Urodził się 25 września 1928 r. w Zagłębiu, w Sosnowcu-Klimontowie. Do kapłaństwa przygotowywał się przez studia filozoficzno-teologiczne w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ksiądz Miklasiński szczycił się faktem, że był studentem Karola Wojtyły i tym, że ostatnia ocena w indeksie w 1954 r. została wpisana ręką przyszłego papieża. Święcenia kapłańskie przyjął 6 stycznia 1954 r.

Droga kapłańska

Pracował w parafii Świętej Rodziny w Pankach, w latach 1958-60 – w Kurii Biskupiej w Częstochowie, a w latach 1960-64 – w parafii katedralnej. Był wikarym w Rędzinach (1964-66), a następnie administratorem (1966--75) i proboszczem w Porębie (1975-80). W lipcu 1980 r. otrzymał nominację na proboszcza parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Zawierciu, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę, to jest do 21 czerwca 2004 r. Wspominał o nim na łamach Niedzieli ks. inf. Ireneusz Skubiś: „Był to człowiek bardzo żywotny, pracowity i ogromnie oddany Kościołowi. Nie ustawał w bardzo szeroko rozumianej pracy duszpasterskiej. Interesował się życiem społecznym, na wiele rzeczy zwracał baczną uwagę swoją i wiernych, lubił punktować i podkreślać sprawy ważne. Lubiany przez kapłanów, był też duszpasterzem cenionym w swojej pracy. Znane są jego liczne czyny miłosierdzia wobec potrzebujących – nie zostawiał praktycznie nic dla siebie, oddawał wszystko. Często mówił o stołówce dla biednych, którą zorganizował – było to jego marzenie i pasja życiowa”.