Inauguracja Roku Życia Konsekrowanego w diecezji toruńskiej odbyła się 22 listopada w kościele akademickim Ojców Jezuitów pw. Ducha Świętego w Toruniu. Mszy św. koncelebrowanej przez kapłanów zakonnych i diecezjalnych przewodniczył bp Józef Szamocki
Jest radość pójścia za Chrystusem. Jest radość, której źródłem jest Miłość. Jest radość opromieniająca oczy, serce i umysł. „Zawsze tam, gdzie są osoby konsekrowane, jest radość!” – te słowa papieża Franciszka potwierdzą ci, którzy rozmawiali z siostrami czy braćmi zakonnymi. Sekret ich radości wyjawił Ojciec Święty: „Powołując was, Bóg mówi: „Jesteś ważny dla Mnie, kocham cię, liczę na ciebie”. Jezus mówi to każdemu z nas! Z tego rodzi się radość! Radość chwili, w której Jezus spojrzał na mnie. Czuć się kochanym przez Boga, czuć, że dla Niego nie jesteśmy numerami, ale osobami; mieć poczucie, że to On nas wzywa”. Osoby konsekrowane poszły za tym głosem i są „powołane do niesienia wszystkim uścisku Boga”. Czynią to w cichej codziennej modlitwie i dziełach miłosierdzia. Na piękno konsekracji pragnie zwrócić uwagę papież Franciszek. Dlatego ogłosił Rok Życia Konsekrowanego, który rozpoczął się dziś, w 1. niedzielę Adwentu, a w diecezji toruńskiej 22 listopada, i trwa pod hasłem: „Ewangelia, proroctwo, nadzieja – życie konsekrowane w Kościele dzisiaj”. Zakończy się natomiast 2 lutego 2016 r.
Rok Życia Konsekrowanego jest dobrą okazją, by lepiej poznać życie i charyzmat osób konsekrowanych, które zrezygnowały z założenia rodziny dla większego dobra, jakim jest Bóg, i całkowicie Mu się poświęciły. W tym czasie warto pomyśleć, dlaczego wybrały taką właśnie drogę. Aby przybliżyć styl życia i posługi, które podejmują zakony i zgromadzenia w różnych zakątkach diecezji toruńskiej, w różnych wspólnotach zakonnych żeńskich i męskich są planowane m.in.: dni otwarte, czuwania, katechezy, pielgrzymki, świętowanie jubileuszy zakonnych, prezentacje poszczególnych duchowości. Wspólny udział w takich spotkaniach sióstr, braci i świeckich może prowadzić do zrozumienia, ile dobra ukrytego jest w domach zakonnych.
Na terenie naszej diecezji posługują: Zakon Mniszek Bosych Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, Zakon Braci Mniejszych, Zakon Braci Mniejszych Kapucynów, Zakon Towarzystwa Jezusowego (Jezuici), Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika (Ojcowie Paulini), Zakon Kleryków Regularnych Somasków oraz 12 zgromadzeń żeńskich (ok. 250 sióstr) i 6 zgromadzeń męskich, a także stowarzyszenia życia apostolskiego, instytuty życia konsekrowanego czy osoby, które podjęły indywidualne formy życia konsekrowanego, żyjąc w świecie.
Zaledwie kilkanaście dni dzieli nas od tegorocznego XIV Finału Szlachetnej Paczki, który w tym roku będzie w dniach 13-14 grudnia. Obecnie trwa przedostatni etap. Na stronie Szlachetnej Paczki została otwarta baza rodzin włączonych do projektu. To rodziny, które z niezależnych od siebie powodów znalazły się w trudnej sytuacji życiowej; dotknięte chorobą, niepełnosprawnością, to rodzice samotnie wychowujący dzieci, ludzie starsi i samotni, a także dotknięci różnymi tragediami - często ze swoją biedą zamknięci w czterech ścianach swoich domów. Najbliższe święta mogą być dla nich wyjątkowe, jeśli znajdą się Darczyńcy - ludzie którym nie będzie obojętny ich los.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
W łódzkiej Sali Koncertowej Zespołu Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki odbył się koncert pieśni powstańczych w hołdzie powstańcom warszawskim i kombatantom wojennym.
W łódzkiej Sali Koncertowej Zespołu Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki odbył się koncert pieśni powstańczych w hołdzie powstańcom warszawskim i kombatantom wojennym.
Znane pieśni powstańcze wybrzmiały podczas koncertu w hołdzie powstańcom warszawskim i kombatantom wojennym.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
