Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie istnieje od 90 lat. Jubileusz wspólnota przeżywała poprzez misje święte oraz uroczystości odpustowe pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika. – W Jezusie Chrystusie ujrzeliśmy przyjazne człowiekowi oblicze Boże i odczuliśmy miłujące człowieka Boskie Serce. Dlatego jest dla nas jasne: Bóg nas kocha, ma dla nas Serce. Nikt z nas nie jest Mu obojętny, Jego miłość przewyższa wszelkie nasze wyobrażenia. Dzięki temu możemy żyć i oddychać, kochać i przebaczać – powiedział ksiądz arcybiskup. Jako wotum wdzięczności została poświęcona odnowiona kaplica spowiedzi wraz z kopią obrazu Jezusa Miłosiernego, namalowanego w Wilnie w 1934 r. Wkrótce zostaną tu umieszczone relikwie dwóch spowiedników: bł. ks. Michała Sopoćki oraz bł. o. Honorata Koźmińskiego.
Garść historii
Reklama
Odzyskanie przez Polskę niepodległości przyczyniło się do dynamicznego rozwoju kraju. Nowe miejsca pracy ściągały rodziny, pojawiała się potrzeba tworzenia nowych parafii i szkół. Podwaliny pod parafię Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie dali kolejarze, którzy wciąż współtworzą jej historię. Dziś parafia z ul. Kunickiego wpisuje się w świadomość mieszkańców miasta przez charakterystyczny kościół z figurą Chrystusa i dynamiczne duszpasterstwo. Wyjątkowym miesiącem dla wspólnoty jest czerwiec, bowiem 10 czerwca 1934 r. bp Marian Fulman poświęcił drewniany kościół oraz nadał mu wezwanie Najświętszego Serca Jezusowego (dziś ta świątynia służy wiernym w Pilaszkowicach), a dwa tygodnie później, 25 czerwca, erygował nową parafię.
Pierwszym proboszczem został ks. prał. Ignacy Żyszkiewicz, który służył wspólnocie do 1977 r. Ten gorliwy duszpasterz w czasie II wojny światowej organizował pomoc dla więźniów z pobliskiego niemieckiego obozu koncentracyjnego i zagłady na Majdanku; w paczkach z żywnością ukrywał konsekrowane komunikanty. Kolejni proboszczowie dopisali do historii piękne karty. Staraniem ks. prał. Janusza Bogdańskiego, proboszcza w latach 1982-2011, została wzniesiona nowa świątynia, konsekrowana w 2000 r. przez abp. Józefa Życińskiego.
Wspólnota wspólnot
Obecnie parafią kieruje ks. Waldemar Sądecki, którego wspierają czterej wikariusze. Parafia wyróżnia się ogromnym zaangażowaniem duszpasterskim i ciekawymi rozwiązaniami, m.in. kursowaniem bezpłatnego autobusu, który dowozi wiernych na Msze święte. Działają liczne grupy parafialne: Liturgiczna Służba Ołtarza, koła Żywego Różańca, Akcja Katolicka, Domowy Kościół, wspólnoty Jordan i Galilea, Legion Maryi, Rycerstwo Niepokalanej, Straż Honorowa Serca Jezusowego, grupa charytatywna, schola dziecięca „Boże nutki”, chór i grupy wsparcia. Z inicjatywy proboszcza została założona świetlica dla dzieci i młodzieży, prowadzona przez Fundację Szczęśliwe Dzieciństwo oraz „Skrzynka Wzajemnej Pomocy”. Ważnym miejscem modlitwy jest kaplica adoracji Najświętszego Sakramentu, ufundowana w 2014 r. jako wotum za kanonizację Jana Pawła II oraz 80-lecie parafii. Tu raz w miesiącu ma miejsce nocna adoracja, a na początku Wielkiego Postu „Jerycho Różańcowe”.
Posiadacze kart płatniczych mogą składać ofiary do elektronicznej skarbonki
Pierwszy ofiaromat został zamontowany w archikatedrze lubelskiej.
Urządzenie obsługuje Bank Pekao SA. Ofiaromat umożliwia przekazanie za pomocą karty płatniczej konkretnej sumy na określone cele parafialne lub misyjne. Jak podkreśla ks. Adam Lewandowski, proboszcz archikatedry, terminal płatniczy w kościele to wyjście naprzeciw oczekiwaniom wiernych, których znaczna część preferuje płatności bezgotówkowe. Każda osoba posiadająca kartę płatniczą może złożyć dobrowolną ofiarę na wybrany przez siebie cel: misje, Caritas lub potrzeby parafii.
Jezus uczy nas, że Jego przyjście to początek wielkiej przygody, gdzie możemy realizować nasze najskrytsze marzenia.
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. i rzekł do nich anioł: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał».
Pasterka w DPS im. bł. Edmunda Bojanowskiego w Łodzi
W kaplicy Domu Pomocy Społecznej prowadzonego przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP NP im. bł. Edmunda Bojanowskiego w Łodzi minionej nocy rozbrzmiewało coś więcej niż kolęda. Było to wołanie o jedność w chwilach bólu i podziałów. Wołanie o modlitwę, która rodzi się w ludzkim sercu, kiedy kończą się ludzkie siły. W tej przestrzeni modlitwy bp Piotr Kleszcz OFM Conv sprawował Pasterkę.
– Jesteśmy dziś w domu – w miejscu, w którym serca powinny się otwierać – mówił kaznodzieja, wskazując, że są tacy, którzy „nie chcą słuchać” i „zamykają się na innych”. To zamknięcie, jak podkreślał biskup, nie jest tylko osobistą słabością, ale dramatem społecznym, dziełem tego, „który nie jednoczy, lecz dzieli – dziełem zła”. Zło dzieli ludzi pracy i bezrobotnych, silnych i słabych, tych „którzy mają wpływy” i tych, którzy zostali ich pozbawieni. W tym kontekście szczególnie mocno wybrzmiało odniesienie do dramatycznej sytuacji górników z kopalni „Silesia”. – Wiemy, że od kilku dni górnicy w kopalni Silesia walczą dziś o przetrwanie. Cierpią, bo zagrożone jest ich życie, ich przyszłość, byt ich rodzin. Zostali pod ziemią, bo sytuacja doprowadziła ich do desperacji. Wiemy również, że wielu ludzi z powodu braku pracy wyjechało z kraju. W tym roku przy wigilijnych stołach pojawiły się puste miejsca z powodu wspomnianych sytuacji, ale również i z powodu chorób i śmierci naszych bliskich – mówił biskup.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1766416222.jpg)
