Jeden z ostatni punktów pierwszej części dokumentów synodalnych
dotyczy przekazania majątku przy zmianie proboszcza. Odchodzący z
parafii kapłan lub administrator ma obowiązek przekazać to, co przyjął
od poprzednika zgodnie z księgą inwentarzową, oraz pozostawić to,
co za jego kadencji zostało nabyte na rzecz parafii.
Po śmierci proboszcza lub innych kapłanów dziekan w obecności
przedstawiciela Rady Parafialnej ustala, co należy do majątku kościelnego,
a co stanowi własność osobistą zmarłego kapłana. Spadkobiercy mogą
przejąć jedynie to, co stanowiło bezsporną własność kapłana-spadkodawcy.
Nowo mianowany proboszcz ma obowiązek przejąć po poprzedniku
całą administrację i rzeczy stanowiące własność parafii, które winny
być uwidocznione w księdze inwentarza. Za sporządzenie protokółu
zdawczo-odbiorczego odpowiedzialny jest dziekan. Kopia protokółu
winna być złożona w Kurii Diecezjalnej. W dokumencie tym winno wymienić
się wszystkie spostrzeżenia dotyczące stanu zachowania kościoła i
jego wyposażenia, budynków parafialnych i rzeczy ruchomych oraz wszelkie
zobowiązania finansowe, odpowiednio udokumentowane. Zobowiązania
parafialne pokrywają obaj proboszczowie, ustępujący i przyjmujący,
zgodnie z przyjętym podziałem dochodów. Ustalenia polubowne powinny
być zapisane w protokóle zdawczo-odbiorczym. Proboszcz przewidujący
zmianę w obsadzie parafii lub przed przejściem w stan emerytalny,
winien unikać rozmyślnego zaniedbania uprawy ziemi parafialnej i
innych prac mających na celu właściwe funkcjonowanie i utrzymanie
ruchomości parafialnych. Proboszcz obejmujący parafię powinien otoczyć
staranną opieką przyjęte mienie, a o poprzedniku, który odszedł do
wieczności, pamiętać w modlitwach z wiernymi i we Mszach św. w jego
intencji.
Synod przypomina, że każdy kapłan diecezjalny zobowiązany
jest do napisania testamentu i złożenia go w Kurii Diecezjalnej.
Testament może być uaktualniany lub pisany na nowo, tak aby bardziej
odpowiadał faktycznemu stanowi rzeczy. Każdy kapłan ma prawo swobodnego
dysponowania swoimi dobrami. Ponieważ dobra te w większości przypadków
pochodzą z ofiarności wiernych, dlatego zachęca się kapłanów, aby
przeznaczali je na rzecz Kościoła lub inne cele szlachetne. Zwykle
testament składa się z dwóch części: duchowej i materialnej. W części
duchowej powinny być wyrażone sprawy dotyczące wdzięczności Bogu
za dar życia i życzliwość doznaną wśród ludzi. Część zaś druga powinna
zawierać wyrażenie woli odnośnie do przekazania prawa własności do
rzeczy materialnych. Dla jasności sprawy w testamencie należy wyznaczyć
wykonawcę testamentu oraz spadkobiercę. Można także zamieścić zapisy
testamentalne. Dla ważności testament winien być napisany własnoręcznie (
odręcznie), podpisany i zaopatrzony w datę z podaniem miejsca napisania.
cdn.
Pomóż w rozwoju naszego portalu