Ośrodek św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza został założony w połowie lat 90. XX wieku w Krakowie, następnie biuro zostało przeniesione do Lublina. Powstanie ośrodka było odpowiedzią na duże zainteresowanie „Małą Tereską” i pragnienie zgłębiania jej duchowości. Szczególną okazją była 100. rocznica śmierci świętej i potrzeba archiwizacji materiałów i publikacji na jej temat. Ośrodek odegrał ważną rolę w organizacji i przeprowadzeniu peregrynacji relikwii św. Teresy w 2005 r.
Reklama
Od początku istnienia ośrodek i działająca przy nim wspólnota miały zasięg ogólnopolski. Sprzyjał temu kwartalnik pt. Śladami św. Teresy, który jednoczył członków. Od zaledwie jednej kartki wzrósł do publikacji o nakładzie nawet 600 egzemplarzy. – Rozsyłaliśmy pismo po całej Polsce, żeby utrzymać kontakt z osobami zapisanymi do Kręgu Przyjaciół św. Teresy. Zgłaszały się też nowe osoby, które deklarując przynależność, inspirowały się w codziennym życiu duchowością świętej i modliły się w apostolskich intencjach Kościoła – mówi karmelita o. Łukasz Kasperek. Jak wyjaśnia, każdy sam wybiera konkretną modlitwę i wpisuje w deklaracji. Karmelici zwracają uwagę, by w intencjach była jakaś doza bezinteresowności, modlitwa za innych, nie tylko za siebie i bliskich. – Zawsze chodzi nam o apostolskie intencje Kościoła. Kościół pragnie zbawienia wszystkich ludzi, więc i my w duchu św. Tereski modlimy się za tych, którzy się od Boga oddalili – mówi o. Kasperek. Codziennej modlitwie i duchowej łączności członków towarzyszą doroczne zloty przyjaciół św. Teresy.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Z czasem Krąg Przyjaciół św. Teresy zaczął się zacieśniać. Dziś działa tylko w Lublinie, gromadząc około 25 osób. Spotkania odbywają się trzy razy w miesiącu, w pierwszą, drugą i trzecią środę. – Najpierw uczestniczymy we Mszy św., potem mamy spotkanie tematyczne, po którym proponujemy kawę i herbatę oraz swobodne rozmowy – wyjaśnia o. Łukasz Kasperek. – W pierwszą środę zawsze pochylamy się nad jakimś tematem „tereskowym”. W ostatnich dwóch latach przeczytaliśmy jej Dzieje duszy. Każdy czytał prywatnie w domu, a podczas spotkania dzieliliśmy się tą lekturą, stawialiśmy sobie pytania w odniesieniu do samej św. Teresy i w odniesieniu do nas. W drugą środę postanowiliśmy pochylić się nad Słowem Bożym, więc robimy takie skrócone Lectio Divina. Podczas trzeciego spotkania jest wystawienie Najświętszego Sakramentu i adoracja. Następnie gromadzimy się na agapie, np. świętujemy imieniny. To okazja do bliższego poznania i zawiązywania przyjaźni. Powracamy też do pomysłu poruszania jakiegoś dowolnego tematu z duchowości św. Teresy lub bieżącego, który nas nurtuje – wyjaśnia duszpasterz grupy. W sposób szczególny krąg celebruje triduum św. Tereski we wrześniu (29. i 30.), przed liturgicznym wspomnieniem świętej, które przypada 1 października. Raz w roku ma miejsce wyjazd integracyjny. – Zapraszamy wszystkich, którym bliska jest postać Małej Tereski – mówi karmelita.
Twórca Ośrodka św. Teresy i obecny duszpasterz kręgu przyjaciół o. Łukasz Kasperek po raz pierwszy zetknął się z Małą Tereską w nowicjacie. W 1994 r. został wydelegowany do Lisieux jako reprezentant polskich karmelitów bosych na międzynarodowy kurs. Była to piękna okazja do poznania miejsc życia świętej, w tym sanktuarium i klasztoru, w którym żyła. Na drzwiach celi św. Teresa wyryła napis: „Jezus jest moją największą miłością”.