Wiele Państwa pytań związanych z lekturą tekstów biblijnych odnosi się do Maryi, Matki Bożej i Jej roli w życiu Jezusa z Nazaretu. Na początku warto uświadomić sobie jedną ważną prawdę. Otóż teksty nowotestamentowe niewiele mówią nam o Maryi, ponieważ tak naprawdę ich twórcy nie byli zainteresowani prezentacją Jej osoby i wydarzeń z Nią zawiązanych. W pierwszym rzędzie ich uwaga była bowiem skupiona na wydarzeniach odnoszących się do Jezusa Chrystusa, którego Ona była Matką. W drugim zaś dopiero rzędzie autorzy Nowego Testamentu przedstawiali tych ludzi i wydarzenia, które nawiązywały do osoby Mesjasza.
Niech nas zatem nie dziwi fakt, że w Piśmie Świętym mamy mało jednoznacznych wzmianek o Matce Bożej. Wiedzę na Jej temat uzupełniają nam liczne apokryfy (teksty te nie weszły do kanonu ksiąg świętych; wielokrotnie o nich pisałem), które powstawały od II do praktycznie VII stulecia. Z nich dowiadujemy się m.in. o rodzicach Maryi (Joachim i Anna) oraz o wielu innych szczegółach z Jej życia (większość z nich należy jednak zaliczyć do tzw. pobożności ludowej; były one bowiem wytworem wyobraźni apokryficznych redaktorów).
Wbrew pozorom Nowy Testament dostarcza jednak bardzo wielu danych nt. Matki Jezusa. W praktyce, choć nie jest wprost zainteresowany Jej osobą, pojawia się Ona w najbardziej ważnych momentach życia Jej Syna (np. ofiarowanie w świątyni, publiczne nauczanie czy też wydarzenie krzyża). Przedstawiana jest zawsze w sposób dyskretny, ale na tyle znaczący, że czytelnik nie może nie zauważyć Jej wpływu na decyzje Chrystusa (zob. choćby tekst J 2, 1nn o przemianie wody w wino w Kanie Galilejskiej). Ponadto widzimy Ją wśród najbliższych uczniów Jezusa jako Tę, która trwa z nimi „jednomyślnie na modlitwie” (por. Dz 1, 12nn). Innymi słowy, Matka Boża jest naprawdę często wzmiankowana w Nowym Testamencie, choć wcale tak nie musiało być.
Dobrze wiemy, że katolicka teologia opiera się na fundamentach, którymi są Pismo Święte i Tradycja, będąca swoistym rezerwuarem wiary przekazywanej z pokolenia na pokolenie na różnych etapach dziejów danych społeczności. Można nawet zaryzykować twierdzenie, że Tradycja jest pewnego rodzaju przedłużeniem Objawienia zawartego w Biblii. Jest zatem jej kontynuacją i dopełnieniem. Właśnie w Tradycji kościelnej wytworzyły się maryjne dogmaty i rola Matki Jezusa w historii ludzi wierzących. Niemniej to już osobny temat, który wykracza poza ramy tej biblijnej rubryki.
Większość biskupów w Polsce, w tym metropolita warszawski, gdański, białostocki i przemyski, wydali dekrety dotyczące dyspensy od wstrzemięźliwości spożywania pokarmów mięsnych w piątek 2 maja. Wiernych zobowiązano w zamian np. do modlitwy za ojczyznę, pokój na świecie, czy jałmużny.
Podziel się cytatem
Piątkowa wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych nie obowiązuje w trzech przypadkach: w piątki, w które wypada uroczystość; dni w randze uroczystości (np. piątek w Oktawie Wielkanocy) oraz gdy zostanie udzielona dyspensa zgodnie z przepisami prawa kanonicznego.
Jak powstały i skąd pochodzą wezwania Litanii Loretańskiej? Niektóre z nich wydają się bardzo tajemnicze: „Wieżo z kości słoniowej”, „Arko przymierza”, „Gwiazdo zaranna”…
Za nami już pierwsze dni maja – miesiąca poświęconego w szczególny sposób Dziewicy Maryi. To czas maryjnych nabożeństw, podczas których nie tylko w świątyniach, ale i przy kapliczkach lub przydrożnych figurach rozbrzmiewa Litania do Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywana Litanią Loretańską. Wielu z nas, także czytelników Niedzieli, pyta: jak powstały wezwania tej litanii? Jaka jest jej historia i co kryje się w niekiedy tajemniczo brzmiących określeniach, takich jak: „Domie złoty” czy „Wieżo z kości słoniowej”?
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Arcykapłan zapytał apostołów: «Surowo wam zakazaliśmy nauczać w to imię, a oto napełniliście Jeruzalem waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas odpowiedzialność za krew tego Człowieka?» «Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi – odpowiedział Piotr, a także apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na miejscu po prawicy swojej jako Władcę i Zbawiciela, aby zapewnić Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni». I zabronili apostołom przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla Imienia Jezusa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
