Reklama

Niedziela Częstochowska

Abp Wacław Depo: Kto nie ma Boga, wszystko utraca.

– Życzę wam, byście zawsze z Bogiem szli przez życie. Wtedy będziecie mieli bogactwo tego życia i życia wiecznego – mówił abp Wacław Depo 4 października w parafii św. Franciszka z Asyżu w Częstochowie.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

W uroczystość odpustową ku czci św. Franciszka z Asyżu w Częstochowie Sumie przewodniczył i słowo Boże wygłosił abp Wacław Depo. Podczas liturgii konsekrował nowy ołtarz i udzielił sakramentu bierzmowania młodzieży. Ponadto wręczył dzieciom klas III przygotowującym się do I Komunii św. poświęcone różańce oraz modlił się łaskę zdrowia dla proboszcza ks. prał. Romana Szecówki, do tego też zachęcał wszystkich zebranych. W homilii metropolita częstochowski ukazał światła świętości licznych świętych wspominanych w październiku, wśród nich św. Franciszka. Z tej mozaiki świętych wypływa zadanie dla każdego człowieka, którym jest zaproszenie do bliskości z Bogiem. Przez łaskę chrztu wszyscy zostali zanurzeni w życiu Boga. Teraz przyszedł czas, by dać swoją odpowiedź wobec świata, który zdaje się zapominać o Bogu. Przypomniał, że parafię erygował bp Stefan Bareła, kamień węgielny poświęcił św. Jan Paweł II, świątynię konsekrował ówczesny bp Stanisław Nowak, a także rys biograficzny patrona. – Dlaczego świat i Kościół podziwiają i miłują tego świętego na czele z papieżem Franciszkiem? – pytał kaznodzieja. Opowiadając na to pytanie, wskazał na dary, których ludzie pragną, ale bez pomocy Bożej i darów Ducha Świętego nie są w stanie osiągnąć. Są nimi: radość, wolność, prawda, pokój i pojednanie między narodami. – Prawda o Jezusie Synu Boga, Odkupicielu, jest niezmienna. On wyznacza kierunki naszego życia, ale jesteśmy wolni. Dlaczego w imię tej wolności przygotowaliśmy do umocnienia darem Ducha Świętego – mówił do młodych abp Depo i dodał, że niektórzy z nich rezygnują z katechezy, a ci, którzy przyjmują bierzmowanie, wybrali świadomie, w wolności i opowiedzieli się po stronie Boga. Dlatego zachęcał wszystkich zgromadzonych: – Prośmy Ducha Świętego o potrzebne moce do przeźroczystego świadectwa wiary i postępowania według jej zasad. Niech nasi święci patronowie również ci, których wybraliście w sakramencie bierzmowania, wstawiają się za nami.

Mówią wierni

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Święty Franciszek jest dla mnie wzorem i autorytetem. To patron mojego kościoła i modlę się przez niego wstawiennictwo. Był bardzo rozmodlony – jedna z parafianek.

– Bardzo lubię chodzić do mojej parafii. Często wspominam św. Franciszka, jego dobrość i miłość. Jest naszym patronem. Każdego roku przychodzimy na odpust – Danuta.

Młodzież, która przyjęła dary Ducha Świętego wobec wspólnoty Kościoła zapewniła abp. Depo: – Pragniemy żyć w trwałej przyjaźni z Chrystusem. Słowami, czynami, całym życiem dawać świadectwo wiary. W trudnych chwilach słowo Księdza Arcybiskupa nas umocni, rozjaśni ciemności.

W uroczystości uczestniczyli m.in. księża diecezjalni i pauliści, chór parafialny, przedstawiciele ruchów duszpasterskich parafii, Liturgiczna Służba Ołtarza oraz wierni.

Z dziejów parafii św. Franciszka z Asyżu

Bp Stefan Bareła, nie mogąc uzyskać zgody władz polityczno-administracyjnych na ustanowienie parafii, dnia 17 października 1969 roku erygował wikariat terenowy obejmujący obszar parafii św. Franciszka z Asyżu. Wierni gromadzili się w niewielkiej wybudowanej na początku XX wieku kaplicy św. Anny. Pierwszym wikariuszem terenowym został mianowany ks. Henryk Marciniak, który powiększył kaplicę dobudowując do niej przeszklony przedsionek. On też wybudował w stanie surowym plebanię przy ul. Lubej 26, którą potem stopniowo rozbudowano. Dnia 12 grudnia 1972 roku bp Stefan Bareła erygował parafię ustanawiając pierwszym proboszczem ks. Henryka Marciniaka. Następny proboszcz ks. Stanisław Kosowski przygotował plebanię do zamieszkania. Kolejny proboszcz ks. Józef Franelak po uzyskaniu pozwolenia na budowę Kościoła podjął się realizacji tego dzieła. Projekt kościoła wykonali inż. Andrzej i Zbigniew Białkiewiczowie. W dniu 25 lipca 1982 roku bp Franciszek Musiel poświęcił krzyż i plac pod budowę świątyni. Prace budowlane rozpoczęto 14 sierpnia 1982 roku. Biskup Stefan Bareła 9 października 1983 roku dokonał wmurowania kamienia węgielnego, poświeconego przez Ojca św. Jana Pawła II podczas I pielgrzymki do Ojczyzny. Dnia 30 września bp F. Musiel poświęcił dolny kościół, w którym niebawem zaczęto sprawować liturgię. W dniu 4 października 1987 roku bp. Stanisław Nowak uroczyście poświęcił nowy kościół. W 1992 rozbudowano plebanię. Z inicjatywy ks. Proboszcza Franciszka Dylusa otynkowano plebanię, pokryto dach blacha miedzianą, przygotowano mieszkanie dla wikariusza. W 1995 ufundowano dzwony, a następnie witraż i ławki. W 1997 roku zrekonstruowano dach nad główną nawą kościoła. W 1998 roku w podziemiach kościoła urządzono świetlicę dla dzieci i młodzieży, wyposażoną w stół do ping-ponga, bilard i piłkarzyki. W ostatnich latach zainstalowano granitowe schody prowadzące do kościoła. Jesienią 2009 roku rozpoczęto budowę boiska sportowego do gry w piłkę nożną i siatkówkę.

Źródło: swfranciszek.czest.pl/historia

2020-10-04 17:51

Oceń: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Częstochowa: Rozeznać drogę powołania

„Eucharystia – wielka tajemnica wiary” - to temat rekolekcji powołaniowych, które odbywają się w dniach 17-19 stycznia w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie. Bierze w nich udział 33 młodych ludzi z archidiecezji częstochowskiej, diecezji sosnowieckiej, i kieleckiej, m.in. z Częstochowy, Zawiercia, Pińczyc, Truskolas, Poraja, Gidel, Kamieńska, Sosnowca, Wielunia, Jaworzna, Zadroża, Łobodna, Pradeł, Mysłowic, Przyrowa, Giebła, Poręby Górnej.

Jak podkreślił ks. Michał Pabiańczyk, ojciec duchowny w seminarium, że „podczas rekolekcji młodym ludziom przybliżony jest szczególny wymiar Eucharystii, którym jest mistagogia – wprowadzenie w żywą relacje z Jezusem w liturgii i w życiu codziennym”.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa w tradycji Kościoła

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.

Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
CZYTAJ DALEJ

Tysiąc lat misji. Siostry zakonne w służbie polskiej tożsamości

2025-04-14 07:30

[ TEMATY ]

Chrzest Polski

pl.wikipedia.org

Jan Matejko "Zaprowadzenie chrześcijaństwa"

Jan Matejko Zaprowadzenie chrześcijaństwa

14 kwietnia w Polsce obchodzone jest Święto Chrztu Narodu i Państwa – rocznica wydarzenia, które zapoczątkowało chrześcijańskie dzieje kraju, będącego dziś jednym z filarów wiary w Europie. Święto chrztu to wyjątkowa okazja, by przypomnieć o cichej, ale konsekwentnej obecności sióstr zakonnych w historii Polski – kobiet, które od wieków służą Kościołowi, narodowi i najbardziej potrzebującym.

W 966 roku książę Mieszko I przyjął chrzest, wprowadzając Polskę w krąg cywilizacji chrześcijańskiej. Niespełna sześć dekad później jego syn, Bolesław Chrobry, koronował się na króla, kładąc podwaliny pod niezależną monarchię. Te dwa wydarzenia stworzyły fundament polskiej tożsamości – religijnej, społecznej i politycznej. Dla swojej córki Bolesław Chrobry założył pierwszy żeński zakon – benedyktynki.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję