„W obecnych czasach teologia musi dostosować się do kryteriów obowiązujących w innych dyscyplinach naukowych. Te kryteria niekiedy nie uwzględniają tego, czym teologia powinna się w istocie zajmować. Nie uwzględniają Boga, ale często redukują się do psychologii czy socjologii, w konsekwencji czego umyka nam istota rzeczy” – powiedział ks. prof. Krzysztof Pawlina, sekretarz Rady Naukowej KEP.
Ks. Pawlina zauważył również, że żyjemy dzisiaj nie tylko w świecie sekularyzacji, ale w świecie postsekularyzacji. „Następuje przedefiniowanie niektórych pojęć, np. pojęcia Kościoła. Obserwujemy także socjologizację i psychologizację Kościoła, polegającą na tym, że to nie Bóg jest punktem odniesienia, tylko opinia ludzi na dany temat. Natomiast od teologów oczekuje się, by nie zgubili Boga z nauki o Nim. Jest to pierwszorzędna sprawa” – zaznaczył ks. prof. Pawlina. Dodał, że troska o teologię dzisiaj, to troska nie tylko o poziom nauczania, ale o to, by nie zgubić jej istoty.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Wyjściem do omówienia sytuacji teologii w obecnych czasach był referat wygłoszony przez ks. prof. Janusza Królikowskiego, w którym przeanalizował stan teologii od roku 1989, aż do chwili obecnej.
Reklama
„Po 1989 roku teologia niewątpliwie zaczęła się rozwijać. Wówczas zaczęły powstawać nowe wydziały teologiczne, kiedy to po wprowadzeniu katechezy do szkół zaczęto dokształcać przyszłych katechetów. Zakładano wówczas wiele czasopism, w których teologowie dzielili się swoją wiedzą. Powstawały liczne monografie i książki o tematyce teologicznej. W przeszłości uprawiano teologię tzw. klasyczną, a jej najsilniejszą gałąź stanowiła patrologia, która jest inspiracją także dla teologii współczesnej” – przypomniał ks. prof. Pawlina.
Jak zapewnił Sekretarz Rady Naukowej KEP, w końcowej dyskusji pojawiło się dużo troski o to, aby zachować swoją tożsamość. Zaproponowano również pozytywne kierunki do dysputy interdyscyplinarnej, które podejmując dialog z innymi dziedzinami i dyscyplinami, będą zwracać uwagę na tematy ważne z punktu widzenia teologii i poszerzać wspólny punkt widzenia.
