Anna Bensz-Idziak: - Od kiedy Caritas realizuje program „Indywidualne ścieżki kariery zawodowej szansą dla osób niepełnosprawnych”? Z jakimi problemami spotykacie się podczas pracy?
Ks. Andrzej Kołodziejczyk: - Program ruszył w październiku ubiegłego roku i realizowany jest w 44 ośrodkach diecezjalnych w całej Polsce. Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej prowadzi dwa ośrodki - w Zielonej Górze i w Gorzowie Wlkp. Przez te kilka miesięcy pracy największym problemem, z którym mamy do czynienia, jest pozyskiwanie ludzi, którzy chcieliby brać udział w tych warsztatach. Ta trudność szczególnie wynika z tego, że szukamy osób niepełnosprawnych mieszkających w małych miejscowościach, gdzie ich potrzeby są marginalizowane przez środowisko. Ci ludzie boją się utraty renty, boją się pytać o to, jakie mają prawa, i dlatego bardzo często nie korzystają z nich. Ludzie niepełnosprawni bardzo często nie korzystają ze swoich praw, bo nie chodzą, nie dopytują się, nie mają dostępu do internetu, często nie są zrzeszeni w żadnych organizacjach, są marginalizowani społecznie, a przez to również zawodowo, bo skoro wydaje im się, że nie mają praw, nie będą też szukać pracy dla siebie.
- Czy uczestnicy warsztatów są zainteresowani podjęciem pracy zawodowej, a jeśli tak - to jakie mają możliwości?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
- Spotykamy osoby, którym nie zależy na podjęciu pracy, ale są też osoby, które chcą pracować, ale nie wiedzą, jak się do tego zabrać. Podczas naszych warsztatów odkrywają swoje predyspozycje, dowiadują się wiele o sobie, o swoim charakterze, osobowości, otrzymują pełne informacje nt. przysługujących im praw. Pięć osób podjęło już pracę zawodową, część osób zaangażowało się wolontarystycznie w różnych organizacjach. Mamy kilka zakładów, które zgłaszają się do nas z ofertą pracy dla osób niepełnosprawnych. Problem polega na tym, że bardzo często jest praca w Gorzowie, z której osoby mieszkające w małych miejscowościach nie są w stanie skorzystać.
- Podczas warsztatów odbywających się w Myśliborzu powstał apel osób chorych na cukrzycę. Dlaczego?
- Deklaracja osób chorych na cukrzycę jest apelem do społeczeństwa. W warsztatach w Myśliborzu uczestniczyli diabetycy. Siedzieliśmy w kawiarni, rozmawialiśmy, słuchaliśmy opowiadań osób chorych na cukrzycę, którzy na co dzień borykają się z wielkimi problemami. Mówili o sytuacjach, kiedy np. nagle spada poziom cukru we krwi, ciało staje się wiotkie, mowa bełkotliwa, wskutek czego bardzo często przez osoby postronne uznawani byli za nietrzeźwych. Takie osądy bardzo mocno godzą w osoby chore, poniżają je, doprowadzają do strachu przed kolejnym atakiem. Mówili też, że ludzie będący świadkami takich zdarzeń nie wiedzą, jak się zachować. Uświadomiliśmy sobie, jak wielka jest ignorancja dotycząca osób chorych na cukrzycę. Po tym spotkaniu zaproponowaliśmy naszym uczestnikom, by wspólnie usiedli i napisali apel, który by edukował i uwrażliwił społeczeństwo.
Ks. Andrzej Kołodziejczyk
Diecezjalny koordynator programu „Indywidualne ścieżki kariery zawodowej szansą dla osób niepełnosprawnych” realizowanego w Gorzowie Wlkp.
Osoby niepełnosprawne zainteresowane udziałem w warsztatach oraz organizacje chcące nawiązać współpracę w zakresie aktywizacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych prosimy o kontakt z biurami projektu:
Zielona Góra, ul. Kościelna 6, tel./fax (0-68) 325-47-24, 324-43-30 wew. 30,
Gorzów Wlkp., ul. Czereśniowa 15, tel./fax (0-95) 722-91-92.
