Reklama

Wiara

Amy Brooks: Bóg nie popełnia błędów i ja także nim nie jestem

„Urodziłam się bez rąk i nóg. Z powodu mojego stanu zostałam porzucona przez moją biologiczną matkę. Nie chciała mieć ze mną nic wspólnego. Inny członek mojej rodziny sugerował nawet, żeby pozostawić mnie samotną w pokoju i nie karmić” - prezentujemy niezwykłe świadectwo Amy Brooks.

[ TEMATY ]

świadectwo

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Umieszczono mnie w rodzinie zastępczej z Richardem i Janet Brooksami, którzy w końcu stali się moją prawdziwą rodziną. Rozpoczęli proces adopcji od razu, ale został on zakończony gdy miałam dwa lata.

Rodzice modlili się i prosili Boga, aby pomógł im mnie wychować, bo oczywiście wcześniej nie mieli do czynienia z kimś takim jak ja. I Bóg pomógł. Rodzice nigdy nie traktowali mnie, jakbym była niepełnosprawna. Pokazywali mi, jak się coś robi, ale potem pozwali bym próbowała wymyślić, jak to zrobić samodzielnie. Włączali mnie we wszystkie obowiązki domowe na takich samych zasadach jak moje rodzeństwo. Byli dla mnie wspaniali.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Mają silną wiarę i zaszczepili ją również we mnie. Wierzę, że właśnie dlatego jestem dziś w stanie być taka niezależna. Także moje rodzeństwo nie traktowało mnie inaczej.

Podziel się cytatem

Reklama

Oczywiście, że każdego dnia muszę się mierzyć z wieloma wyzwaniami, od najprostszych rzeczy rano takich ubranie się i umycie zębów, przez pisanie smsów, robienie makijażu czy gotowanie.

Potrafię robić wszystko to, co robią inne osoby, tylko robię to inaczej. Jeśli nie potrafię czegoś zrobić na początku, Bóg pomaga mi się podnieść i spróbować od innej strony.

Czymś co mnie samą zaskoczyło, że się tego nauczyłam, było szycie.

Od półtora roku szyję torby i portfele i nigdy nie spodziewałam się, że będę to w stanie zrobić samodzielnie. Robiłam to już w liceum, ale wówczas potrzebowałam pomocy. Od tego czasu technologia maszyn do szycia przeszła długą drogę. Uwielbiam to robić. I jest to prawdopodobnie jedna z najtrudniejszych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobiłam.

Reklama

Wierzę, że Bóg nie popełnia błędów i ja także nim nie jestem, nawet jeśli moi biologiczni rodzice myśleli inaczej. Nawet jeśli tak myśleli lekarze, którzy tłumaczyli moim rodzicom, że nic w życiu nie osiągnę, będę całe życie przykuta do wózka, nigdy nie będę samodzielna, będą musieli mnie karmić i zawsze we wszystkim będę zależna od nich. Ale Bóg miał dla mnie inny plan.

Podziel się cytatem

Reklama

Jeśli ja nauczyłam się malować i szyć, to każdy może robić to do czego został powołany. Trzeba tylko zrobić pierwszy krok i uwierzyć Bogu. Każdy musi wiedzieć, że ma cel w tym życiu i że nie jest błędem.”

Reklama

Amy nagrywa (samodzielnie! ) filmy na YouTube, napisała dwie książki dzieląc się świadectwem życia, jest mówcą motywacyjnym.

Mając za sobą takie doświadczenie nie dziwi, że zdecydowanie opowiada się przeciwko aborcji.

„Zabijanie małych dziewczynek i chłopców poprzez 'aborcję' lekceważy fakt, że każdy człowiek, który istnieje potrzebował kogoś, kto o niego walczył i go bronił, zanim on mógł walczyć i bronić się sam” - taki cytat zamieściła na swojej stronie.

Więcej świadectw związanych z obroną życia na stronie fundacji Grupa PROELIO: Zobacz

2021-09-08 13:37

Ocena: +28 -3

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Światowe Dni Młodzieży w Panamie

Niedziela szczecińsko-kamieńska 9/2019, str. VI

[ TEMATY ]

świadectwo

ŚDM w Panamie

Archiwum uczestników

14 stycznia 2019 r. wraz z grupą młodzieży archidiecezji szczecińskokamieńskiej, ks. Mariuszem Wencławkiem SDB, ks. Marcinem Szczodrym i s. Bożeną Salij FMA wyruszyliśmy w podróż na Światowe Dni Młodzieży do Panamy. Odbywały się one pod hasłem: ,,Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa”

Światowe Dni Młodzieży w Panamie poprzedzone były dniami w diecezjach. Udaliśmy się zatem do Chitré, do parafii św. Teresy od Jezusa, by duchowo przygotować się do tak wielkiego wydarzenia, jakim było spotkanie z papieżem Franciszkiem. Po przyjeździe zostaliśmy mile powitani brawami, okrzykami i śpiewem przez tamtejszych gospodarzy, którzy zaprosili nas na nocleg do swoich domów i dbali o nas, by niczego nam nie brakowało. W programie były codzienne Msze św., adoracja Najświętszego Sakramentu, poranne animacje wraz ze śpiewem, tańcami i słowem Bożym, Różaniec św., wspólne przejście na stadion, gdzie odbyły się zajęcia rekreacyjne, m.in. gra w piłkę nożną, a także nauka tańców. Wieczorami odbywały się przedstawienia, wieczory narodowe, dzięki którym poznawaliśmy kulturę innych krajów. Również i Polska zaprezentowała swój taniec, jakim był polonez.

CZYTAJ DALEJ

Zmarł Jan Artur Tarnowski

2024-04-18 11:23

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Wczoraj w godzinach popołudniowych odszedł do Pana Jan Artur Tarnowski.

Syn ostatnich właścicieli Dzikowa zmarł w Warszawie. Za niecałe dwa miesiące obchodziłby swoje 91 urodziny. Odszedł Człowiek wielkiego serca otwartego zwłaszcza dla najbardziej potrzebujących, wspierał bowiem wiele instytucji, a zwłaszcza te, które zakładały lub zakładali jego przodkowie, kontynuując tym samym ich niepisany testament, jak Dom Pomocy Społecznej dla Osób Dorosłych Niepełnosprawnych Intelektualnie oraz dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych Intelektualnie, który przed przeszło wiekiem powołali do życia jego dziadkowie Zofia z Potockich i Zdzisław Tarnowski. Wspierał również ludzi, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji, w tym obywatelki i obywateli Ukrainy, dotkniętych skutkami wojny.

CZYTAJ DALEJ

„Każdy próg ghetta będzie twierdzą” – 81 lat temu wybuchło powstanie w getcie warszawskim

2024-04-19 07:33

[ TEMATY ]

powstanie w getcie

domena publiczna Yad Vashem, IPN, ZIH

19 kwietnia 1943 r., w getcie warszawskim rozpoczęło się powstanie, które przeszło do historii jako największy akt zbrojnego sprzeciwu wobec Holokaustu. Kronikarz getta Emanuel Ringelblum pisał o walce motywowanej honorem, który nakazywał Żydom nie dać się „prowadzić bezwolnie na rzeź”.

„Była wśród nas wielka radość, wśród żydowskich bojowników. Nagle stał się cud, oto wielcy niemieccy +bohaterowie+ wycofali się w ogromnej panice w obliczu żydowskich granatów i bomb” – zeznawała podczas słynnego procesu Adolfa Eichmanna, jednego z architektów Holokaustu, Cywia Lubetkin ps. Celina. W kwietniu 1943 r. należała do dowództwa Żydowskiej Organizacji Bojowej, jednej z dwóch formacji zbrojnych żydowskiego podziemia w getcie. Zrzeszeni w nich konspiratorzy podjęli decyzję o podjęciu walki, której najważniejszym celem miała być „śmierć na własnych warunkach”. Tym samym odrzucili dominujące wcześniej przekonanie, że tylko stosowanie się do poleceń okupantów może uratować choćby część społeczności żydowskiej w okupowanej Polsce. W połowie 1942 r. było już jasne, że założeniem działań III Rzeszy jest doprowadzenie do eksterminacji narodu żydowskiego.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję