Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Był zdolnym kapłanem. Salezjanie pożegnali współbrata

Salezjanie pożegnali swojego współbrata ks. Jacka Jurczyńskiego, duszpasterza w sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Oświęcimiu.

[ TEMATY ]

pogrzeb

salezjanie

MJscreen

Liturgia pogrzebowa ks. Jacka Jurczyńskiego.

Liturgia pogrzebowa ks. Jacka Jurczyńskiego.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Jacek Jurczyński odszedł do Pana w wieku 58 lat, w 38 roku ślubów zakonnych i 30 roku kapłaństwa. Mszę św. pogrzebową sprawowano w sanktuarium w Oświęcimiu. Przewodniczył jej wikariusz inspektora prowincji krakowskiej ks. Zygmunt Kostka. Na początku dziekan dekanatu oświęcimskiego ks. Fryderyk Tarabuła odczytał list kondolencyjny od bp. Romana Pindla, w którym biskup zapewnienia o modlitwie za zmarłego.

W naszej wierze godzina śmierci jest godziną łaski. Ks. Jacek dwa lata był zameldowany w tym domu w Oświęcimiu. Dziś za poetą możemy powtórzyć: on nie umarł, tylko wymknął się naszym oczom. Gdyby opisać go jednym słowem, to: był sobą. Był zdolny, miał szeroką wiedzę. Wiele lat swojego życia z zaangażowaniem siał słowo Boże, którego ziarna padały na ziemię polską i austriacką – mówił salezjanin ks. Stanisław Oskwarek w kazaniu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przełożony wspólnoty salezjanów w Oświecimiu ks. Dariusz Bartocha podkreślił, że wiele osób, które znały ks. Jacka z daleka, pamiętają go najczęściej jako człowieka obdarzonego silnym głosem, odnoszącego się z dużą kulturą, mówiącego krótko i noszącego kapelusz. – Podczas opiniowania, jednego z pierwszych, do posługi akolitatu, kleryka Jacka oceniono w taki sposób: zdrowy, pobożny, pracowity, chętny do pomocy w nauce, dobry organizator, sumienny, w nauce pilny – wspominał ks. D. Bartocha.

Reklama

Zmarłego żegnała rodzina, salezjanie z różnych stron Polski, byli wychowankowie, siostry zakonne i wierni.

Ks. Jacek Jurczyński urodził się 17 czerwca 1963 r. w Krakowie. Pierwsze śluby zakonne złożył 22.08.1983 r. w Kopcu, a wieczyste – 20.08.1989 r. w Lądzie. Święcenia kapłańskie przyjął 18.06.1991 r. w Krakowie. Po święceniach posługiwał najpierw w Oświęcimiu, gdzie był nauczycielem języka niemieckiego i katechizował. Organizował pielgrzymki i wyjazdy. W latach 1992-1995 przebywał w Austrii – najpierw w Klagenfurt, potem w Wiedniu. Tam był wikariuszem parafialnym, katechetą szkolnym i kapelanem szpitalnym. Przez rok był kapelanem sióstr w Kietrzu (1995-1996), a od 1996-2013 przebywał w Krakowie, podejmując różne posługi: ekonoma czy też kapelana w DPS-ach. Od 2007 r. przewodził wspólnocie pw. bł. Józefa Kowalskiego. W 2013 r. został duszpasterzem w parafii w Witowie, w 2016 r. – w Przemyślu, a od 2018 r. – w Oświęcimiu. Tu też pełnił posługę kapelana sióstr i spowiednika. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Teologicznego i Stowarzyszenia Biblistów Polskich, oraz autorem i tłumaczem różnych książek. Zmarł 5 lutego. Spoczął w grobowcu salezjańskim na cmentarzu w Oświęcimiu.

Pisaliśmy o tym w Niedzieli na Podbeskidziu nr 9 na 28 lutego 2021 r.

2021-03-05 11:35

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czcigodnemu jaćmierskiemu Rodakowi…

Niedziela przemyska 44/2012, str. 2

[ TEMATY ]

pożegnanie

pogrzeb

śmierć

Archiwum

Ksiądz Prałat spoczął na przemyskim cmentarzu głównym w grobowcu Kapituły Archikatedralnej

Ksiądz Prałat spoczął na przemyskim cmentarzu głównym w grobowcu Kapituły Archikatedralnej

Takie oto słowa zostały zapisane w dedykacji umieszczonej w książce, którą otrzymałem od ks. prał. Zdzisława Majchra z okazji obłóczyn. Od tamtego momentu wielokrotnie stawał on na mojej drodze powołania. Towarzyszył w życiu seminaryjnym, wspierał modlitwą i rozmową, na którą zawsze znajdował czas pomimo licznych swoich obowiązków. Był obecny w dniu moich święceń kapłańskich i koncelebrował ze mną Mszę św. prymicyjną. Dziś, po kilku latach od otrzymanej dedykacji, w kilku myślach i wspomnieniach pragnę przywołać postać czcigodnego jaćmierskiego Rodaka.
Ks. prał. dr Zdzisław Majcher przyszedł na świat jako syn Andrzeja i Marii z domu Żebrackiej, 15 stycznia 1929 r. w Bażanówce, należącej do parafii Jaćmierz. Szkołę powszechną ukończył w Jaćmierzu, a gimnazjum w Sanoku. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości w 1948 r., wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Uwieńczeniem formacji intelektualno-duchowej było przyjęcie z rąk bp. Franciszka Bardy, 21 czerwca 1953 r., święceń prezbiteratu. Jako młody kapłan został skierowany do parafii Szebnie. Po roku posługi podjął studia z prawa kanonicznego w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1958 r. rozpoczął pracę w Kurii Biskupiej w Przemyślu jako notariusz. Powierzoną funkcję wypełniał do roku 1970. Równocześnie spełniał funkcję kapelana bp. Franciszka Bardy, a następnie bp. Ignacego Tokarczyka. Był obrońcą węzła małżeńskiego i promotorem sprawiedliwości. W latach 1968-71 był wikariuszem ekonomicznym parafii Nehrybka. Następnie pełnił funkcję wicekanclerza (1970-76), a później kanclerza Kurii Przemyskiej (1977-92). W latach 1992-2005 był oficjałem Sądu Biskupiego. Po przejściu na emeryturę pełnił funkcję adwokata. W dowód wdzięczności za gorliwą pracę na rzecz Kościoła przemyskiego mianowano go kanonikiem gremialnym Przemyskiej Kapituły Metropolitarnej (1970) oraz honorowym Prałatem Jego Świątobliwości (1990). Do końca chętnie śpieszył z pomocą duszpasterską w parafiach przemyskich oraz w zgromadzeniu Sióstr Sług Jezusa. Zmarł 30 maja br. w przemyskim szpitalu. Jego ciało 1 czerwca spoczęło w grobowcu Kapituły Archidiecezjalnej na cmentarzu głównym przy ul. Słowackiego w Przemyślu.
Święty Rafał Kalinowski, karmelita, stwierdził, że „świętość to nic innego jak tylko pełnienie zwyczajnych obowiązków z niezwyczajną gorliwością”. Powyższe słowa bardzo dobrze odzwierciedlają życie i pracę śp. ks. Zdzisława. Wszystkie obowiązki, zadania, jakie zostały mu zlecone, wykonywał z wielką gorliwością i zaangażowaniem. Nigdy nie pozwalał sobie na bylejakość w tym, czego się podejmował. W jego mieszkaniu zawsze panowała atmosfera pracy, nawet gdy był już na emeryturze. Mimo wielu zajęć potrafił znaleźć czas na rozmowę przy herbacie. Udzielał wtedy różnych wskazówek, akcentował potrzebę modlitwy w życiu kapłańskim. Mówił, że bez rozmowy z Panem Bogiem nasze życie traci sens i jakiekolwiek znaczenie. Słowa te potwierdzał swoją codziennością. Wielokrotnie można było go zastać w kaplicy, gdzie szukał umocnienia i wsparcia, trzymając w swych dłoniach różaniec czy modlitewnik. Troska o bliźnich motywowała go do częstej posługi w konfesjonale. Postrzegano go jako cierpliwego i wytrwałego sługę Bożego miłosierdzia oraz człowieka o wielkim sercu.
Największy podziw budziła jego prostota, pokora i skromność. Przez całe życie pełnił ważne kościelne funkcje i urzędy. Często odpowiadał za powierzonych mu ludzi, musiał mądrze i roztropnie rozwiązywać trudne zadania i problemy. Współpracował z kolejnymi przemyskimi biskupami. Nie czynił jednak tego z zarozumiałością i niewłaściwą dumą. Zawsze wychodził do innych z dobrym słowem i życzliwością. Dzięki takiej postawie zaskarbił sobie wielu przyjaciół.
W ostatni Wielki Czwartek, tak jak zawsze z uśmiechem na ustach i życzliwością wypisaną na twarzy podszedł, aby porozmawiać, zapytać o znajomych i złożyć świąteczne życzenia. Nikt nie przypuszczał, że będzie to ostatnie spotkanie, bo miał jeszcze tak wiele do opowiedzenia i podzielenia się swoim życiowym doświadczeniem.
Śmierć nie jest jednak końcem naszego istnienia, ale przejściem do życia wiecznego z Bogiem. Dziękując za piękne życie i kapłańskie powołanie realizowane przez 59 lat, za każde słowo, gest dobroci, uśmiech i pracę w archidiecezji, polecamy Cię, Czcigodny jaćmierski Rodaku, Bogu pełnemu miłosierdzia. Świadomi, że Twój pogrzeb odbył się w pierwszy piątek czerwca, ufamy, że Serce Jezusa, które uwielbiałeś słowami litanii, nazywając Je życiem i zmartwychwstaniem, da Ci radość życia wiecznego. Odpoczywaj w pokoju.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas w Sosnowcu przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża

2024-03-28 23:35

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

- Kościelne postępowanie w bulwersującej sprawie sprzed miesięcy dobiega końca - powiedział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej sede vacante. W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, którą odprawił w sosnowieckiej bazylice katedralnej, przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża.

- Po podjęciu ostatecznych decyzji, zostanie o nich poinformowana opinia publiczna. Także w sprawie, która w ostatnich dniach spowodowała, że diecezja sosnowiecka znalazła się na czołówkach gazet, jestem zdeterminowany, by wszystko wyjaśnić i adekwatnie zareagować. Proszę przyjąć moje zapewnienie, że nic w tej, jak i w żadnej innej gorszącej sprawie, nie jest i nie będzie zbagatelizowane - powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Msza Wieczerzy Pańskiej. Wolność wypełniona miłością

2024-03-29 07:01

Paweł Wysoki

Ten, kto kocha na wzór Jezusa, nie jest zniewolony sobą, jest wyzwolony do służby, do dawania siebie - powiedział bp Adam Bab.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję