Gdy mówimy o władzy, najczęściej kojarzy nam się ona z królem rządzącym swoim królestwem, siedzącym na tronie, albo ze znamienitym urzędem prezydenta czy premiera. W przypadku Chrystusa jest zupełnie inaczej. Jego władza nie jest taka jak ta ziemska. Nie jest oparta na sile, przymusie czy dominacji. Jest to miłość, służba i prawda. Chrystus jest władcą – Królem, którego „tronem” jest krzyż, a „berłem” miłosierdzie.

W Piśmie Świętym znajdziemy obraz Jezusa jako Tego, któremu „dana jest wszelka władza w niebie i na ziemi” (por. Mt 28, 18). Ta władza wynika nie z przymusu, lecz z Boskiej natury Jezusa i Jego posłuszeństwa Ojcu aż do śmierci. W Liście do Filipian możemy przeczytać: „Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię” (2, 9). Chrystus nie zdobył władzy, ale została ona objawiona w Jego uniżeniu i ofierze.