Wspominając dzisiaj Chrystusa i Jego śmierć na krzyżu, chciałbym i wam, i sobie przybliżyć pytanie, którego nie należy unikać: czy przez drogę małżeńską, rodzinną, samotną dojdziesz do domu Ojca? To się stanie dzięki dobrej, szczęśliwej śmierci. Warto w obliczu ukrzyżowanego Pana, umierającego na krzyżu, modlić się o swoją szczęśliwą śmierć.
Co to znaczy: szczęśliwą? Taką, która doprowadzi do domu Ojca. Jak to robić? Po pierwsze: nie bać się myśleć o swojej śmierci. Po drugie: mówić o niej, także w domu. Kiedyś już wam wspominałem, że zrobiono taki eksperyment pedagogiczny we Francji, a mianowicie: żeby nie stresować dzieci, wykreślono z podręczników szkolnych temat śmierci, uważając, że wtedy będą dzieci spokojniejsze, nie będą się straszyły śmiercią. Okazało się, że wyszło jeszcze gorzej, niż przewidywano, bo i tak człowiek się spotyka ze śmiercią. A kiedy ona przychodzi jakby znienacka - dopiero wtedy jest szok! Dlatego lepiej mówić o śmierci.
Przypominam sobie tę rozmowę u nas w domu, w której mama i ojciec mówili wyraźnie nam: „Kiedy zobaczysz, że siły mi odchodzą, zawołaj księdza”. Jeśli takiej postawy nie ma, co się dzieje? Człowiek ma dni czy godziny policzone, jest już w agonii, a rodzina cała odbywa konsylium, jak okłamać chorego, że on jeszcze pożyje. Proszę uzgodnić to, gdy chodzi o własną śmierć, żeby cię nie cyganili.
Jak to dobrze, że po zbadaniu mojego gardła powiedziano mi prawdę - jak to dobrze! Wtedy dopiero stajesz w prawdzie i prawda ustawia cię we właściwej pozycji. Cóż z tego, że odwiedzasz chorego w szpitalu, wleczesz ze sobą słoiki z gruszkami, jakieś kabanosy, które już są niepotrzebne? Lepiej oddać to biednym, a zająć się tym, co jest najważniejsze. Wiele trzeba w tej dziedzinie zreformować w naszym podejściu do śmierci, do umierania; nasze pogaństwo jest okropne!
Ażeby się doczekać szczęśliwej, dobrej śmierci, która prowadzi do domu Ojca, trzeba poregulować wszystkie długi moralne i materialne. Pooddawaj te książki (niektórzy mi nawet pokradli książki w duszpasterstwie - będziesz w czyśćcu za nie siedział, a jak myślisz?!), pooddawaj rzeczy pożyczone, pieniądze nieoddane, ureguluj długi moralne, przeproś się. Jeżeli twoja fortuna kręci się wspaniale, a jest nieuczciwie zarobiona - oddaj pół dla ubogich! Wyraźnie to mówię! Ureguluj wszystko, bo śmierć przyjdzie i do ciebie. Czas szybko płynie! Pomyśl o tym już dzisiaj, aby przez szczęśliwą śmierć wrócić do domu Ojca.