. Do 31 października 1966 r. świątynia nosiła tytuł Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Został on zmieniony dekretem ówczesnego metropolity warszawskiego kard. Stefana Wyszyńskiego. Święty Michał Archanioł był patronem ofiarodawcy placu pod kościół Michała Hieronima Radziwiłła.

Dziś w parafii funkcjonuje wiele grup, m.in.: wspólnota mężczyzn i młodzieży, Akcja Katolicka czy Żywy Różaniec. Jedną z najprężniej działających jest wspólnota modlitewna Viatores, której nazwa oznacza podróżnych i pielgrzymów w czasie.

Wędrowcy

Wspólnotę tworzą dorośli i rodziny. Składa się z przyjaciół, członków wspólnoty oraz sióstr i braci w drodze. Łącznie jest ich prawie 60 osób.

– Około 20 lat temu grupa studentów chodzących po górach zaczęła się modlić. Z biegiem czasu powstała wspólnota, mająca swojego duszpasterza i modląca się regularnie – mówi Urszula Kacprzak, uczestniczka wspólnoty.

Wspólnota skupia się na celu, niczym pielgrzym będący w drodze. Jest on wtedy zainteresowany tym, czego nie widzi, a za czym tęskni. Osoby, należące do wspólnoty, żyją wedle wypracowanej reguły Viatora. Stąd właśnie wzięła się nazwa grupy.

– Naszym głównym charyzmatem jest modlitwa wstawiennicza. Modlimy się codziennie w intencjach, które do nas spływają oraz na wezwania, np. gdy ktoś jest w trudnej sytuacji – opowiada Kacprzak.

Ci, którzy założyli rodzinę, należą do wspólnoty, tworząc siostry i braci w drodze. Przyjaciele otrzymują intencję modlitewną, ale nie są do niczego zobowiązani, lecz zapraszani do działania przez innych. Poza wiernymi z parafii w Viatores działają również osoby spoza jej obszaru.

– Członkowie należący do wspólnoty przyjeżdżają nie tylko z Warszawy, ale także z miejscowości podwarszawskich – mówi ks. Jan Konarski, proboszcz parafii i podkreśla, że grupa modlitewna jest otwarta dla każdego zainteresowanego duchowym pielgrzymowaniem.

Wiata

Wspólnotowe Msze św. odbywają się regularnie w parafii w co drugą sobotę miesiąca. Oprócz tego każdy indywidualnie modli się o określonej porze. Dzień rozpoczyna się od modlitwy do Ducha Świętego. W południe odmawiany jest Anioł Pański lub Regina Caeli, a o 15.00 Koronka do Miłosierdzia Bożego. Ponadto w ciągu dnia każdy znajduje sobie czas na rozważanie Pisma Świętego oraz wieczorny rachunek sumienia. Raz w miesiącu wspólnota spotyka się, aby wspólnie się modlić.

– Jest to tak zwana wiata, słowo pochodzące z gór. Jest to dla nas moment wytchnienia, czas, gdy spotykamy się razem i modlimy – wyjaśnia Urszula Kacprzak.

Wspólnota prowadziła również Kurs Alpha, na którym zainteresowani mogli pogłębić znajomość podstaw wiary. Osoby należące do wspólnoty dbają o siebie nawzajem pod względem duchowym. Są dla siebie towarzyszami.