Z wielką modlitwą zwracamy się do Ciebie jako naszego wielkiego Patrona w niebie. Chcemy prosić Cię o wyproszenie nam u Boga Wszechmogącego większego umiłowania naszej Ojczyzny. Ty, który zawsze tak napominałeś nas, podkreślając, że Ojczyznę należy kochać, który uczyłeś nas miłości w duchu ewangelicznym, wiesz najlepiej, jak Ojczyzna nasza tej miłości teraz potrzebuje.

Jesteśmy świadomi, że w polskiej teraźniejszości, która odnosi się do życia gospodarczego, kulturalnego, ale także tego religijnego, pojawiły się pewne niebezpieczne rysy i znaki zapytania, które zmieniają nam życie i burzą dotychczasowy świat wartości, prowadząc do tego, że możemy stać się niewolnikami w swoim domu i biedną szarą masą. Dlatego – póki jeszcze czas – pragniemy poruszyć sumienia, obudzić społeczne myślenie i zapalić do działania w dobrze pojętej pracy na rzecz Ojczyzny. Nie można tu pominąć działań w dziedzinie polityki, która przecież musi mieć na uwadze dobro wspólne, narodowe.

Dlatego prosimy Cię, św. Janie Pawle II, uproś nam u miłosiernego Ojca narodów łaskę otwarcia się na katolicką naukę społeczną oraz wypracowanie cnoty prawdziwego patriotyzmu. Niech ta cnota, którą praktykowałeś i której przykład dawałeś w ciągu całego swojego życia, będzie praktykowana przez wszystkich Polaków. Pomóż nam dokonywać dobrych wyborów naszych przedstawicieli na stanowiska parlamentarne, by respektowali prawa Ewangelii, i daj nam determinację do pracy nad sobą. Wyproś u Boga przebaczenie naszych narodowych grzechów i oświecenie nas światłem Ducha Świętego, byśmy mogli prawdziwie postępować naprzód.

Nasza modlitwa do Ciebie wiąże się z ogromnym zaufaniem, jakim Cię darzymy. Byłeś naszym pasterzem, który był człowiekiem wielkiego zawierzenia Chrystusowi, swojemu Panu i Mistrzowi. Służyłeś Mu wiernie w czasach swojej młodości, gdy przewodziłeś Kościołowi krakowskiemu i potem, gdy byłeś Pasterzem powszechnym.

Dzisiaj, kiedy jesteś już wśród świętych, wstawiaj się u Boga we wszystkich naszych intencjach. Pomóż nam, byśmy znaleźli się jak najbliżej Bożego Serca i każdy dzień umieli przeżywać w największej łączności z Bogiem w Trójcy Świętej Jedynym.