Te słowa mogliśmy przekazać Ojcu Świętemu w imieniu wszystkich mieszkańców ziemi łańcuckiej, dzięki Adamowi Krzysztoniowi, staroście powiatu łańcuckiego, inicjatorowi i organizatorowi pielgrzymki do Grodu Apostołów, która odbyła się w dniach 22-27 października 2001 r. A stało się to za przyczyną... św. Michała Archanioła, który od XIV w. jest opiekunem i patronem Łańcuta.

Pracując nad koncepcją przyszłego herbu powiatu łań cuckiego, w myśl zaleceńd I Krakowskiego Kolokwium Heraldycznego, Pan Starosta połączył elementy herbów: województwa podkarpackiego (krzyż kawalerski) oraz miasta Łańcuta (Św. Michał walczący ze smokiem). Projekt herbu został przyjęty z dużym uznaniem i zaakceptowany. Zgodnie z wolą społeczności lokalnej utrzymana została tradycja, "że św. Michał umieszczony w herbie powiatu patronować będzie całej okolicy". Potem narodził się pomysł, aby każdego roku, w dniu 29 września wręczać statuetkę św. Michała Archanioła ludziom szczególnie zasłużonym dla powiatu łańcuckiego. Pragnieniem Adama Krzysztonia było wręczenie pierwszej statuetki osobie najbardziej godnej, służącej dobru na całym świecie i w naszej ojczyźnie, a więc i na tym skrawku, jakim jest ziemia łańcucka - Jego Świątobliwości Janowi Pawłowi II. Ta idea zainicjowała pielgrzymkę przedstawicieli władz miasta i powiatu do Rzymu.

Podróż rozpoczęła się Mszą św. w łańcuckiej farze koncelebrowaną przez księży, którzy nas żegnali i tych, którzy z nami rozpoczynali pielgrzymowanie: ks. Władysława Kenara, dziekana I dekanatu w Łańcucie; ks. Mieczysława Biziora, proboszcza z Kraczkowej, i ks. Mariana Bocho, duszpasterza samorządowców, dyrektora Caritas w Przemyślu. W atmosferze radości i wielkiej życzliwości ze strony organizatora i kapłanów zaczęły się nasze wspólne dni w autokarze, wypełnione modlitwą, śpiewem i ewangelizacją, prowadzoną bardzo ciekawie przez ks. Mariana. Pierwszym miastem, które podziwialiśmy była Florencja z zachwycającym kościołem Świętego Krzyża, drugim - Rzym, do którego dotarliśmy wieczorem 23 października.

W środę wcześnie rano wyruszyliśmy do Watykanu. Nasza grupa, ubrana w czapeczki, chusty i koszulki w żółtym kolorze, z dużym transparentem, przyciągała szczególną uwagę. Radość zaczynała w nas śpiewać w miarę zbliżania się audiencji. I wreszcie chwila, którą potem mieliśmy powtarzać w pamięci tysiąckrotnie. Upragniony, wymodlony, najpiękniejszy moment: Ojciec Święty tuż obok nas w odkrytym samochodzie. Przygotowane słowa zamarły na ustach, bo zamarły w nas serca. W ciszy przejechał przed nami, wiele osób płakało. Gdy po raz drugi pojawiło się papamobile, głośno pozdrawialiśmy Ojca Świętego, a On nas błogosławił...

Półprzytomni ze szczęścia słuchaliśmy katechezy, pozdrowień. A potem oddaliśmy serca naszej delegacji, tym, którzy mogli być jeszcze bliżej... Starosta Łańcucki powiedział: "Kochany Ojcze Święty! Pragnę w imieniu samorządów i mieszkańców powiatu łańcuckiego przekazać Ci statuetkę św. Michała Archanioła, patrona naszego, z zapewnieniem modlitwy". Wraz ze starostą, Adamem Krzysztoniem, hołd Papieżowi złożyli przedstawiciele władz miasta i powiatu: Jerzy Szczygieł, burmistrz Łańcuta; Zbigniew Łoza, wójt gminy Łańcut; Andrzej Benedyk, wójt gminy Żołynia; Zbigniew Kuźniar, wójt gminy Markowa; Kazimierz Gołojuch, wójt gminy Czarna; Krzysztof Wojnar, zastępca Komendanta PPSPoż.; ks. Mieczysław Bizior, a także najmłodszy uczestnik pielgrzymki, czteroletni Adrian Pokrywka, którego Ojciec Święty przytulił i ucałował. Błogosławieństwo Ojca Świętego zakończyło audiencję, ale ona jest wciąż w naszych sercach...

Potem mieliśmy jeszcze jedno miłe spotkanie na pl. Świętego Piotra, z naszym abp. Józefem Michalikiem, któremu z okazji 15-lecia otrzymania sakry biskupiej piosenką złożyliśmy życzenia. Później zwiedzaliśmy Bazylikę św. Piotra, fascynujące Muzea Watykańskie, uczestniczyliśmy we Mszy św. w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy i powędrowaliśmy na Eskwilin do bazyliki Santa Maria Maggiore. Następny dzień przyniósł nowe przeżycia duchowe: Mszę św. odprawioną w katakumbach św. Kaliksta, nawiedzenie kościółka Quo vadis, Domine?, Bazyliki św. Pawła za Murami. A potem Forum Romanum, Koloseum, Kapitol i Matka Kościołów na Lateranie. Zwiedzanie Wiecznego Miasta zakończyliśmy modlitwą na Świętych Schodach. W ostatnim dniu we Włoszech odwiedziliśmy św. Franciszka i piękny Asyż.

Pielgrzymka ubogaciła nas wewnętrznie bliskością Ojca Świętego, napełniła nas Jego dobrocią, miłością i pokojem. Wzmocniła naszą wiarę modlitwami na grobach Apostołów, u św. Franciszka w Asyżu, w katakumbach i w autokarze. Owocne też były minirekolekcje prowadzone w czasie jazdy. Ostatnia katecheza pt. Miłość świadectwem wiary skłoniła nas do złożenia świadectwa, wyrażonego śpiewem. Dzięki znakomitej organizacji i zdyscyplinowaniu naszej grupy zwiedziliśmy tak wiele w tak krótkim czasie. Serdeczność, życzliwość i poczucie humoru Kapłanów, Pana Starosty i wszystkich uczestników sprawiły, że te dni bogate w przeżycia, były dla wielu spełnieniem marzeń.