Reklama

Temat tygodnia

Odpusty w Kościele

Niedziela sosnowiecka 35/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Odpust jest darowaniem doczesnej kary za grzechy. Odpust może uzyskać wierny po odpowiednim przygotowaniu, wypełnieniu określonych warunków Kościoła, który jako „służebnica autorytatywnie rozporządza i dysponuje skarbcem zadośćuczynienia Chrystusa i Świętych”. Odpusty towarzyszą niektórym ważnym wydarzeniom w życiu Kościoła, takim jak święto patronalne parafii czy uroczystość Wszystkich Świętych, kiedy to można uzyskać odpust za zmarłych.
W historii narosło wiele opinii na temat odpustów. Jednak podczas trwania Soboru Watykańskiego II zainteresowano się tą ważną sprawą. Z tej racji po Soborze Papież Paweł VI ogłosił w Konstytucji Apostolskiej Indulgentarium doctrina z 1 stycznia 1967r. poprawioną naukę w zakresie praktyki odpustów. Podaje ją w sposób skondensowany w kanonach 992-997 Kodeks Prawa Kanonicznego Jana Pawła II z roku 1983.
Objawienie Boże poucza nas, że grzechy pociągają za sobą kary, a gładzone są poprzez cierpienie, trudy życia czy też śmierć. Chrześcijanin popełniający grzech otrzymuje w sakramencie pokuty odpuszczenie winy, natomiast pozostaje jeszcze tzw. kara doczesna. Darowanie kary doczesnej określa się terminem „odpust”, którego uzyskanie zakłada szczerą wewnętrzną przemianę oraz wypełnienie przepisanych uczynków. Odpust może być cząstkowy lub zupełny, w zależności od tego, czy uwalnia od kary doczesnej w części czy w całości. Papież Paweł VI zniósł odpusty określane konkretnym czasem, ponieważ w wieczności nie ma czasu. Wierny może uzyskać odpust cząstkowy lub zupełny tylko za siebie lub ofiarować go za zmarłego, ale za nikogo z żyjących, ponieważ każdy człowiek sam jest w stanie dokonać przemiany swojego życia i wypełnić wymagane do otrzymania odpustu warunki. Odpust zupełny można uzyskać tylko jeden raz w ciągu dnia, z wyjątkiem osób w obliczu śmierci, natomiast cząstkowe można uzyskiwać w ciągu jednego dnia wielokrotnie.
17 września 1999r. przedstawiony został nowy wykaz odpustów, w którym przypomniano warunki uzyskania określonego odpustu. Pierwszym z nich jest właściwe usposobienie tego, kto stara się o uzyskanie odpustu. Właściwe usposobienie oznacza postawę chrześcijanina, na którą składa się: szczera wewnętrzna przemiana, zachowanie stanu łaski uświęcającej, brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu oraz żywa intencja uzyskania odpustu. Drugi z warunków dotyczy określonych czynności, tzw. uczynków pokutnych, spowiedź, Komunia św. i modlitwa w intencji Ojca Świętego (Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo lub inne). Dalsze akty zależą już od rodzaju odpustu i może to być np. nawiedzenie Bazyliki św. Piotra w Rzymie albo pielgrzymowanie do Jerozolimy, ale także odprawienie Drogi Krzyżowej lub spełnienie innych pobożnych uczynków. Warto dodać, że spowiedź nie jest konieczna za każdym razem, ważne jest, żeby być w stanie łaski uświęcającej.
Przeżywamy Rok Eucharystii, który jest wyjątkową okazją do skorzystania z łaski uzyskania odpustu. Ojciec Święty Jan Paweł II przyznał specjalne odpusty na Rok Eucharystii, który rozpoczął się w październiku 2004r. Dekret w tej sprawie - Miraculorum maximum z dnia 25 grudnia 2004 r. - ogłosiła Penitencjaria Apostolska. Obowiązuje on przez cały Rok Eucharystii.
Dekret ogłasza, iż „udziela odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego z duszą całkowicie pozbawioną przywiązania do jakiegokolwiek grzechu) za każdym razem, gdy wierni uczestniczą z powagą i pobożnie w świętym obrzędzie lub nabożeństwie ku czci Najświętszego Sakramentu, wystawionego uroczyście lub przechowywanego w tabernakulum”.
Wierni, którzy ze względu na chorobę lub z innych słusznych względów nie mogą nawiedzić Najświętszego Sakramentu, mogą uzyskać odpust zupełny w swoim domu. W takim wypadku muszą, zachowując trzy warunki zwyczajne, duchowo nawiedzić Najświętszy Sakrament oraz odmówić Modlitwę Pańską i Wierzę w Boga, dodając jedno wezwanie do Jezusa Sakramentalnego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Przyjaciel Anioł Stróż

Niedziela Ogólnopolska 39/2015, str. 26-27

[ TEMATY ]

anioł

Anioł Stróż

Karol Porwich/Niedziela

2 października obchodzimy w Kościele wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów. Zazwyczaj w liturgii upamiętnia się imiona świętych, ale Aniołowie Stróżowie są uosobieniem działania Bożej Opatrzności. Chociaż więc nie znamy ich z imienia, rola ich jest szczególna. W granicach świętych obcowania dane jest nam przeżywać więź z istotami, o których wiemy niewiele, ale których ślady obecności zapisane są w świadomości Kościoła, a także w doświadczeniu wierzących.

Czy aniołowie istnieją naprawdę, a jeśli tak, to kim są? Choć nasza wiara pełna jest odniesień do niebieskich duchów, do istot widzialnych i niewidzialnych, do ich działania i obecności, to często tak naprawdę nie wiemy, jak włączyć ich istnienie do naszej codzienności, by było owocne, realne i skuteczne, a przy tym by nie przesłaniało nam Boga.
CZYTAJ DALEJ

Nowe informacje o życiu siostry Łucji, uczestniczki objawień fatimskich

2025-09-30 19:10

[ TEMATY ]

objawienia fatimskie

nowe informacje

siostra Łucja

Coimbra – Muzeum S. Łucji/ zdjęcia: Grażyna Kołek

Na rynku wydawniczym w Portugalii pojawiły się dwie publikacje zawierające wspomnienia siostry Łucji dos Santos, karmelitanki bosej, która była jedną z trojga uczestników objawień maryjnych w Fatimie trwających pomiędzy 13 maja i 13 października 1917 roku.

Jedną z nowości jest książka autorstwa siostry Ângeli Coelho, wicepostulatorki procesu beatyfikacyjnego portugalskiej wizjonerki, zatytułowana „Viver na Luz de Deus” (Żyjąc w Bożym świetle). Publikacja, której współautorem jest francuski karmelita bosy o. François Marie Léthel, została wydana przez Edições Carmelo. Rzuca ona nowe światło na życie siostry Łucji.
CZYTAJ DALEJ

Rzym: rozpoczęto starania o beatyfikację Carlo Casiniego – obrońcy życia ludzkiego

2025-10-02 10:39

[ TEMATY ]

beatyfikacja

Autorstwa Quirinale.it, Attribution/commons.wikimedia.org

Giorgio Napolitano i Carlo Casini

Giorgio Napolitano i Carlo Casini

Wczoraj, 1 października, na tablicy ogłoszeń Wikariatu Rzymskiego wywieszono edykt, który oficjalnie rozpoczyna proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny Carlo Casiniego, założyciela Ruchu na rzecz Życia, zmarłego 23 marca 2020 r. w swoim rzymskim domu w wieku 85 lat.

W tej wstępnej fazie Trybunał diecezjalny Wikariatu Rzymskiego przystępuje do gromadzenia dokumentów i świadectw osób, które znały Casiniego, „uroczego męża i przykładnego ojca - czytamy w dokumencie - człowieka głęboko wierzącego w Boga, zakochanego w Chrystusie i Jego Ewangelii, wiernego Kościołowi i jego nauczaniu, przyjaciela maluczkich i najuboższych, odważnego, przekonanego, wiarygodnego, kompetentnego i konsekwentnego, niestrudzonego obrońcy życia ludzkiego od momentu poczęcia”. Przypomniano, że swe zaangażowanie w politykę przeżywał jako „najwyższą formę miłości”, stając się „znakiem i konkretnym świadectwem działania Boga na rzecz człowieka”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję