Reklama

Wiara

2021-03-03

#NiezbędnikWielkopostny: Modlitwa serca

Post, modlitwa i jałmużna to według Kościoła katolickiego trzy najważniejsze założenia Wielkiego Postu.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Post ostatecznie ma pomagać każdemu z nas w czynieniu z siebie całkowitego daru dla Boga.
Św. Jan Paweł II

Podziel się cytatem

Od Środy Popielcowej kroczymy wielkopostnymi ścieżkami, które przez pracę nad sobą, modlitwę, sakrament pokuty i pojednania mają nas doprowadzić do wydarzeń paschalnych, do Triduum a w konsekwencji do radości Wielkanocnego Poranka. Niezwykłymi drogowskazami na tej drodze są znane nam praktyki wielkopostne, jak post, modlitwa i jałmużna. Spróbujmy uświadomić sobie ich znaczenie.

Post

Zazwyczaj utożsamiamy go z ograniczeniem pożywienia. Spróbujmy naprawdę odczuć głód, gdyż stwierdzenie o jednym posiłku sytym i dwóch mniejszych nie oddaje prawdy o prawdziwym poście. Niech on nas kosztuje, niech będzie odczuwalny i ofiarowany w istotnych intencjach. Ten wymiar postu zastosujmy również do naszych nawyków, uzależnień i innych form codziennych przyjemności.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Modlitwa

Modlitwa ma być w tym czasie pomocą w pełnieniu uczynków miłosierdzia i we własnej przemianie serca i sumienia. W czasie wielkopostnego niesienia krzyża duchową siłą staje się intymne spotkanie z cierpiącym Chrystusem, którego istotą jest właśnie duch prawdziwej rozmowy ze Zbawicielem. Znajdźmy wiele okazji, by „wejść do swej izdebki i modlić się”.

Jałmużna

Reklama

Kojarzy nam się z datkiem czy włączeniem się w którąś z akcji charytatywnych. Jest to na pewno szlachetna postawa, ale Chrystus czeka przede wszystkim na gest autentycznej miłości drugiego człowieka, na pochylenie się nad nim i ofiarowanie mu cząstki swego człowieczeństwa. Spróbujmy w tak godny sposób przeżyć tegoroczny Wielki Post.

Pomódl się dziś
MODLITWĄ SERCA kard. Leo Suenensa

Panie, daj nam oczy, by widzieć,
daj serce, by kochać, i oddech, by przetrwać.
Gdy Cię błagamy o oczy, to błagamy usilnie -
daj nam swoje oczy, abyśmy widzieli tak,
jak Ty widzisz ludzi, świat, historię,
nasza własną historię.
Daj, abyśmy odnajdywali drogę do twoich myśli,
dzień po dniu i godzina po godzinie.
Pozwól nam stać się powoli tym, po co nas stworzyłeś.
Daj nam swoje spojrzenie, postaw nas przy swoim boku,
uczyń nas pojętnymi uczniami swego słowa,
które rozjaśnia i przemienia całe życie.
Daj nam serce, by kochać, serca z ciała i krwi, nie z kamienia,
abyśmy kochali Boga i ludzi serdecznie.
Daj nam swoje serce, abyśmy naprawdę kochali,
a o nas samych zapominali.
Panie, już czas, aby w nas biło Twoje Serce,
a nie nasze, które tak źle bije.
Daj nam swoje Serce, aby kochać naszego Ojca.
Daj nam swoje Serce, aby kochać Maryję, naszą Matkę.
Daj nam swoje Serce, aby kochać ludzi, Twoich i naszych braci.
Daj nam swoje tchnienie do modlitwy z głębin,
Do modlitwy, której Ty jesteś natchnieniem i Twój Duch,
która rodzi się w nas i tęskni na Pełnią Pana,
i woła o Ciebie, o Twój powrót. Przyjdź! Amen.

WYZWANIE: Pomódl się dziś za osoby z twojego otoczenia, z którymi ci "nie po drodze". Poleć w modlitwie tych, którzy nie darzą cię sympatią, z którymi ciężko ci się dogadać. Oddaj te osoby Jezusowi przez Serce Maryi.

Podziel się cytatem

2021-03-02 22:01

Oceń: +44 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielki Wtorek - Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz

[ TEMATY ]

#NiezbędnikWielkopostny

Adobe Stock

Co obecnie najbardziej kusi mnie do zamykania się przed Jezusem? Czy są we mnie takie przestrzenie, których nie potrafię odkryć przed Jezusem? Przytulę się do Jego serca i będę prosił: „Otwórz we mnie to, czego sam otworzyć nie potrafię”.

W czasie wieczerzy z uczniami Jezus wzruszył się do głębi i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie wyda». Spoglądali uczniowie jeden na drugiego, niepewni, o kim mówi. Jeden z Jego uczniów – ten, którego Jezus miłował – spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?» Ten, oparłszy się zaraz na piersi Jezusa, rzekł do Niego: «Panie, któż to jest?» Jezus odparł: «To ten, dla którego umoczę kawałek chleba i podam mu». Umoczywszy więc kawałek chleba, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. A po spożyciu kawałka chleba wstąpił w niego Szatan. Jezus zaś rzekł do niego: «Co masz uczynić, czyń prędzej! » Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. On więc po spożyciu kawałka chleba zaraz wyszedł. A była noc. Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, dokąd idziesz?» Odpowiedział Mu Jezus: «Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz». Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie». Odpowiedział Jezus: «Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz».
CZYTAJ DALEJ

Dzisiejsza Ewangelia zaprasza do czuwania

2025-04-10 09:58

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Dzisiejsza Ewangelia zaprasza do CZUWANIA. Chodzi bowiem o to, aby nikt z nas nie przegapił swojej „pory”, swojego „czasu”, lecz aby wiedział, kiedy coś szczególnego „dzieje się dla niego albo ze względu na niego”.

E. Gdy nadeszła pora, Jezus zajął miejsce u stołu i apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: + Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Nie będę już jej spożywać, aż się spełni w królestwie Bożym.
CZYTAJ DALEJ

Wezwane do nadziei

2025-04-12 15:30

Marzena Cyfert

II Diecezjalny Dzień Skupienia dla Kobiet

II Diecezjalny Dzień Skupienia dla Kobiet

Trwa II Diecezjalny Dzień Skupienia dla kobiet. Ok. 600 kobiet z całej archidiecezji zebrało się w kościele pw. św. Maksymiliana M. Kolbego, by wspólnie się modlić, przeżywać swoją wiarę i tworzyć radosną wspólnotę.

- Czy jest w Was radość? – pytał na dobry początek bp Jacek Kiciński, zwracając się do zebranych w świątyni i nawiązał do trwające synodu. – Mamy piękny czas w archidiecezji wrocławskiej. „Uczyńcie wszystko, co powie wam Syn” – to słowa Maryi. W ubiegłym roku I Diecezjalny Dzień Skupienia odbył się pod hasłem „Szczęśliwa, która uwierzyła”. A dzisiaj mamy takie słowa: ogród, wymiana spojrzeń, przejście z ciemności do światła, z osamotnienia do drugiego człowieka, ze śmierci do życia – mówił biskup Jacek.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję