Br. Marcin Śpiewak w maju przyjął święcenia diakonatu. Na Jasnej Górze był to dla niego szczególny czas, mógł bowiem udzielić pierwszych sakramentów, wygłosić pierwsze kazania.

- Dużym wyzwaniem i przeżyciem wielkim był dla mnie pierwszy chrzest. Ochrzciłem Agatkę i zapamiętam ją do końca życia. To cudowne, że mogłem w imieniu Kościoła i Chrystusa przyjąć nową osobę do wspólnoty. Kiedy człowiek staje po tej drugiej stronie, to jest emocjonujące i piękne - wyznał diakon. Dodał, że na Jasnej Górze wygłosił też pierwsze kazania. - Pojawił się stres kiedy wychodziłem do ambony i musiałem stanąć przed tłumem ludzi i zachęcić ich słowem, aby wierzyli, kochali - powiedział.

Br. Marcin pomagał również w zakrystii, święcił dewocjonalia, rozmawiał z pielgrzymami. - Dzięki tym spotkaniom mogłem poznać ich problemy i piękne intencje, z którymi przybywają do sanktuarium. W lipcu i w sierpniu przywitałem wiele grup pieszych pątników przed figurą Matki Bożej i z tego bardzo się cieszę – powiedział i podkreślił, że z Jasnej Góry wyjeżdża ubogacony, z cennym doświadczeniem.

Br. Vinko Vukowić pochodzi z Chorwacji. Przez miesiąc tam odbywał swoje praktyki, później po pieszej pielgrzymce warszawskiej, w której uczestniczył, został na praktykach na Jasnej Górze. Jak zauważył w sanktuarium każdy dzień wygląda inaczej, nawet jak się robi to samo, to codziennie przybywają tutaj inni pielgrzymi. - Do moich obowiązków należało np. udzielanie komunii św., czy przyjmowanie intencji mszalnych. To drugie było chyba dla mnie najtrudniejsze. Nauczyłem się, że choć czasem jest bardzo trudno, to trzeba iść dalej, to bardzo potrzebne doświadczenie - powiedział. Dodał, że dla niego Jasna Góra jest pięknym miejscem spotkania z ludźmi, którzy chcą być blisko Boga.

Dla br. Patryka Mazgaja były to już piąte wakacyjne praktyki na Jasnej Górze, ale pierwsze w roli diakona. - Wcześniej pełniłem obowiązki w Kaplicy Matki Bożej, Bazylice i refektarzu, więc to już znałem. Te praktyki po przyjęciu święceń były inne, ponieważ mogłem posługiwać podczas Mszy św. na Szczycie jako diakon, udzielać komunii św., święcić pielgrzymom pamiątki, czy witać i żegnać grupy pątników - podkreślił. - Wiele razy widziałem jak któryś z ojców witał pątników, ale nie widziałem, jak ktoś ich żegna. Pamiętam ten dzień, była szósta rano, czekałem, aż wierni przyjdą przed jasnogórski Szczyt, była rozmowa z nimi i życzenia, żeby zanieśli Maryję swoim bliskim, by i oni doświadczyli tego spotkania z Mamą. To było jedno z najpiękniejszych doświadczeń - powiedział.

Klerycy Wyższego Seminarium Duchownego Zakonu Paulinów z Krakowa Skałki co roku przyjeżdżają na Jasną Górę, by tu służyć pielgrzymom i nabywać duszpasterskiego doświadczenia. Pełnią posługę m.in. w Kaplicy Matki Bożej i Bazylice, w zakrystii, ale też np. w refektarzu.

Uczestniczą też w codziennym klasztornym życiu mnichów jasnogórskich i mają okazję do spotkań i rozmów ze współbraćmi, którzy chętnie dzielą się z nimi swoimi przeżyciami kapłańskiej drogi, ale i np. historią tego miejsca.

Uczą się też w drodze na Jasną Górę, bo większość z nich bierze udział w pieszych pielgrzymkach. Najwięcej paulińskich alumnów idzie w Warszawskiej Pielgrzymce Pieszej. To duszpasterstwo w drodze jest czymś charakterystycznym dla Zakonu Św. Pawła Pierwszego Pustelnika.

Paulińscy alumni przed rozpoczęciem roku akademickiego odbędą jeszcze rekolekcje na Bachledówce.