Bardzo wstrząsnęła nami śmierć polskiego kierowcy Łukasza Urbana w Berlinie, zamordowanego przez dżihadystę. Prawdopodobnie uratował życie wielu ludzi na berlińskim bożonarodzeniowym kiermaszu. Toteż Niemcy docenili go, uznając za bohatera. Jak mówili koledzy p. Łukasza, praca kierowcy jako międzynarodowego przewoźnika jest bardzo niebezpieczna, każdego z nich może spotkać taki los. Są bezradni w swojej kabinie szoferki. Przy okazji ostatniego pożegnania p. Łukasza wybrzmiały też bardzo ważne przemówienia, m.in. obrazujące, jak traktowani są kierowcy z Polski i z krajów b. Związku Radzieckiego. Nasz kierowca musiał długo czekać, żeby rozładować swój samochód i podczas takiego postoju zastała go straszliwa śmierć.

Tak właśnie wygląda sprawiedliwość i demokracja Zachodu. Niemieccy demokraci urządzają nagonkę na Polskę, kierują do nas przedstawicieli UE, by kontrolowali naszą demokrację, a sami czynią tak, jak jest dla nich korzystnie. Dlatego musimy jako naród poczuć się bardziej solidarni, żebyśmy umieli pokazywać, że nie jesteśmy traktowani przez Europę w sposób sprawiedliwy i uczciwy. Śmierć polskiego kierowcy to dowód, jak traktują nas Niemcy, mimo że jesteśmy krajem partnerskim w UE. Musimy umieć znajdować się w różnych sytuacjach, w których przychodzi nam żyć. Przede wszystkim trzeba umieć być razem, stanąć za sobą, jeśli trzeba, domagać się swoich praw.

Jeżeli więc patrzymy na poczynania KOD-u czy polskiej tzw. opozycji, którzy w Brukseli, oskarżają własny rząd i państwo polskie, to musimy powiedzieć swoje stanowcze: NIE! dla tych, którzy destabilizują państwo, bo nie umieją pogodzić się z wynikami wyborów parlamentarnych. Wyrazem ich nieuczciwej wobec Polski i Polaków działalności jest również ostatnia okupacja polskiego parlamentu.

Pogrzeb Łukasza Urbana ma więc swoje przełożenie na wiele spraw, którymi żyją różne grupy zawodowe. Solidarność grupy zawodowej jest ważną sprawą. Widzieliśmy, jak pięknie zachowali się kierowcy polscy oraz całej Europy wobec tragedii w Berlinie. Inne grupy zawodowe również powinny okazywać sobie braterstwo, i tak się najczęściej dzieje.

Przy tej okazji moja myśl biegnie ku kierowcom naszej „Niedzieli”, którzy każdego tygodnia wyruszają w trasę, docierając z gazetą do wielu księży i instytucji w Polsce. Czynią to w warunkach trudnych – dobrze wiemy, jak wyglądają nasze drogi, jak długie godziny trzeba dziś spędzać w korkach. Mimo że ich zarobki nie są wysokie, pracują gorliwie i są ważnymi łącznikami między redakcją a parafią. Życzliwym parafiom serdecznie dziękuję za dobre i przyjazne przyjmowanie naszych kierowców. Trzeba dostrzegać ich niełatwą pracę, zwłaszcza teraz, zimą, i może czasem zaprosić na herbatę lub umożliwić odpoczynek, i zawsze traktować życzliwie, z szacunkiem i wdzięcznością, bo są posłańcami, dostarczającymi nam dobro w postaci katolickiej gazety, daru spod Jasnej Góry.