Punktualnie o godz. 12, 25 marca 1992 r., Radio Watykańskie ogłosiło, że Ojciec Święty Jan Paweł II bullą „Totus Tuus Poloniae Populus” utworzył 13 nowych diecezji. Wśród nowych diecezji została wymieniona także diecezja rzeszowska. Dziś już 15 lat upłynęło od tego historycznego momentu. Diecezja otrzymała od Pana Boga w tym okresie bardzo wiele, za co chcemy uroczyście podziękować w przeddzień erygowania diecezji, 24 marca 2007 r. Centralna uroczystość odbędzie się w katedrze rzeszowskiej, rozpoczęcie o godz. 9.30, a o godz. 11 uroczysta Msza św. pod przewodnictwem Biskupa Rzeszowskiego z udziałem przedstawicieli parafii. W niedzielę 25 marca dziękczynienie we wszystkich parafiach diecezji.
Plany reorganizacji podziału administracyjnego Kościoła w Polsce pojawiały się już znacznie wcześniej, co służyłoby zbliżeniu biskupa do swoich diecezjan, a jednocześnie przyczyniło się do ożywienia działalności duszpasterskiej, charytatywnej. Mówiło się wtedy o podziale dużych terytorialnie i ludnościowo diecezji. Ale nikt nie myślał, iż powstanie diecezja rzeszowska. Wizyta Jana Pawła II w Rzeszowie 2 czerwca 1991 r., kiedy dokonał beatyfikacji bł. Józefa Sebastiana Pelczara, była prawdopodobnie momentem przełomowym. I tak niecały rok później na mapie nowego podziału administracyjnego Kościoła w Polsce znalazła się nowa diecezja, której stolicą stało się miasto Rzeszów. Nowa diecezja powstała z wydzielenia pięciu dekanatów z diecezji tarnowskiej (dekanat gorlicki, biecki, sędziszowski, ropczycki i kolbuszowski) oraz 14 dekanatów z diecezji przemyskiej (cztery dekanaty rzeszowskie, sokołowski, tyczyński, czudecki, frysztacki, strzyżowski, jasielski wschodni i zachodni, brzostecki oraz żmigrodzki). Diecezja liczyła 600 tys. mieszkańców, 423 księży diecezjalnych oraz 68 zakonnych i 224 siostry zakonne. Kościołem katedralnym został ustanowiony kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, który rok wcześniej poświęcił sam Papież Jan Paweł II. Patroni diecezji to św. Józef Sebastian Pelczar i bł. Karolina Kózka.
Pierwszym biskupem rzeszowskim został mianowany dotychczasowy biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, bp Kazimierz Górny, zaś biskupem pomocniczym bp Edward Białogłowski, który już wtedy pracował w Rzeszowie, pełniąc funkcję biskupa pomocniczego diecezji przemyskiej.
Rozpoczynający się jubileusz 15- lecia naszej diecezji jest okazją do podsumowań, ale winien służyć wspólnej mobilizacji, by cel, jakim jest nasza osobista świętość, jeszcze lepiej realizować.
Stygmatyk z Pietrelciny znany jest powszechnie jako charyzmatyczny spowiednik i wybitny kierownik duchowy. Na sprawowane przez niego Msze święte przybywały tłumy. Był także zakonnikiem, bratem mniejszym kapucynem. Czym charakteryzowało się jego podejście do zakonu, w którym wzrastał duchowo, cierpiał i umarł szczęśliwy?
Francesco (Franciszek) Forgione – przyszły Ojciec Pio – dzięki danym mu od Boga duchowym wizjom, jeszcze przed wstąpieniem do zakonu zrozumiał, że jego życie będzie walką, duchową walką z wrogiem zbawienia i nieprzyjacielem człowieka – diabłem. Jednakże w kampanii tej zajął miejsce po stronie Zwycięzcy, a poprzez mistyczne widzenia poznał także, że zawsze może liczyć na Boże wsparcie, które wyprowadzi go z każdej trudności.
– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!
Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
IV Forum Liderek i Duszpasterzy Wspólnot dla Kobiet
W sobotę, 25 października br., w Warszawie pod hasłem „Budujemy jedność. Niesiemy nadzieję" odbędzie się IV Ogólnopolskie Forum Liderek i Duszpasterzy Wspólnot dla Kobiet. Wydarzenie organizowane jest przez bp. Wiesława Szlachetkę, delegata KEP ds. Duszpasterstwa Kobiet oraz Krajową Radę ds. Duszpasterstwa Kobiet przy Delegacie KEP.
Podczas Forum będzie przestrzeń na wspólną modlitwę, zapoznanie się oraz wymianę myśli w kontekście tego, w jaki sposób kobiety mogą przyczynić się do budowania jedności tam, gdzie działają, pracują i żyją. Będzie to również czas poszukiwania tego, co łączy oraz zachęty do wzajemnego słuchania i dialogu w duchu szacunku, oraz odkrywania na nowo źródła jedności, którym jest Bóg.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
